وضعیت اقتصادی استان قم
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | با توجه به موقعيت جغرافيايى استان قم و كويرى بودن قسمت اعظم اين منطقه، دامنه فعاليت كشاورزى در اين استان پيشرفت چندانى نداشته است. اراضى مناسب كشاورزى عموما در محدوده شهرستان قم و بخشهاى قمرود، جعفرآباد و قنوات كه به عنوان اقمار كشاورزى اين استان به شمار مىروند، واقع است. | ||
| + | |||
| + | به دليل نامناسب بودن زمينهاى كشاورزى همواره بيش از 90 درصد زمينها به صورت آبى و كمتر از 10 درصد آن به صورت ديم كشت مىگردند. | ||
| + | |||
| + | از طرف ديگر چون بخش اعظم اين استان در مجاورت كوير نمك قرار دارد، اكثرا اراضى آن را لم يزرع و غير قابل استفاده در كشاورزى توصيف مىكنند، در حالى كه با مطالعه و بررسى اوضاع طبيعى و كشاورزى منطقه در خواهيم يافت كه اين منطقه نه تنها لم يزرع نيست بلكه با اجراى طرحهاى مناسب و علاقهاى كه كشاورزان منطقه در توسعه كشت خود دارند، يكى از مناطق پربار كشاورزى و داراى قابليت انواع مختلف كشت محصول مىباشد و كشاورزان اين استان از نظر اينكه در جهت مقابله با عوامل محدود كننده كشاورزى وقت و نيروى زيادى را به كار مىبرند در مقايسه با ساير نقاط كه با چنين مشكلات طبيعى روبرو نيستند قابل تمجيد مىباشند. | ||
| + | |||
| + | همچنين علاوه بر مشكل خاك و نمكزار بودن آن، كمآبى يكى ديگر از مشكلات عمده در راه توسعه كشاورزى اين حوزه مىباشد. از مراتع موجود حدود 90 درصد كويرى و فقط 45 هزار هكتار آن مراتع خوب است كه در نتيجه توليد محصولات علوفهاى كفاف نياز منطقه را نمىدهد. | ||
| + | |||
| + | به طور كلى كشاورزان اين استان فعاليتهاى كشاورزى خود را به صورت تلفيقى انجام مىدهند، به اين مفهوم كه هر كشاورز علاوه بر فعاليت در بخش زراعت، قطعه زمينى را به احداث باغ اختصاص مىدهد و يا تعدادى گوسفند خريدارى و به فعاليت دامدارى نيز مىپردازد. | ||
| + | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:وضعیت اقتصادی]] | [[رده:وضعیت اقتصادی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۴۱
با توجه به موقعيت جغرافيايى استان قم و كويرى بودن قسمت اعظم اين منطقه، دامنه فعاليت كشاورزى در اين استان پيشرفت چندانى نداشته است. اراضى مناسب كشاورزى عموما در محدوده شهرستان قم و بخشهاى قمرود، جعفرآباد و قنوات كه به عنوان اقمار كشاورزى اين استان به شمار مىروند، واقع است.
به دليل نامناسب بودن زمينهاى كشاورزى همواره بيش از 90 درصد زمينها به صورت آبى و كمتر از 10 درصد آن به صورت ديم كشت مىگردند.
از طرف ديگر چون بخش اعظم اين استان در مجاورت كوير نمك قرار دارد، اكثرا اراضى آن را لم يزرع و غير قابل استفاده در كشاورزى توصيف مىكنند، در حالى كه با مطالعه و بررسى اوضاع طبيعى و كشاورزى منطقه در خواهيم يافت كه اين منطقه نه تنها لم يزرع نيست بلكه با اجراى طرحهاى مناسب و علاقهاى كه كشاورزان منطقه در توسعه كشت خود دارند، يكى از مناطق پربار كشاورزى و داراى قابليت انواع مختلف كشت محصول مىباشد و كشاورزان اين استان از نظر اينكه در جهت مقابله با عوامل محدود كننده كشاورزى وقت و نيروى زيادى را به كار مىبرند در مقايسه با ساير نقاط كه با چنين مشكلات طبيعى روبرو نيستند قابل تمجيد مىباشند.
همچنين علاوه بر مشكل خاك و نمكزار بودن آن، كمآبى يكى ديگر از مشكلات عمده در راه توسعه كشاورزى اين حوزه مىباشد. از مراتع موجود حدود 90 درصد كويرى و فقط 45 هزار هكتار آن مراتع خوب است كه در نتيجه توليد محصولات علوفهاى كفاف نياز منطقه را نمىدهد.
به طور كلى كشاورزان اين استان فعاليتهاى كشاورزى خود را به صورت تلفيقى انجام مىدهند، به اين مفهوم كه هر كشاورز علاوه بر فعاليت در بخش زراعت، قطعه زمينى را به احداث باغ اختصاص مىدهد و يا تعدادى گوسفند خريدارى و به فعاليت دامدارى نيز مىپردازد.
