ناهمواری‌های استان مرکزی
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
ناهموارىهاى منطقه
استان مركزى در زاويه برخورد دو رشته كوه البرز و زاگرس واقع است. ناهمواريهاى اين استان را قسمتهايى از كوههاى مركزى و پيشكوههاى داخلى زاگرس تشكيل مىدهد.
پستترين نقطه در استان، دشتى در جنوب ساوه (با 950 متر ارتفاع)، و بلندترين نقطه آن قله شهباز (با 3388 متر ارتفاع) در رشته كوههاى راسوند مىباشند.
مهمترين ارتفاعات شمال استان از كوههاى زرند به سمت غرب تا كوههاى «اينچه قاره» كه بلندترين قله اين قسمت است، در بخش خرقان ساوه امتداد مىيابد.
بلندترين قله اين ارتفاعات، در بخش زرند ساوه، به نام «كوه قليچ» است.
در قسمت غرب استان، دو رشته كوه در دو قسمت رود قره چاى از جنوب به شمال امتداد مىيابد، رشته غربى قره چاى به ارتفاعات الوند در همدان مىپيوندد و رشته شرقى آن به تدريج از ارتفاعش كاسته شده و به كوههاى وفس متصل مىشود.
از ارتفاعات مهم قسمت شرقى، «قله مودر» در غرب شهر اراك را مىتوان نام برد.
جنوب استان را كوههاى مرتفعى در بر مىگيرد كه مهمترين آنها در جنوب غربى رشته كوههاى راسوند و سفيدخوانى است و بلندترين قله در كوههاى راسوند «قله شهباز» است. امتداد اين رشته كوهها از طرف جنوب شرقى، به كوههاى الوندلكان در غرب خمين مىرسد.
علاوه بر رشته كوههاى ذكر شده در مركز استان نيز رشته كوههاى نسبتا بلندى ديده مىشود كه مهمترين آنها «هفتاد قله» در اراك و كوه «كوجه» (با ارتفاع 3140 متر) در تفرش است
