راه‌های ارتباطی استان مرکزی

منابع

راههاى ارتباطى يكى از عوامل مهم زيربنايى توسعه اقتصادى هر ناحيه است. موقعيت جغرافيايى استان مركزى، كه از طرفى مركز ايران را به استانهاى جنوبى و از طرف ديگر قسمتهايى از مناطق غرب كشور را به تهران متصل مى‏كند، به اين استان اهميت خاص بخشيده است.

خطوط مواصلاتى اين استان، عبارتند از: راه‏آهن، اتوبان، راههاى اصلى، راههاى بين شهرى، راههاى روستايى.

راه آهن

قسمتى از راه‏آهن سراسرى ايران از استان مركزى مى‏گذرد كه خطوط راه‏آهن شمالى كشور را به قسمتهاى جنوبى وصل مى‏كند.

ايستگاه مهم اين استان، ايستگاه اراك است. اين قسمت از راه‏آهن در شهريور 1317 مورد بهره‏بردارى قرار گرفته است.

عمليات ريل گذارى كه از شمال و جنوب ايران رو به پيشرفت بود، در يكى از ايستگاههاى تابع ناحيه راه‏آهن اراك به هم متصل گرديد. طول خطوط راه‏آهن سرتاسرى متعلق به ناحيه اراك، 285 كيلومتر است.

حدود 54 كيلومتر راه‏آهن، مراكز صنعتى اطراف اراك را به هم متصل مى‏كند. مجموع ايستگاه‏هاى اين ناحيه 18 ايستگاه است.

راه‌های زمینی

2ـ راه‏هاى آسفالته

الف) راه‏هاى اصلى معمولى

اين راه‏ها 564 كيلومتر است كه از طرفى تهران را از طريق قم به اراك و استان لرستان، و از طرفى تهران را از طريق ساوه ـ سلفچگان ـ دليجان به استان اصفهان متصل مى‏كند.

ب) راه‏هاى بين شهرى

اين راه‏ها 230 كيلومتر است و اراك را به خمين و محلات، دليجان و اراك را به فرمهين، و نيز سربند و جاده قم را به آشتيان و تفرش متصل مى‏كند.

ج) راه‏هاى روستايى

طول راه‏هاى روستايى استان 700 كيلومتر است كه اكثر دهستانها را به يكديگر متصل مى‏كند. علاوه بر موارد ذكر شده، بزرگ راه‏هاى تهران ـ ساوه تا فرودگاه ساوه به طول 47 كيلومتر، و بزرگ راه قم ـ اراك ـ سربند به طول 160 كيلومتر در دست احداث است.