راه‌های ارتباطی استان سیستان و بلوچستان

راه‌های زمینی

راه‏هاى استان تا سال 1377، حدود 7129 كيلومتر شامل 1632 كيلومتر راه اصلى، 2680 كيلومتر راه فرعى آسفالته، 685 كيلومتر راه فرعى شنى و 2132 كيلومتر ساير راه‏هاى آسفالته و شنى بوده است.

همچنين طول راههاى روستايى اين استان تا سال 1377 حدود 1933 كيلومتر بوده كه از اين مقدار 1144 كيلومتر آسفالته و 789 كيلومتر شوسه بوده است.

راه آهن در سال 1297 ه .ش به وسيله انگليسى‏ها ساخته شد و آنان قصد داشتند راه آهن زاهدان را به مشهد متصل كنند.

راه آهن در استان سيستان و بلوچستان، در حال حاضر از اهميت چندانى برخوردار نيست و از خط مرزى «ميل 72» تا زاهدان كشيده شده است و زاهدان را به پاكستان متصل مى‏كند.

در سال 1377 طول خطوط راه آهن استان جمعا 529/112 كيلومتر و تعداد ايستگاه‏هاى راه آهن 10 ايستگاه بوده است.

در حال حاضر هر هفته يك قطار مسافربرى و تعدادى قطار بارى در مسير پاكستان به ايران و بالعكس در تردد هست.

در استان سيستان و بلوچستان حمل و نقل دريايى نيز از اهميت ويژه‏اى برخوردار است. بندر تجارى، صيادى چابهار با داشتن تأسيسات بندرى قابل توجه چون اسكله شهيد بهشتى، اسكله شهيد كلانترى و اسكله شهداى هفت تير داراى قابليت‏هاى استراتژيك عمده براى ترانزيت كالا به كشورهاى ديگر و داخل ايران است.

در سالهاى اخير بنادر صيادى رمين، پريس و اسكله‏هاى دو منظوره صيادى‏ـ تجارى پسابندر و كنارك نيز احداث شده‏اند و به قابليت‏هاى حمل و نقل دريايى استان افزوده‏اند.

راه‌های هوایی

خطوط هوايى سيستان و بلوچستان در گذشته، منحصر به مسير زاهدان بود و تنها فرودگاه زاهدان در اين شبكه ارتباطى فعاليت داشت؛ ولى اخيرا خطوط هوايى گسترش يافته و برخى ديگر از مراكز شهرى استان را نيز در بر گرفته است.

زاهدان به عنوان مركز استان طى سال‏هاى اخير در شبكه خطوط هوايى كشور اهميت ويژه‏اى يافته است.

در سالهاى پس از پيروزى انقلاب اسلامى، علاوه بر فرودگاه زاهدان، فرودگاه‏هاى ايرانشهر و چابهار در منطقه بلوچستان و فرودگاه زابل در منطقه سيستان فعال شده و كار حمل و نقل بار و مسافر به مقصد تهران و ديگر شهرهاى كشور را به عهده گرفته است. همچنين يك فرودگاه نظامى در كنارك وجود دارد كه متعلق به نيروى هوايى است.