آداب ویژه ماه مبارک رمضان در استان گیلان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
ماه رمضان ماه نزول قرآن، در استان گيلان مشتاقان بسيار دارد. قبل از فرا رسيدن ماه رمضان، گيلانيان به آراستن دل مىپردازند و از چند روز قبل از ماه رمضان با روزه دارى به استقبال رمضان مىروند. در شهرهاى گيلان به پيشواز رمضان رفتن را «پيش. آ. شو» مىگويند.
در شب اول ماه چشمان منتظر، در جستجوى هلال ماه به آسمان مىنگرند و با ديدن هلال ماه خود را ميهمان خدا مىبينند. در شبهاى ماه رمضان مجالس پرشكوه وعظ و خطابه در مساجد برگزار مىشود و جلسات قرائت قرآن در مساجد و برخى از منازل برپا مىشود.
هنگام سحر نيز مردم با صداى خوش مناجات خوانان سحرى كه از گلدستههاى مساجد و بام منازل برمىخيزد بيدار مىشوند. مردم گيلان براى افطارى دادن رسمهايى دارند و آدابى را رعايت مىكنند. افطارى دادن به عنوان نذرى و دعوت از خويشاوندان عروس يا داماد خانواده، به خصوص در دوران نامزدى آنها تقريبا در تمام نقاط معمول است.
در شبهاى احياء، دادن افطارى بسيار رايج است و مردم براى رسيدن به فوز الهى، مومنين را به افطارى فرا مىخوانند.
در نومندان براى خيرات در هنگام افطار آش مىپزند و آش افطارى مىدهند و اهل سنت نومندان كه داراى مذهب شافعى مىباشند، پس از ميهمانى افطارى، ظرفى پر از شربت را مىگردانند و پس از نوشيدن با همراهى امام جماعت به ذكر «حق الله» مىپردازند.
در شبهاى احياء به خصوص شب بيست و يكم ماه رمضان، شبها پس از مراسم وعظ و قرآن بر سر گرفتن به خواندن دعاى جوشن كبير مىپردازند و تا هنگام سحر به عبادت و مناجات مىپردازند و در روز بيست و يكم ماه رمضان به مناسبت شهادت امام اميرالمؤمنين عليهالسلام به عزادارى مىپردازند.
در شب بيست و هفتم ماه رمضان (به خاطر احتمال شب قدر بودن آن) در منطقه رضوان شهر و هشتپر تا سحرگاهان در مساجد به عبادت و شب زندهدارى پرداخته مىشود.
در منطقه تالش بر اين باورند كه در شبهاى قدر (خِدِر) حضرت خضر بر زمين گذر خواهد كرد و در آن لحظه بركات بر زمين نازل مىشود اگر كسى در آن لحظه حاجتى داشته باشد برآورده خواهد شد.
