باورها در استان همدان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
ـ هرگاه پس از تولد بچهاى كار و كاسبى پدر او به كسادى مىرفت، آن را دليل بر بد قدمى بچه تازه به دنيا آمده مىدانستند.
ـ اگر كسى عطسه كند و آماده رفتن به سفر يا بيرون آمدن از خانه باشد، بايد كمى تأمل نمايد و سپس حركت كند و هرگاه قبل از سرآمدن چند دقيقه قرار كسى ديگر عطسه بزند، اثر صبر خنثى مىشود و ديگر نيازى به صبر و تأمل نيست.
ـ در شبهاى چهارشنبه به عيادت بيمار نمىروند. عيادت در اين شب موجب تشديد بيمارى مىشود.
ـ هرگاه كلاغى بر بالاى خانه صدا كند، خبر از آمدن مسافرى مىدهد.
ـ هرگاه جغدى بر بالاى خانه صدا كند، اتفاق ناگوارى براى آن خانه مىافتد.
ـ خوردن ته مانده ليوان آب، چاى و شربت سادات شفاست و هر كس اينها را بخورد از هر نوع آسيب و بيمارى مصون مىماند.
ـ اگر از روى نوزادى كه هنوز قنداق است رد شوند، قد او كوتاه مىشود يا چله به او مىافتد.
ـ خوابيدن در حمام در هنگام شب سنگين است و موجب ضرر روحى و جسمى مىشود.
ـ ريختن ناخن انگشتان زير دست و پا يا در حياط، موجب فقر مىشود.
ـ اگر كسى شب زير درخت گردو بخوابد جن زده مىشود.
ـ اگر جوراب يا شلوار را بالاى سر يا زير سر بگذارند خواب آشفته مىبينند.
ـ جارو كردن در هنگام شب، فقر مىآورد.
ـ اگر تيغههاى قيچى باز باشد، ممكن است دعوا شود.
ـ اگر كسى در خزينه حمام بشاشد، دچار فراموشى مىشود.
ـ اگر دندانهاى پيشين بچهاى باز باشد گويند روزى او زياد است.
ـ اگر نوزاد در خواب بخندد مىگويند كه فرشتهها او را ناز مىكنند.
ـ اگر فردى ته ديگ پلو را بخورد، روز عروسيش باران مىآيد.
ـ اگر بعد از چند دختر، پسرى به دنيا بيايد، هم وزن او نان و خرما بين فقرا تقسيم مىكنند.
ـ اگر جارو بر عكس كنار ديوار قرار گيرد، شوم است و بايد فورى به حال عادى بر گردد.
ـ اگر گوش راست صدا كند مىگويند خوبى او را مىگويند و اگر گوش چپ صدا كند مىگويند غيبت او را مىكنند.
ـ اگر كفش روى كفش بيفتد، اعتقاد دارند كه غيبت صاحب كفش را مىكنند.
ـ كشتن زنبور قرمز ثواب دارد، باعث مىشود كه روز قيامت در ازاى هر زنبور يك دانه خرما به او بدهند. ـ اگر گربه به بدن خود ليس بزند، ميهمان مىآيد.
ـ اگر پشت سر كسى ديزى سياه گلى بشكنند، روزگارش سياه خواهد شد.
