زندگی جانوری در استان گیلان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
از نظر حيات وحش استان گيلان از ارزشمندترين زيستگاههاى جانورى ايران به شمار مىرود. تنوع و تعدد حيات وحشى در كنار جنگلهاى سرسبز و سر به فلك كشيده گيلان، اين استان را از جهات مختلف (زيباشناسى، بومشناسى، اقتصادى، اجتماعى) داراى اهميت ساخته است.
در سفرنامههاى متعددى كه از سوى جهانگردان مختلف نگاشته شده به تعداد و تنوع حيات وحش اشاره شده است. كارلاسرنا در كتاب خود مىنويسد: «دشت رشت پر از انواع شكار است. به ويژه قرقاول و اردك وحشى در اطراف شهر فراوان ديده مىشود.»
اما اين تعداد و تنوع جانورى در استان گيلان، به علت شكارهاى بى رويه و از بين رفتن جنگلها و مراتع، رو به كاهش است و به سوى انقراض نسل پيش مىرود.
جمعيت آبزيان به علت افزايش بىرويه و غير علمى سموم و كود شيميايى و ورود پس آبهاى كشاورزى و فاضلابهاى خانگى و صنعتى به رودها و تالابها رو به كاهش است. به طورى كه آبزيان تجارى نظير ماهيان سوف، سيم و سفيد به شدت كمياب شده است.
برخى از حيوانات پستاندار استان عبارتند از: مرال، شوكا، گراز، فكر خزر، پلنگ، سياه گوش، گربه جنگلى، خرس قهوهاى، گوركن، شنگ (كه به سگ آبى و يا سمور آبى معروف است).
هچنين به علت مجاورت استان گيلان با درياى خزر و ساحل طولانى و دشتهاى وسيع خود داراى آبگيرها و تالابهاى متعددى است كه در فصول مختلف، زيستگاه بسيارى از پرندگان مهاجر و بومى مىباشند.
برخى از اين پرندگان عبارتند از: اردك سرسياه، اردك چشم طلايى، بلدرچين، بوتيمار، چكاوك، فلامينگو، قرقاول، كبك.
علاوه بر اين، انواع خزندگان شامل: مارها، سوسمارها و لاكپشتها؛ انواع ماهىها شامل: فيل ماهى، شيب، اوزون برون، تاس ماهى، كيلكا، كفال، آزاد ماهى، سوف، كلمه، سفيد ماهى، كپور، ماش ماهى، سس ماهى و سيم به وفور در اين استان يافت مىشود.
