آداب ویژه ماه مبارک رمضان در استان سیستان و بلوچستان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
ماه رمضان ماه روزه و عبادت است. در اين ماه آشتى و ايجاد الفت و رفع كدورتها مرسوم است. مردم روزه دار براى آشنايى با احكام الهى مبلغان دينى دعوت مىكنند و مسلمانان سنى مذهب از روحانيون خودشان كه بيشتر تحصيل كرده پاكستان هستند و به اسم مولوى مشهور مىباشند دعوت به عمل مىآورند.
در گذشته رسم بود كه براى سحر با طبل مردم را بيدار مىكردند ولى امروزه به كمك همسايهها، نوار دعا و سحر خوانى از مسجد محل و زنگ ساعت بيدار مىشوند.
بعد از خواندن دعا و قبل از آنكه مشغول خوردن سحرى بشوند با صداى بلند يا در قلب شان براى روزه گرفتن نيت مىكنند و سحرى مىخورند در ماه مبارك رمضان در اغلب مساجد و بسيارى از خانهها ختم قرآن برگزار مىشود.
برگزارى ختم قرآن زنان در خانه «ملاّ» (مولوى) يا خانه زنان مؤمنه داير مىباشد روزه داران براى اداى نماز مغرب و عشاء و در بعضى مناطق صبحها به مساجد مىروند و نماز را به جماعت مىخوانند و افطارى دادن در اين ماه را بسيار ارزشمند مىدانند.
در شبهاى احياء مردم مسلمان اين استان همانند ساير روزه داران در ماتم و حزن و اندوه فرو ميروند و همه جا يكپارچه سياهپوش مىشود و تا صبح، نماز و دعا و استغاثه و عزادارى به احيا نگه مىدارند.
رسم رمضونى از 15 ماه مبارك به بعد انجام مىشود. در اين استان از نيمه ماه به مدت چند شب بعد از افطار هر چند نفر يك گروه تشكيل داده و در محلات ناشناس درب خانهها را مىزنند و يك و يا دو نفر اشعارى را مىخوانند و ديگران در قسمت آخر، ترجيع بند را به صورت دسته جمعى و تكرار مىكنند.
صاحب خانه به آنها نيز هديهاى از قبيل پول، قند تخم مرغ و ديگر چيزها مىدهد. پس از چند ساعت اعضاء گروه يك جا جمع شده و آنچه را جمع كردهاند تقسيم مىنمايند.
