آموزش و پرورش در استان بوشهر
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
در دوره ساسانيان جامعه ايران طبقاتى بوده و پيشبرد امور فرهنگى از جمله تعليم و تربيت، به تناسب موقعيت طبقاتى افراد جامعه ميسر مىشده است. در اين شرايط، فراگيرى دانش مطلقا در انحصار اشراف و طبقه حاكم بود. اما با ظهور اسلام تبعيضها كنار رفت و در نتيجه نياز به آموزش و پرورش در سطحى به مراتب وسيعتر از جامعه طبقاتى قبل از اسلام، پديدار شد.
مساجد و مكتبخانهها، اولين مراكز آموزشى در ايران و از جمله بوشهر بودند كه توسط ملاهاى مكتبى كه اولين مشعلداران علم و دانش در ايران بودند اداره مىشد و اينان الفباى فارسى و در نهايت قرآن را با روشهاى خاصى به شاگردان خود آموزش مىدادند تا اينكه بعد از تأسيس دارالفنون، مدارس به سبك جديد در ايران و از جمله بوشهر تأسيس گرديد.
اولين مؤسسه تعليمى در شهر بوشهر مكتب خانه احمديه بود كه در آن علوم دينى قرآن و ديوان حافظ آموزش داده مىشد. بعد از مدتى در مواد درسى تغييراتى حاصل شد و مواد درسى جديدى جايگزين علوم قديمه گرديد.
در سال 1317 شيخ محمد سعادت از تهران به بوشهر اعزام شد و مديريت مدرسه مذكور را به عهده گرفت و آن را به شكل جديد سازمان دهى و اداره نمود.
از اين تاريخ به بعد مدرسه مذكور به «مدرسه سعادت مظفرى» تغيير نام يافت. در آغاز اهالى محل از فرستادن فرزندان خود به مدرسه خوددارى كردند ولى كمكم به مدرسه توجه نمودند و فرزندان خود را روانه مدرسه نمودند.
در سال 1319 ساختمان جديدى بنا گرديد و مدرسه از محل استيجارى به آنجا منتقل گرديد
