راه‌های ارتباطی استان هرمزگان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
محتویات |
منابع
يكى از عوامل مهم در توسعه اقتصادى هر منطقه ايجاد و نگهدارى شبكه راههاى استانى مىباشد كه در بهبود بخشيدن به وضع بازرگانى، صنعتى و كشاورزى حائز اهميت است. عرضه خدمات ترابرى شهرى و جادهاى و روستائى، مبادلات اقتصادى نيروى كار و توليد را تسهيل و تسريع مىكند.
مهمترين شبكه راه موجود در استان خطوط ارتباطى بين استانهاى شمالى كشور از طريق كرمان و هرمزگان است كه از طريق سيرجان اين دو مركز استان را به هم متصل مىنمايد.
از راههاى مهم ديگر مىتوان از مسير بندرعباس به جيرفت و زاهدان، بندرعباس به بوشهر و بندرعباس به جاسك و چابهار را نام برد. در حال حاضر راههاى حمل و نقل استان هرمزگان را مىتوان به سه دسته تقسيم نمود: زمينى، هوايى و دريايى.
راه‌های زمینی
وضعيت راههاى استان تا پايان سال 1375 به شرح زير مىباشد:
از 3710 كيلومتر طول راههاى استان، 3/8 كيلومتر (22/0 درصد) آن داراى مشخصات آزاد راه است. اين در حالى است كه ترافيك بيش از 60 درصد واردات كشور روى اين محور مىباشد.
5/302 كيلومتر (15/8 درصد) از رقم مذكور راه اصلى، 4/1699 كيلومتر (8/45 درصد) راه فرعى و 1700 كيلومتر (8/45 درصد) راه روستايى است.
از كل راههاى روستايى موجود در سال 1379 نيز بيش از 94 درصد آن آسفالته مىباشد.
شبكه حمل و نقل ريلى استان از 613 كيلومتر خط اصلى و 288 كيلومتر خط فرعى تشكيل شده است.
از سويى راه آهن بندرعباس، اين استان را با ديگر استانهاى كشور پيوند داده است و همچنين از طريق خطوط تازه تاسيس بندرعباس ـ بافق و مشهد ـ سرخس راه آهن ايران و خليجفارس را به شبكه خط آهن آسيا مركزى متصل مىكند.
راه‌های هوایی
در حال حاضر در استان هرمزگان 3 فرودگاه بين المللى و چندين فرودگاه داخلى فعاليت حمل و نقل هوايى اين استان را به عهده دارند.
فرودگاه بين المللى شهداى 12 تير (بندرعباس) كه ماهانه بيش از 150 پرواز از اين فرودگاه انجام مىگيرد در سطح استان رتبه اول را داراست. همچنين فرودگاه بين المللى جزيره كيش و فرودگاه بين المللى قشم داراى يك شبكه منظم پرواز داخلى و خارجى بوده كه به نقاط مختلف پرواز مىنمايد.
پروازهاى محلى كه از فرودگاههاى داخلى كشور انجام مىگيرد، از ديگر فعاليتهاى هوايى اين استان است. فرودگاه ابو موسى، بندر لنگه در شبكه هوايى هرمزگان فعاليت دارند.
همچنين بعضى از نقاط همچون لاوان و سيرى داراى فرودگاه اختصاصى شركت نفت مىباشد.
راه دریایی
با اين كه سواحل خليجفارس شنى و كم عمق مىباشد، با اين وجود براى كشتيرانى مناسب است. ايجاد مجتمعهاى بندرى جديد (مجتمع بندر شهيد رجائى كه در سال 1363 رسما افتتاح گرديد) كه در منطقه خاور ميانه نمونه بوده، خود بيانگر همين ويژگى است.
وجود خليجفارس و پيوستگى آن با اقيانوس هند و آبهاى آزاد جهان، اين امكان را به كشورمان مىدهد كه روز به روز حمل و نقل دريايى خود را به تمام كشورهاى جهان گسترش دهد.
ايجاد چندين مسير حمل و نقل دريايى از بنادر ايران به سواحل جنوبى خليجفارس از جمله مسير دريايى بندرعباس ـ شارجه، بندرعباس ـ كيش، بندر لنگه ـ كيش و بالعكس به وسيله كشتيرانى والفجر 8 برقرار شده است.
ايجاد خط كشتيرانى جديد بين ايران (بنادر استان هرمزگان) و قاره آفريقا (كشورهاى كنيا، تانزانيا و موزامبيك) در سال 1368 يكى از اقدامات گسترش همكاريهاى فرهنگى و بازرگانى بين بنادر مومباسا، دارالسلام و ماپوتو بوده است.
همچنين پيش بينىهاى لازمه در سال 1368 انجام شد كه خط جديد كشتيرانى در مسير بندرعباس ـ كراچى و مسيرهاى بندر لنگه ـ امارات متحده عربى و بندرعباس ـ جاسك و مسقط برقرار گرديد.
از طريق ساير بندرهاى استان هرمزگان حمل و نقل بار و مسافر به جزيرههاى ايران در خليجفارس و شيخ نشينهاى و ديگر كشورها انجام مىگيرد، و كالاها از طريق همين بندرها، به ويژه بندرعباس، بندر شهيد رجايى و بندر شهيد باهنر، و... وارد و يا صادر مىشود.
مهمترين بندر استان هرمزگان، بندرعباس است.
ساير بندرها عبارتند از: لنگه، جاسك، خمير، سيريك، معلم، كنگ، كوهستك، چارك، تياب، بستانو، گچين، مغان (مغوئيه)، بونجى، بريزك، و...
روزانه بيش از يك هزار كاميون وارد بندرعباس مىشوند تا كالاهاى گوناگون بخش كشاورزى، صنايع و مصالح ساختمانى را حمل كنند.
