امام‌زاده‌ها و بقاع متبرکه استان خراسان رضوی
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
محتویات |
منابع
مساجد، حسينيهها و تكايا
بر اساس آمار سال 1375، استان خراسان داراى 7712 واحد مسجد، 148 تكيه، 1358 حسينيه، 34 فاطميه، 32 مهديه و 57 زينبيه و... بوده است. همچنين در اين استان 12 مصلى و 71 نماز خانه وجود داشته است.
مسجد جامع گوهر شاد (مشهد)
اين مسجد در جنوب ساختمان حرم مطهر امام رضا عليهالسلام در شهرستان مشهد قرار گرفته و متصل به آن مىباشد. بانى آن گوهر شاد آغا، همسر ميرزا شاهرخ بن امير تيمور گوركانى است كه در سال 821 ه .ق به احداث اين مسجد همت گمارد.
مسجد جامع گناباد
اين مسجد در سال 609 ه .ق ساخته شده است و از بناهاى دوره خوارزمشاهيان به شمار مىآيد.
مسجد جامع (جويمند، گناباد)
اين مسجد در سال 1040 ه .ق در دوره حكومت شاه صفى، توسط شاه حسين منجم و به سعى خواجه محمدقاسم محولاتى بنا شده است.
مسجد جامع تربت حيدريه
اين مسجد كه در سال 1040 ه .ق به سعى خواجه عبدالله فرزند درويشعلى تربتى ساخته شده است، داراى ايوان و گنبدى رفيع و برآورده از آجر است.
مسجد جامع رشتخوار
اين مسجد هم اكنون در خارج شهر رشتخوار و در بيابان شرقى اين شهر قرار دارد. مشابهتهاى فراوان سبك ساختمان و تزئينات آجركارى بين اين مسجد و ديگر مساجد منطقه خواف (كه برخى تاريخ مشخص هم دارند) فرضيه تعلق بناى اين مسجد به دوران پيش از حمله مغول را تأييد مىكند. از مسجد جامع رشتخوار هم اكنون خرابهاى بيش برجاى نمانده است.
مسجد جامع قديم سنگان خواف
از تاريخ بناى اين مسجد اطلاعاتى در دست نيست. اما طبق شواهد موجود تاريخ آن به دوران پيش از رواج عمومى نقش كاشى در مساجد يعنى اواخر عهد سلجوقى برمىگردد و شباهتهاى فراوان بين اين مسجد و مساجد منتسب به شيخ زينالدين و مسجد رشتخوار و مسجد زوزن اين حكم را قوت مىبخشد.
مسجد جامع نيشابور
اين مسجد در روزگار سلطان حسين بايقرا (آخرين امير صاحب تاج و تخت تيمورى) ساخته شده است و تاريخ بناى آن سال 899 ه .ق نوشت شده است.
مسجد جامع اسفراين
اين مسجد در دوران مغول ساخته شده است و تاريخ بناى آن به اوائل قرن هشتم برمىگردد. اين مسجد در خيابان امام رضا عليهالسلام قرار دارد و نماز جمعه در آن اقامه مىشود و داراى كتابخانه عمومى به نام امام صادق عليهالسلام مىباشد.
مسجد جامع سبزوار
اين مسجد از بناهاى دوران سربداران در سبزوار است كه از قرن هشتم بر جا مانده است ولى از ساختمان محراب چنين برمىآيد كه پيش از اين سلسله نيز اينجا مسجد بوده است و سربداران آن را توسعه دادهاند.
مسجد جامع تربت جام
اين مسجد در سال 633 ه .ق ساخته شده است و سپس در سال 703 ه .ق توسط ملك غياثالدين محمد كرت وسعت يافته است.
مسجد جامع قوچان
اين مسجد كه متصل به مدرسه عيوضيه است در سال 1111 ه .ق بينان گذارده شده و در سالهاى اخير پس از صدمات كلى با همت مردم بازسازى شد.
مسجد جامع كاخك
اين مسجد در سال 961 ه .ق به دستور شاهزاده سلطان خانم، خواهر شاه طهماسب اول صفوى (984 ـ 930 ه .ق) بنا شده است و در سال 1070 ه .ق گچبرى و تزئينات ايوان و محراب آن انجام گرديد. بر روى سر در آن به زبان عربى به نام سازنده و تاريخ ساختش اشاره شده است.
مسجد جامع بجستان
اين مسجد در زمان ميرزا شاهرخ پسر امير تيمور گوركانى توسط محمد بن فخرالدين بنا شده و تاريخ اتمام بناى آن سال 826 ه .ق مىباشد. در زمان شاه عباس توسط حاج ناصرالدين در ذىالقعده سال 1024 ه .ق تعمير آن پايان يافته است.
مسجد جامع بيدخت
ساختمان اوليه اين مسجد مربوط به اواخر قرن دوازدهم هجرى مىباشد ولى تاريخ تعمير و گچبرى بالاى محراب آن سال 1204 ه .ق است. در بالاى محراب آن بعد از آيه شريفه «اِنَّما يَعّمُرُ مَساجِدَ اللّهَ» نوشته شده است.
مسجد جامع كاشمر
اين مسجد در سال 1213 ه .ق و اوايل عهد فتحعليشاه قاجار با تركيب اصلى از آجر ساخته شده است.
مسجد جامع شيروان
اين مسجد در سال 1308 ه .ق بنا گرديده و كه اخيراً با نام مسجد جامع رضوى بازسازى گرديده است.
مسجد جامع چهاردرخت بيرجند
اين مسجد در قرن هشتم هجرى ساخته شده است.
برخى ديگر از مساجد استان خراسان:
مسجد ائمه اطهار اسفراين، قلعه كريم
مسجد محله محرم آباد اسفراين
مسجد وليعصر(عج) اسفراين
مسجد چناران بجنورد
مسجد دروازه قوچان بجنورد
مسجد دروازه گرگان بجنورد
مسجد لنگر بجنورد
مسجد ميان بازار بجنورد
مسجد آيتى بيرجند
مسجد حيدر حسن بيرجند
مسجد عاشورا بيرجند
مسجد مصلى بيرجند
مسجد ابوالفضل تايباد
مسجد صاحب الزمان تايباد
مسجد زوزن خواف
مسجد شيخ زينالدين نشتيفان خواف
مسجد گنبد خواف
مسجد بازار درگز
مسجد جامع كلاك درگز
مسجد حمام درگز
مسجد جامع پامنار سبزوار
مسجد جامع چشام سبزوار
مسجد جامع خسروگرد سبزوار
مسجد فريومد سبزوار
مسجد قازان سبزوار
مسجد قلعه مزينان سبزوار
مسجد نزل آباد سبزوار
مسجد آقا هادى طبس
مسجد پسران طبس
مسجد حاج ابراهيم بك طبس
مسجد كوچه باغى طبس
مسجد ميراسماعيل طبس
مسجد ميرزا باقر طبس
مسجد ارگ فردوس
مسجد تالار فردوس
مسجد سردشت فردوس
مسجد قدمگاه فردوس
مسجد كوشك فردوس
مسجد بردستگى كاشمر
مسجد بالاى ده جويمند (مسجد آسيابانها) گناباد
مسجد قريه مزار بجستان گناباد
مسجد معزالدين گناباد
مسجد امام مشهد
مسجد بالاسر مشهد
مسجد تبرك مشهد
مسجد جعفريها مشهد
مسجد حاج رضا مشهد
مسجد حقيقى مشهد
مسجد سردرب مشهد
مسجد صاحب الزمان مشهد
مسجد على اكبريها مشهد
مسجد فيل مشهد
مسجد معتمد مشهد
مسجد نايب مشهد
مسجد نور مشهد
مسجد هراتى مشهد
مسجد امام يحيى نيشابور
مسجد بالا گودان نيشابور
مسجد جامع بزرگ نيشابور
مسجد حسامالدين نيشابور
مسجد سلطانيه نيشابور
مسجد صرافيين نيشابور
مسجد كوى چراغ برق نيشابور
مسجد مربع الكبيره نيشابور
مسجد معروف نيشابور
حسينيهها و تكايا
استان خراسان در سال 1375 داراى 1158 حسينيه، 34 فاطميه، 32 مهديه و 57 زينبيه و حيدريه بوده است.
اسامى تعدادى از اين حسينيهها نيز بدين قرار مىباشد
باقريه حاجى عابدزاده مشهد،
تكيه على اكبريها مشهد،
جواديه حاجى عابدزاده مشهد،
حسينيه آذربايجانيها مشهد،
حسينيه اصفهانيها مشهد،
حسينيه تهرانيها مشهد،
حسينيه حاجى عابدزاده مشهد،
حسينيه شيخ محمدتقى بجنوردى مشهد،
حسينيه طبسىها مشهد،
حسينيه قمىها مشهد،
حسينيه كاشانيها مشهد،
حسينيه همدانيها مشهد،
رضويه حاجى عابدزاده مشهد،
زينبيه حاجى عابدزاده مشهد،
سجاديه حاجى عابدزاده مشهد،
صادقيه حاجى عابدزاده مشهد،
عسگريه حاجى عابدزاده مشهد،
علويه حاجى عابدزاده مشهد،
فاطميه حاجى عابدزاده مشهد،
كاظميه حاجى عابدزاده مشهد،
مهديه حاجى عابدزاده مشهد،
نرگسيه حاجى عابدزاده مشهد،
نقويه حاجى عابدزاده مشهد،
حسينيه صادقيان اسفراين،
مكتب نرگس اسفراين،
مهديه اسفراين،
امام‌زاده‌ها و بقاع متبركه
استان خراسان در سال 1375 داراى 352 زيارتگاه امام و امامزاده، 80 نظرگاه يا قدمگاه و 249 زيارتگاه ساير بزرگان دين بوده است.
بزرگترين و باشكوهترين بقاع متبركه ايران، آستان قدس رضوى در شهر مشهد واقع شده است. حرم مطهر كه در زير گنبد زرين و بسيار باشكوه و عظيمى قرار دارد از اطراف با رواقهاى گوناگونى كه هر يك نامى جداگانه دارد احاطه شده است.
حضرت على ابن موسىالرضا عليهالسلام
حضرت ابوالحسن على بن موسى ملقب به رضا عليهالسلام هشتمين امام شيعيان هنگام مراجعت از مرو در سناباد ـ از قرأ بزرگ طوس ـ شهيد و طبق دستور مأمون جسد مطهر آن حضرت را كنار قبر هارون دفن كردند.
پوشش نخستين بناى اصلى حرم مطهر كه قبر هارون نيز در آن قرار داشت به دستور عبدالله مأمون انجام يافته است؛ از آن پس به واسطه رفت و آمد شيعيان براى زيارت مرقد مطهر، دهكده مزبور وسعت يافت و قبر و صندوق و ضريح روى آن در سال 203 ه .ق ساخته شد.
در ابتدا نام اين محل، بقعه هارونيه بود كه بعد از دفن آن حضرت به بقعه امام رضا عليهالسلام و مشهد معروف شد.
بناى قبر مطهر پس از فتنه تركان غز در زمان سلطان سنجر سلجوقى لطمات و صدمات زيادى ديد، و شرفالدين ابوطاهر قمى (وزير سلطان سنجر و حاكم مرو) به تعمير حرم پرداخت اما اين بنا نيز در عهد تولى پسر چنگيز خراب گرديد و براى چهارمين بار بقعه منوره تجديد بنا شد و بانى آن به عقيده برخى از مورخين سلطان محمد اولجايتو از سلسله سلاطين مغول است. ولى اهم تعميرات بقعه متبركه حضرت رضا عليهالسلام در زمان سلاطين صفويه صورت گرفته است.
خواجه ربيع كوفى (مشهد)
خواجه ربيع بن خُثَيم الاسدى از جمله تابعين بود. (تابعين كسانى هستند كه ياران پيامبر را درك كرده بودند ولى خود از آنان به شمار نمىآمدند.)
خواجه ربيع در رديف هشت نفرى است كه در صدر اسلام به زهد و تقوى معروف بودند. او علاوه بر زهد داراى مكارم علمى و اخلاقى نيز بود.
وفات وى را به سال 61 تا 63ه نوشتهاند.
خواجه اباصلت هروى (مشهد)
وى خادم مخصوص حضرت رضا عليهالسلام بود و از دانشمندان عصر خود و از محدثين مشهور بوده است كه با سابقه انس و الفتى كه با حضرت رضا عليهالسلام داشت پيوسته به خدمتگزارى آن حضرت افتخار مىكرد.
وفات او را در حدود سال 179 ه .ق دانستهاند.
خواجه مراد (هرثمة ابن اعين) (مشهد)
وى يكى از نزديكان امام رضا عليهالسلام مىباشد. بر سر در آرامگاه خواجه مراد با كاشى نوشته شده است: «مقبره شريفه هرثمة ابن اعين مشهور به خواجه مراد.»
وى پس از شهادت حضرت رضا عليهالسلام در سال 210 هجرى وفات يافته است.
امامزاده محمد (مشهد)
در خيابان طبرسى در محله نوقان مشهد آرامگاهى است كه به خاطر ساختمان آن، گنبد خشتى معروف است. در اينجا امامزاده محمد مدفون است كه به 18 واسطه به حضرت سجاد عليهالسلام مىرسد.
ساير امامزادگان و بقاع متبركه مشهد
امامزاده سيد عبدالعزيز: مشهد، جاده نيشابور، روستاى ده سرخ
امامزاده هاشم و محتشم: مشهد، جاده نيشابور، روستاى پيوه ژن
تخت امام رضا عليهالسلام: مشهد، جاده نيشابور، روستاى ده سرخ
سيد ابوالقاسم صالح: مشهد، جاده نيشابور، قاسم آباد پيوهژن
امامزاده سيد نظامالدين: مشهد، جاده فريمان، روستاى عشقآباد
امامزاده عبدالله: مشهد، جاده قوچان، روستاى سرآسياب
امامزاده عبيدالله: مشهد، جاده قوچان، روستاى فريزى
امامزاده يحيى: مشهد، جاده قوچان، روستاى باپه
مزار شيخ عبدالرحمان: مشهد، جاده قوچان، روستاى نوزاد
امامزاده نورالله: مشهد، جاده تربت حيدريه، روستاى زيارت
سيد جلال: مشهد، جاده تربت حيدريه، گونجوك عليا
سيد محمد علوى: مشهد، جاده تربت حيدريه، اسلام قلعه
امامزاده يحيى: مشهد، جاده سرخس، روستاى ميامى
خواجه ذكريا: مشهد، جاده سرخس، روستاى هندل آباد
شيخ لقمان بابا: مشهد، جاده سرخس، روستاى عباسآباد
قدمگاه حضرت ابوالفضل: مشهد، جاده سرخس، روستاى لنگر
امامزاده بىبى صنوبر و ميرسبحان: مشهد، جاده سدكارده، روستاى خواجه صحآباد
بقعه بىبى ربابه: مشهد، جاده ملات، روستاى اندرخ
دوازده امام: مشهد، روستاى شيرتپه
سيد عبدالله: مشهد، جاده التيمور، روستاى برزش آباد
مزار ويرانى: مشهد، جاده شانديز، روستاى ويرانى
امامزاده محمد محروق (نيشابور)
وى از نوادگان امام سجاد عليهالسلام و فرزند حسينبن زيد است. مىگويند امامزاده محمد محروق عاشق يكى از دختران بنىاميه بوده و چون به واسطه وى، دختر به مذهب تشيع روى آورده بود، به فرمان خليفه به وسيله يزيدبن مهلب حاكم خراسان شهيد و سوزانده شده است و بدين سبب محروق ناميده مىشود. بر ديوار حرم وى سنگى نصب شده كه اثر دو جاى پاى بر آن ديده مىشود و گويند جاى پاى امام رضاست.
امامزاده ابراهيم (نيشابور)
وى از فرزندان موسىابن جعفر عليهالسلام است كه حرم او در كنار بقعه امامزاده محمد محروق قرار دارد و ارتفاع گنبد او كوچكتر از گنبد امامزاده محروق است.
بقعه فضل ابن شاذان نيشابور،
مزارين پارك محمد و عبدالله نيشابور،
مزار سلطان سليمان نيشابور، عصمت آباد،
مزار امامزاده حسن نيشابور، دهنو خلج آباد،
مزار عبدالغفار نيشابور، روستاى فلاغان،
مزار بىبى شطيطه نيشابور، مركز شهر.
امامزاده زيدبن علىبن حسن (بجنورد)
بقعه امامزاده زيد در فاصله 14 كيلومترى جنوب شرقى بجنورد در روستاى درصوفيان قرار دارد. اين امامزاده از نوادگان امام حسن عليهالسلام مىباشد.
ساختمان مزار ايشان از لحاظ معمارى و قدمت در بجنورد منحصر به فرد بوده و بناى آن با هيچكدام از ابنيه مذهبى موجود در شهرستان مشابهت ندارد.
معصومزاده (بجنورد)
امامزاده سيدعباس، معروف به معصومزاده فرزند امام صادق عليهالسلام مىباشد. مرقد وى بر فراز تپهاى باستانى موسوم به (معصومزاده) واقع در جنوب شهر بجنورد با گنبدى فيروزهاى رنگ جلب نظر مىكند. اين بقعه شريف از ديرباز مورد توجه و احترام اهالى بجنورد بوده است.
در يك دست نويس متعلق به سال 1292 ه .ق پيرامون نسبت اين امامزاده چنين آمده است:
«مدفن اختر برج و گوهر درج شرافت، امامزاده لازم التعظيم، معصوم زاده واجب التكريم، ابن الامام الهمام، كاشف اسرار الحقايق، جعفر بن محمد الصادق عليهالسلام، جناب مولانا السلطان سيد عباس».
ديگر امامزادگان و بقاع متبركه بجنورد
امامزاده اسفيدان؛
امامزاده اشرف؛
امامزاده بابا امان؛
امامزاده پيغمبر؛
امامزاده دربند؛
امامزاده دلاور؛
امامزاده سلطان محمد ابراهيم؛
امامزاده سيد زينالدين نه خواست؛
امامزاده سيد عقيل (دانيال)؛
امامزاده فخرالدين؛
امامزاده قاسم؛
امامزاده قاسم بن موسى بن جعفر عليهالسلام؛
امامزاده كرف؛
امامزاده لنگر سملقان؛
امامزاده نبى غلامان؛
امامزاده هادى؛
سيد محمد رضا؛
سيد هادى؛
مقبره ايوب پيغمبر.
امامزاده حمزة بن موسى (شيروان)
امامزاده حمزه رضا برادر حضرت رضا عليهالسلام به اتفاق برادرانش سلطان محمد عابد و زيد پس از شهادت امام رضا عليهالسلام با جمعى از شيعيان عليه خليفه عباسى قيام كرد و به شهادت رسيد.
مقبره ايشان در 6 كيلومترى شمال غربى شيروان معروف به حمزه رضا قرار دارد كه ساختمان مقبره از آثار تاريخى و پر ارزش دوره غزنويان به شمار مىرود.
امامزاده محمدرضا عليهالسلام (شيروان)
ايشان فرزند حضرت امام موسى كاظم عليهالسلام مىباشند. مؤلف مطلع الشمس مىنويسد:
«چون سلطان محمود خوارزم خواب ديد كه امامزاده در اينجا مدفونست به بعضى علامات محل را معلوم كرده و اين بقعه را ساخته و املاك زياد بر آن وقف نمود. فرمان آن پادشاه و فرامين سلاطين صفويه در باب بقعه و موقوفات و توليت آن موجود است.»
ديگر امامزادگان شيروان
امامزاده ذكريا عليهالسلام؛
امامزاده عباس عليهالسلام؛
امامزاده عبدالرحمن عليهالسلام؛
امامزاده عبدالرضا عليهالسلام؛
امامزاده قاسم عليهالسلام؛
امامزاده هاشم عليهالسلام؛
امامزاده يحيى عليهالسلام.
امامزاده احمد رضا (احمدبن موسى) (اسفراين)
امامزاده احمد رضا فرزند امام موسى كاظم عليهالسلام مىباشد. وى پس از اطلاع از شهادت امام رضا عليهالسلام به سوى خراسان رهسپار شد و در نزديكى اسفراين بيمار و سپس رحلت كردهاند.
هم اكنون بارگاه وى در نزديكى اسفراين زيارتگاه عمومى است. در شيراز نيز حرمى منسوب به وى به نام شاهچراغ وجود دارد.
امامزاده جعفربن موسى اسفراين
شاهزاده زيد اسفراين
شاهزاده عبدالله اسفراين
سيد مرتضى (كاشمر)
بنا به روايت عمدهالطالب فى انساب آل ابىطالب دو تن از پسران موسىبن جعفر عليهالسلام به نامهاى ابراهيم اكبر و ابراهيم اصغر معروف بودهاند كه ابراهيم اكبر در يمن و به روزگار ابوالسرايا خروج كرده بود و پس از وفات در قبرستان قريش در شهر بغداد دفن گرديده است.
پسر ديگر موسى بن جعفر عليهالسلام ابراهيم اصغر همين سيد مرتضى است كه در شهر بُست دفن شده است. جادهاى مستقيم و مشجر به طول 5 كيلومتر شهر كاشمر را به شهر بُست، بقعه سيد مرتضى متصل مىسازد.
ديگر امامزادگان و بقاع متبركه (كاشمر)
امامزاده حسن؛
امامزاده سيد حمزه؛
امامزاده سيد محمد؛
امامزاده معصوم زادگان اله آباد؛
امامزاده معصوم زادگان جابوز؛
امامزاده هاشم (ارغا).
امامزاده شعيب بن موسى بن جعفر عليهالسلام (سبزوار)
مقبره اين بزرگوار در داخل شهر (پايين كوچه نقاشبك و سبريز) جنوبىترين خيابان سبزوار (خيابان طبرسى) جاى گرفته و زيارتگاه مشتاقان و دوستداران دودمان پاك پيامبر گرامى است.
امامزاده يحيى بن موسى بن جعفر عليهالسلام (سبزوار)
درباره نسبت اين امامزاده چنين آمده است:
«يحيى بن زيد بن زين العابدين على بن الامام الشهيد المظلوم الحسين بن امير المؤمنين على بن ابيطالب عليهالسلام».
مزار ايشان در محل تلاقى خيابان اسرار و بيهق در نبش چهارراه واقع است. اصل حرم در قرن ششم هجرى قمرى ساخته شده اما كاشيكارى و آينه كاريهاى داخل حرم در قرن چهاردهم هجرى به همت حاج ميرزا محمود حقيران ايجاد شده است.
ديگر امامزادگان و بقاع متبركه (سبزوار)
امامزاده ابن موسى؛
امامزاده بيدخور؛
امامزاده چشام؛
امامزاده حسن؛
امامزاده خسروجرد؛
امامزاده درفك؛
امامزاده سيد على اكبر؛
امامزاده معصوم زاده بنقن؛
امامزاده هفت معصوم؛
بقعه عاليه خاتون.
امامزاده سيد عبدالحسين (بيرجند)
وى حسين بن على بن عبيدالله بن عباس بن على بن ابيطالب عليهالسلام و نام مادرش جنيه است. بر روى ديوار اين امامزاده ردپايى برهنه بر روى يك سنگ سياه با طول حدود 30 سانتىمتر و عرض 20 سانتى متر قرار دارد. گفته مىشود جاى پاى امام رضا عليهالسلام است. اين ردپا مورد تفأل زايرين اين بارگاه مقدس قرار مىگيرد. بدين صورت كه مهر نماز را بر آن مىزنند اگر مهر چسبيد تفأل خير است.
امامزادههاى شيخان (بيرجند)
شيخان نام محلى در نزديكى بيرجند است. آن طور كه مشهور است مرقد شهيدانى چند از نوادگان حضرت امام باقر عليهالسلام در آنجا مىباشد. اين لالههاى پرپر شده خاندان عصمت و طهارت در مبارزه با حاكمان عباسى به شهادت رسيدهاند.
ديگر امامزادگان و بقاع متبركه بيرجند
امامزاده زينبيه،
امامزاده سيد على،
امامزاده سيد حامد علوى،
امامزاده سيد ابراهيم رضا،
امامزاده سلطان ابراهيم،
امامزاده شاه سلطان على،
امامزاده شاه ابوالقاسم،
امامزاده سيد محمد نقيب،
آستان خواجه مددى،
آستان گلبانگ خراسان،
آستان قدمگاه حضرت على عليهالسلام،
آستان قدمگاه.
امامزاده سلطان محمد عابد عليهالسلام (كاخك)
بسيارى از محققين برآنند كه كاخك مدفن برادر حضرت رضا عليهالسلام يعنى محمد بن موسى بن جعفر عليهالسلام مىباشد.
در شرح حال ايشان چنين آمده است كه قبل از قيام، روزى محمد بن موسى عليهالسلام و زيد برادرش به حضور حضرت رضا عليهالسلام رسيدند و حضرت ضمن ملاقات با ايشان خبر شهادت آنها را دادند و پس از مدتى در اثر مبارزات با لشكر مأمون بر اثر زخم و جراحت بسيار از پاى درآمد و شربت شهادت نوشيد.
مقبره ايشان در سال 960 ه .ق در زمان حكومت شاه طهماسب صفوى ساخته شده است.
ساير امامزادگان و بقاع متبركه كاخك
امامزاده يحيى بن جعفر عليهالسلام،
امامزاده احمد جوانمرد،
امامزاده سلطان احمد،
امامزاده يحيى عليهالسلام،
مزار پير كلّه.
ساير امامزادگان و بقاع متبركه خراسان
مزار مير غياثالدين تربت جام،
شاهزاده قاسم انوار تربت جام،
شيخ زينالدين ابوبكر تايبادى تايباد،
شيخ مسعود تايباد،
پيران شاداب تايباد،
شيخ عبدالله تايباد،
شيخ برهانالدين تايباد،
پير شكربار تايباد،
عبدالله بن موسى الجون قاين،
امامزاده زيدالنار قاين،
امامزاده سيد حسين بن موسى الكاظم طبس،
شيخ احمد بن اسحاق طبس،
امامزاده على عليهالسلام طبس،
امامزاده سيد حسين عليهالسلام طبس،
مزار شيخ احمد طبس،
امامزاده سيد محمد بن جعفر طيار طبس.
اماكن دينى اقليتها
اين استان در سال 1375 داراى 9 خانقاه بوده است. در شهرهاى بجنورد، نيشابور، قوچان، مشهد هر كدام يك خانقاه و بعضى شهرستانها داراى دو خانقاه مىباشند.
البته در گذشته خانقاهايى به نام «دويره» در خراسان بوده است كه در اغلب شهرها جهت اقامت صوفيان مسافر ساخته مىشد. امروزه در خراسان اين چنين مكانهايى وجود ندارد اما شبيه گونهاى از اين مراكز در پارهاى از روستاهاى نيشابور وجود دارد كه در اصطلاح محلى «خيرات» ناميده مىشود. ليكن به دسته معينى اختصاص ندارد و درويشان دروه گرد و كارگران مسافر كه در روستا كار مىكنند در اين اماكن بيتوته مىكنند.
اين نوع محلهاى خيريه كه در روستاهاى دور از جاده و شهر وجود دارند متأسفانه از نظر بهداشتى بسيار نامناسب مىباشد و تعداد آن هم خيلى كم است از جمله در روستاى حصار زبرخان خانهاى بنام خيرات وجود دارد اما شباهتى با دويرهها ندارد چون در دويرههاى سابق همه گونه وسايل آسايش براى مسافران وجود داشت و حتى كتابخانه كوچكى براى استفاده مسافران در آن وجود داشت.
از اين دويرهها بيشتر براى بيتوته و از خانقاها براى اجراى مراسم مذهبى استفاده مىشد.
از خانقاههاى معروف مىتوان به خانقاه صدوقى، خانقاه طرسوسى، خانقاه ابوالفضل عميد خشاب، خانقاه محمود واقع در كوى مسيّب نيشابور، خانقاه سلّمى، خانقاه شيخ ابوسعيد ابى الخير كه خانقاه عدنى كوبان ناميده مىشد و صومعهاى نيز در نزديك غار ابراهيم بنام اندرزن اشاره كرد.
