ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

اقلیت‌های دینی استان بوشهر

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

پرش به: ناوبری, جستجو

ارامنه

تاريخ سكونت ارامنه در استان بوشهر به دوره ساسانيان مى‏رسد. كليسا و صومعه به جاى مانده در جزيره كيش گواه وجود مسيحيانى در اين منطقه است به ويژه شهر ريو اردشير در حدود ده كيلومترى بوشهر يكى از مراكز مهم مسيحيان در دوره ساسانى بوده است.

ارامنه در دوره جديد در حدود سال 1119 ه .ش / 1740 م. در بوشهر حضور داشتند و بعضى از آنها از موقعيت مناسب (مانند رييس گمرك بوشهر) هم برخوردار بودند.

بوشهر احتمالاً بعد از غارت تفليس در سال 1167 ه .ش / 1797 م. بار ديگر نيز، پذيراى حضور دسته جمعى ارمنى‏ها بوده است. كرزن به موجب يك تخمين كلى و تقريبى تعداد ارامنى‏هاى ساكن در بوشهر در سال 1246 ه .ش را حدود يكصد نفر دانسته است كه به فعاليت‏هاى تجارى در بوشهر مشغول بوده‏اند.

ارامنه ساكن در بوشهر همواره با انگليسى‏ها داراى روابط بسيار صميمانه بوده‏اند و براى شركت هند شرقى به عنوان مترجم و خريدار يا حسابدار كار مى‏كردند.

آنان نزاع‏هاى سياسى موجود بين گروه‏هاى مختلف در بوشهر را حل و فصل كرده و نقش آنان در حل و فصل و فرونشاندن كشمكش بين حكومت بوشهر و شركت هند شرقى بسيار با اهميت بود.

با سپرى شدن قرن نوزده ارامنه ساكن در بوشهر بنابر درخواست خود تحت الحمايه قانونى و سياسى انگلستان درآمدند.

آنها با نزديكى به انگليسى‏ها توانستند بر تمامى ضروريات و خواروبارى (آب، سبزيجات، گاو و گوسفند) كه از ساحل به كشتى‏ها فرستاده مى‏شد كنترل و نظارت داشته باشند و اگر كسى مى‏كوشيد كه خود اين اقلام را تهيه كند به سبب نفوذ و دستور ارمنى‏ها كسى يافت نمى‏شد (يعنى اينكه نمى‏توانست ملوانى را به خدمت درآورد و يا كالايى را فراهم سازد).

در حال حاضر بر اساس آخرين سرشمارى تعداد 22 نفر مسيحى و ارمنى در اين استان زندگى مى‏كنند.

ارامنه داراى كليساى زيبايى به نام مسيح مقدس از گذشته بوده‏اند كه هم اكنون نيز پابرجا مى‏باشد.

يهوديان

از تاريخ دقيق كوچ يهوديان به استان اطلاع دقيقى در دست نيست ولى در كل مى‏توان گفت كه نخستين گروه از پيروان پيامبر عبرانى «حضرت موسى» در ميان سال‏هاى 749ـ741 ق.م در روزگار شهريارى «نيگلات پلاسر» پادشاه مقتدر آشور وارد قلمرو ايران شدند.

همچنين در سال‏هاى 728ـ722 ق.م در زمان سلطنت بخت النصر دومين مهاجرت آنها به ايران شكل گرفت.

مهاجرت سوم آنها نيز در اواخر حكومت ساسانيان در حدود سال 614 م. صورت پذيرفته است.

برخى احتمال داده‏اند كه نخستين مهاجرت يهوديان به بوشهر با گشوده شدن دروازه تجارت بوشهر به جهان خارج (هند) آغاز شده باشد.

نخستين آمار از تعداد يهوديان بوشهر به وسيله يهودى كه در سال 1229 ه .ش (1850 م.) از بوشهر ديدن كرده صورت پذيرفته و تعداد آنان را هفتاد و اندى خانوار دانسته.

اين رقم در دهه 1239 ه .ش به 350 نفر رسيده است.

ج. ج. لوريمر تعداد يهوديان ساكن بوشهر در سال 1285 ه .ش / 1907 م. را به 600 نفر رقم مى‏زند.

يهوديان علاوه بر بوشهر در نواحى: بنه گز، چاه كوتاه، برازجان، سعد آباد، طاهرى و جم پراكنده بودند.

جماعت يهوديان، در آغاز امر به كار صرافى و سوداگرى پرداخته، سپس در ازاء دادن وام، رباء مى‏گرفتند.

كم‏كم تشكيلاتى به هم زده و در امر داد و ستد داخلى كوشا شدند و با ساختن تعدادى خانه نزديك به هم در محلات دهدشتى و بهبهانى محله كوچك يهودى نشين معروف به محله كليمى‏ها را به خود اختصاص دادند و در محله بهبهانى‏ها داراى كنيسه بودند.

يهوديان در اين استان به كارهاى زرگرى و مشروب فروشى روى آوردند و گاه اجناس متفرقه (پارچه و...) را در روستاها مى‏گرداندند و هنگامى كه يهوديان خود را بوشهرى دانسته و طرز لباس پوشيدن و گويش مردم منطقه را اقتباس كردند و حتى اقدام به گذاشتن نوعى دستار بر سر به شيوه‏اى بوشهرى نمودند به شدت مورد اعتراض مردم قرار گرفتند و مردم نيز در آداب اجتماعى سعى داشتند به عنوان يك طبقه دون با آنان رفت و آمد نداشته باشند.

در حال حاضر بر اساس آخرين سرشمارى عمومى نفوس و مسكن ـ 1375 تعداد شش نفر كليمى در اين استان زندگى مى‏كنند.

بر اساس آخرين سرشمارى در سال 1375، از كل جمعيت استان تعداد 742994 نفر مسلمان، 251 نفر از اقليت‏هاى مذهبى و 430 نفر نيز ساير و اظهار نشده بوده‏اند. بر اساس اين آمار، از جمعيت استان 91/99 درصد را مسلمانان تشكيل مى‏داده‏اند. اين نسبت در نقاط شهرى 88/99 درصد و در نقاط روستايى 94/99 درصد بوده است.

جدول 1ـ5ـ توزيع نسبى جمعيت بر حسب دين به تفكيك ساكن و غير ساكن

ديناستانساكنغيرساكن

نقاط شهرىنقاط روستايى

جمع00/10000/10000/10000/100

مسلمان91/9988/9994/9900/100

زرتشتى03/003/004/000/0

مسيحى00/000/000/000/0

كليمى00/000/000/000/0

ساير و اظهار نشده06/009/002/000/0

مأخذ: سرشمارى عمومى نفوس و مسكن 1375، نتايج تفصيلى استان بوشهر.



منابع