پوشش گیاهی استان فارس
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
استان فارس داراى پوشش گياهى متنوعى از جمله استپى، نيمه استپى و جنگلى مىباشد. پوشش گياهى استپى بيشتر در جنوب و شرق استان مشاهده مىشود و معروفترين گياهان آن درمنه، گز، گون، اسپند، تلخ بيان و اسفناج است.
پوشش نيمه استپى منطبق بر منطقه خشك بوده و به علت استفاده بىرويه از آن رستنىهاى طبيعىاش اغلب از بين رفته و علفهاى هرز جانشين آنها گرديده است.
مهمترين گياهان اين ناحيه: كنگر، جاشير، شيرين بيان، بومادران، خارشتر، شاطره، چوبك و انواع گون مىباشد.
درختان اين ناحيه عبارتند از: چنار، بيد، كاج، سرو، زبان گنجشك.
در گذشته جنگلهاى طبيعى از بلوط در قسمت زاگرس فارس وجود داشته كه بيشتر آن توسط انسان تخريب شده و علاوه بر آن جنگلهاى مصنوعى با فواصل مشخص در ارتفاع بين 800 تا 2600 مترى غرس گرديده است.
بر اساس آمار سال 1374، اين استان داراى 1200000 هكتار جنگل و 8500000 هكتار مرتع بوده است.
جنگلهاى اين استان بيشتر از نوع بلوط، بادام، ارژن، تنگس، بنه و كنار (سدر) مىباشد. متأسفانه ميزان مراتع در سطح استان به علل مختلف رو به كاهش است.