مسائل اجتماعی در استان مرکزی

بر اساس آمار موجود، انواع جرائم كشف شده طى سال 1374 در استان مركزى به ترتيب بيشترين فراوانى عبارتند از دستگيرى افراد معتاد، سرقت، روابط نامشروع، مكاتبه و ارتباط با خارج از كشور به منظور دوست يابى، نزاع، شرب خمر، مزاحمت بانوان، خودكشى، كشف جسد و...

افرادى كه به منظور دوست يابى با خارج ارتباط داشته‏اند بيشتر از گروه سنى 15 تا 20 ساله بوده‏اند. اين زمان دوره حساس پايان نوجوانى و شروع دوره جوانى و شكل‏گيرى شخصيت فرد مى‏باشد.

به لحاظ شغلى بيشترين درصد افراد مكاتبه كننده دانش‏آموز و پس از آنها دانشجويان بوده‏اند. از لحاظ جنسى بيشترين آمار مكاتبه مربوط به مردان مجرد بوده است. انگيزه بيشتر افراد از مكاتبه، انگيزه‏هاى فرهنگى، هنرى، جنسى و سپس سياسى بوده است.

پيدايش گروه‏هاى رپ در اين استان به خصوص شهر اراك از ديگر معضلات اجتماعى محسوب مى‏شود. اين پديده در اراك رنگ و بوى سياسى ندارد. افراد اين گروهها عمدتا جوانان بين 14 تا 20 ساله و دانش‏آموزان دبيرستانهاى غير انتفاعى و از خانواده‏هاى مرفه و داراى اعتقادات ضعيف بوده و بيشتر به نيت بى‏بند و بارى و بهره‏بردارى جنسى به اين گروهها پيوسته‏اند.

ارتباط ميان اعضاء اين گروهها در حد ارتباطات خيابانى، سينمائى و پارتى‏هاى شبانه است. بيشتر از انواع ترانه‏هاى ايرانى و غربى استفاده مى‏نمايند.

پيدايش اين گروهها كه عمدتا مروج فرهنگ بى‏بند و بارى و فحشا و منكرات و لاابالى‏گرى در جامعه هستند، مى‏تواند ضربات جبران ناپذيرى بر پايه‏هاى اخلاق و منش انسانى و اسلامى وارد آورده و احساس پوچى و بى‏هويتى را در جامعه و نسل جوان اشاعه نمايد.

در نظر سنجى‏اى كه در سال 1374 از مردم اراك شده است، مشخص گرديده كه مردم اين منطقه معتقدند كه جوانان به فرهنگ غرب گرايش پيدا كرده‏اند. ارزش‏هاى انقلابى كم رنگ شده است. سطح اعتقادات و باورهاى دينى مذهبى جوانان و نوجوانان كم رنگ شده است.

افزايش فقر، تبعيض و تفاوتهاى بسيار مالى موجب بى اعتنايى مردم به امور معنوى و فرهنگى شده است.

طلاق

يكى از مسائل اجتماعى اين استان افزايش طلاق است. ميزان طلاق از سال 1373 تا 1374 به ميزان 5/113 درصد رشد داشته است. عمده‏ترين علل طلاق در اين استان عبارتند از: نداشتن توافق اخلاقى و عدم سازش زوجين، اعتياد به مواد مخدر، بيكارى مرد و فقر مالى، آزار بدنى يا كتك كارى مرد.

خودكشى

يكى از مسائل اجتماعى استان مركزى، خودكشى است. از اول مهرماه 1373 تا اول شهريور ماه 1374 در دو شهر اراك و ساوه به ترتيب 117 و 195 مورد خودكشى صورت گرفته است، كه در شهر اراك 6 مورد و در ساوه 5 مورد منجر به فوت شده است. 80 درصد افرادى كه اقدام به خودكشى كرده‏اند، در سنين جوانى (كمتر از 30 سال) قرار داشته‏اند. بيشترين درصد اين افراد را زنان تشكيل مى‏دهند.

بيشتر زنان اقدام كننده به خودكشى در گروه سنى 15ـ19 سال و بيشتر مردان در گروه سنى 20ـ24 سال قرار داشته‏اند. اكثريت اين افراد متأهل و متولد شهر بوده‏اند.

بيشترين درصد افراد خودكشى كننده (56 درصد در اراك و 51 درصد در ساوه) خانه‏دار بوده‏اند.

5/73 درصد اين عده تحصيلات كمتر از سيكل داشته‏اند.

مهمترين دلايل و انگيزه‏هاى خودكشى اين عده عبارت بود از:

1ـ اختلافات خانوادگى.

2ـ عشق‏هاى نافرجام.

3ـ شكست در تحصيلات.