دامپروری و دامداری در استان مرکزی
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
زمستان سرد و پربرف منطقه جنوب غربى و غرب استان، امكانات نگاهدارى گلههاى گوسفند و بز را بسيار محدود كرده است، به طورى كه مدت زيادى دامها بايد در آغل نگهدارى شوند و تنها چند ماهى از سال مىتوانند از مراتع ييلاقى كوهستانى استفاده كنند.
نگهدارى دام تنها در روستاهايى كه قدرت ذخيره علوفه زمستانى را دارند ديده مىشود و با نگهدارى گاو توأم است.
نواحى شرق و شمال شرقى استان و اطراف مسيله و دشتهاى مجاور آن به علت گرمى هوا در بعضى مواقع زمينه كوچ موقت عشاير را فراهم مىسازد. بيشتر عشاير منطقه در اين نواحى به دامدارى اشتغال دارند.
فراوانى امراض دامى و ناآشنايى با روشهاى مقابله با آنها، كمبود امكانات و وسايل پيشگيرى از اين امراض و عدم دسترسى به مراكز واكسيناسيون، چراى مفرط و تخريب مراتع و فقر نسبى آنها، از جمله مهمترين مشكلات دامدارى در اين ناحيه است.
مطابق آمار سال 1375، در استان مركزى تعداد 326 واحد گاودارى شيرى و پرواربندى، داراى پروانه بهرهبردارى، 1433 واحد داراى كارت شناسايى و 453 واحد داراى پروانه تأسيس وجود داشته است.
همچنين 156 واحد گوسفند دارى داراى پروانه بهرهبردارى، 254 واحد داراى كارت شناسايى و 208 واحد داراى پروانه تأسيس مىباشد.
بر اساس اين آمار، تعداد دام و طيور ثابت و عشايرى استان مركزى شامل 323840 رأس گاو و گوساله، 1785750 رأس گوسفند و برّه، 446030 رأس بز و بزغاله، 48561 رأس تك سم (اسب و ماديان، الاغ و قاطر) بوده است.
همچنين تعداد كل واحدهاى پرورش مرغ گوشتى در استان 604 واحد مىباشد. ظرفيت واحدهاى مزبور 7116774 قطعه مرغ گوشتى با توليد سالانه 38400 تن مىباشد.
