ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

جشن‌ها و اعیاد در استان چهارمحال و بختیاری

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

پرش به: ناوبری, جستجو

محتویات

عيد فطر

عيد فطر كه يكى از اعياد بزرگ اسلامى محسوب مى‏شود با تكاليفى چند به همراه است، مردم استان شب عيد فطر بعد از غروب آفتاب فطريه اعضاى خانه را به كنار مى‏نهند تا صبح فردا كه براى انجام عيد به مسجد مى‏روند به صندوق كميته امداد و يا اينكه مستحقى را كه خود مى‏شناسند، تحويل دهند.

بعضى نيز به پيشنماز محل واگذار مى‏كنند تا درمورد صلاحديد به مستحق شرعى تقديم نمايد. صبح روز عيد فطر مردم براى اداى نماز به مسجد مى‏روند و نماز عيد فطر را به جماعت برگزار مى‏كنند. بعد از نماز عيد، به ديد و بازديد از بزرگان قوم و نزديكان خود مى‏پردازند. در بعضى از مناطق به ديدار كسانى كه فردى از اعضاى خانواده‏اش از دست داده باشد، مى‏روند.

عيد قربان

در روز عيد قربان اگر افرادى نذر كرده‏اند قربانى دهند آن را ادا مى‏كنند. در اين روز بر حسب نيت فرد نذر كننده، گوساله، گاو، گوسفند، يا مرغ و خروسى را سر مى‏برند و گوشت آن را ميان همسايگان و افراد بى بضاعت توزيع مى‏نمايند و گاهى هم در اين روز براى اموات خود خرما يا حلوا خيرات مى‏كنند.

در اعياد اهالى خصومتها و كدورتهاى حاصله را شخصا و يا با وساطت ريش سفيدان از بين مى‏برند و آشتى مى‏كنند.

عيد نوروز

از نخستين روزهاى ماه اسفند جنب وجوش در تدراك براى برگزارى نوروز آغاز مى‏گردد. خانه تكانى، شست و شوى و سايل منزل، تهيه لباس و... از نيمه اول اسنفد دانه‏هاى گندم يا عدس را براى سبزه عيد، خيس مى‏كنند.

از جمله كارهاى پيش از آيين نوروزى، شب ويژه مردگان است كه هر خانواده در شب جمعه آخر سال براى شادى و آمرزش مردگان خود مراسمى برگزار مى‏كند و ضمن رفتن به گورستان،بر مزار مردگان خود دعا مى‏خوانند و خرما و حلوا پخش نموده و يا بر قبر آن‏ها شمع مى‏افرزند.

همان طور كه در همه جاى ايران مرسوم است، در اين استان نيز چيدن سفره هفت سين از مهم‏ترين آيين‏هاى نوروزى است.

بر سر اين سفره: سمنو، سير، سبزه، سكه، سماق، سنبل و سيب مى‏گذارند و سفره را رو به آفتاب يا مشرق پهن مى‏كنند و در وسط آن يك كاسه چينى آب كه يك يا دو ماهى در آن انداخته شده مى‏گذارند. يك جلد قرآن، يك عدد شمع، يك بشقاب تخم مرغ رنگ‏آميزى شده و چند شاخه شكوفه از جمله چيزهاى ديگرى است كه بر سر سفره مى‏گذارند.

از دقايقى پيش از تحويل ساله اعضاى خانواده بالباس نو در كنار سفره هفت سين مى‏نشينند و بزرگ خانواده دعاى تحويل سال را مى‏خواند. سپس كوچك‏ترها دست بزرگ‏ترها را مى‏بوسند و به عنوان عيدى نخستين سكه ياپول را دريافت مى‏دارند. اين نكته قابل ذكر است كه اگر خانواده‏اى عزادار باشد، سال اول سفره هفت سين نمى‏چينند و به ديد و بازديد نمى‏روند.

اما عشاير استان، در اعياد افراد محل چادرهاى خود را تغيير مى‏دهند و در محلى سرسبز و خرم كه داراى آب كافى باشد، مستقر مى‏شوند. شب عيد درچادرهاى خود مى‏مانند، ولى روز اول عيد با لباس‏هاى مخصوص خود، كلاه‏هاى لرى را بصورت كج بر سر گذاشت و به ديد و بازديد مى‏پردازند.

بختيارى‏ها معتقدند لباس سياه عزا را حتما بايدتا قبل از نوروز ازتن در آورد، زيرا در غيرت اينصورت بارورى و نعمت از طايفه رخت برخواهد بست.

روز سيزده فروردين (سيزده بدر) از گل‏هاى صحرايى تاج گلى مى‏آرايند و بر روى مشك دوغشان مى‏گذارند.

جشن عروسى

وقتى كه پسرى به سن بلوغ مى‏رسد و درآستانه ازدواج قرار مى‏گيرد، اولين كارى كه در اين زمينه انجام مى‏دهد. يافتن دختر مورد نظر مى‏باشد. انتخاب عروس (همسر) به چندين طريق در اين استان انجام مى‏گيرد. برخى به روش ناف برون همسر فرزند خود را انتخاب مى‏كنند. اين روش درگذشته بيشتر رايج بوده است.

در اين روش خانواده‏اى كه دخترى به دنيا مى‏آورد نافش را به نام پسرى در خانواده ديگر مى‏برند. خانواده پسر با بردن هدايا براى خانواده دختر، در اولين روزهاى تولد دختر از او خواستگارى مى‏كند. وقتى كه اين دختر و پسر بزرگ شدند و به سن ازدواج رسيدند با يكديگر پيمان زناشويى منعقد مى‏نمايند. روش ديگر اين است كه پدر و مادر پسر براى فرزندنشان دخترى را در نظر مى‏گيرند و يا آنكه پسر همسر دلخواه خود را انتخاب مى‏كند و خانواده‏اش را در جريان قرار مى‏دهد.

پس از انتخاب دختر، پدر و مادر و برخى‏از بزرگان خانواده به خانه دختر رفته و موضوع را با خانواده دختر در ميان مى‏گذارند. اگر فهميدند كه خانواده دختر نيز تمايل به اين وصلت دارد، دوباره با عده‏اى از بزرگان فاميل به خواستگارى مى‏روند.

در جلسه خواستگارى از خانواده عروس خواسته مى‏شود كه اگر داماد را قبول دارند، مقدار مهريه و شير بها را مشخص كنند. خانواده عروس نيز ميزان مهريه و شيربها را مشخص نموده و دركاغذى مى‏نويسد كه بعدا يك نفر از طرف داماد مى‏آيد و آن كاغذ را تحويل مى‏گيرد. به اين مراسم «كاغذ برونى» مى‏گويند.

پس از آن يك شب ديگر بزرگان فاميل در منزل عروس جمع مى‏شوند و در مورد كاغذ تهيه شده از طرف خانواده عروس تصميم مى‏گيرند. اگر با مواردى موافق نباشند آن را كم يا زياد مى‏كنند.

در اين شب مراسم «قند اشكنون» نيز انجام مى‏شود. مادر عروس مقدارى گل و نبات را داخل سينى مى‏گذارد و جلو مادر داماد قرار مى‏دهد. مادر داماد نباتها را به تكه‏هاى كوچكى تقسيم مى‏كند و به همه حضار در جلسه مى‏دهد و بقيه را هم به خانه مى‏آورد تا به اقوام ديگر بدهد. پس از اين مراسم، مراسم خريد عقد برگزار مى‏شود.

بعد از اينكه جشن عقد برگزار شد. يك شب خانواده داماد همراه با فاميل به خانه عروس مى‏روند و هدايايى براى عروس مى‏برند كه به «عقد آشى» معروف مى‏باشد. هزينه شام و پذيرايى اين شب به عهده داماد است.

قبل از مراسم عروسى، مراسم «حنابندان» برگزار مى‏شود. در اين مراسم كه يك روز قبل از عروسى برگزار مى‏شود به دست و پا و سر عروس و داماد حنا مى‏بندند.

در روز عروسى پس از صرف ناهار، مراسم جهاز برون برگزار مى‏شود. چند نفر از طرف عروس خبر مى‏آورند كه مى‏خواهند جهيزيه بياورند. از طرف داماد ماشينهايى فراهم مى‏شود و بوسيله آنها جهيزيه به خانه داماد حمل مى‏گردد. وقتى كه خانواده عروس جهيزيه را مى‏آورند از ماشين پياده‏نمى شوند تا اينكه پدر داماد مبلغى پول به يكى از بزرگان عروس هديه بدهد. اين پول را بين ديگران تقسيم مى‏كنند.

در عصر عروسى، محلى را تزئين كرده و داماد را بر تختى مى‏نشانند و هر كس بنا به وضع مالى مبلغى را به داماد مى‏دهد.

شب پس از صرف شام چند نفر ازبزرگان داماد همراه با قباله عروس و مقدارى پول به خانه عروس مى‏آيند و اجازه بردن عروس را مى‏گيرند. سپس عروس را بر ماشين تزئين شده‏اى سوار كرده و خانواده داماد و ساير مدعوين نيز عروس را بدرقه مى‏نمايند.

فرداى عروسى، نزديكان به خانه عروس مى‏آيند و براى ناهار عروس برشتوك (آرد، روغن حيوانى، شكر) درست مى‏كنند. عصر اين روز هم مراسم پاتختى برگزار مى‏شود و هر يك از فاميل هديه‏اى براى عروس و داماد مى‏آورند و با ميوه وشيرينى پذيرايى مى‏شوند.

شب دوم بعد از عروسى، مراسم «داماد سلام» برگزار مى‏شود. در اين شب مادر عروس شام تهيه مى‏كند و داماد و اطرافيانش را دعوت مى‏كند. در اين مراسم مادر عروس به داماد هديه‏اى چون ساعت يا چيزهاى ديگر... مى‏دهد. در اين شب داماد شام نمى‏خورد تا چيزى به او بدهند كه به دندان رنج معروف است.


منابع