ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

آداب ویژه ماه مبارک رمضان در استان سمنان

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

پرش به: ناوبری, جستجو

مردم استان سمنان با نظافت مساجد، تكيه‏ها و حسينيه‏ها به پيشواز اين ماه مبارك مى‏روند. علاوه بر تمييزى مساجد، آن را با آينه و شمعدان و چلچراغ و شاخه‏هاى سرو و كاج و پارچه‏هاى سبز، آذين بندى مى‏كنند.

در اكثر شهرهاى اين استان زنها در نظافت مساجد و تكايا شركت مى‏كنند و به آب و جاروى مسجد و شستن ظروف و آماده ساختن وسايل پذيرايى براى ماه مبارك رمضان مى‏پردازند.

در اغلب نقاط استان مردم براى ديدن هلال ماه رمضان به بام خانه‏هايشان مى‏روند و با خود يك كلام الله مجيد مى‏برند و به محض مشاهده ماه، يكى از افراد خانواده با صداى بلند سوره‏اى (اغلب ياسين) را قرائت مى‏كنند و ديگران در آهسته همراه با او اين سوره را مى‏خوانند. بعد يك حمد و سه قل هو الله خوانده و چند صلوات مى‏فرستند.

شب‏هاى نوزدهم، بيست و يكم و بيست و سوم و بيست و هفتم ماه مبارك را به منظور بزرگداشت شب قدر احيا مى‏گيرند. در اين شبها شيعيان تا سحر به خواندن قرآن و عبادت مشغولند.

در اين استان نيز مردم با تشريفات خاصى اين مراسم معنوى را اجرا مى‏كنند. برخى از مردم در خانه و بسيارى در مساجد و مصلاى شهر اعمال و مراسم احيا را به جا مى‏آورند.

برخى از آداب مخصوص اين شبها در سمنان عبارت است از:

غسل، دعا (شامل دعاى جوشن كبير، جوش صغير، توسل، مجير)، قرائت قرآن، نماز، قرآن بر سر گرفتن و در پايان به استغفار و طلب حاجت مى‏پردازند.

با توجه به اينكه شهادت حضرت على عليه‏السلام مصادف با شبهاى قدر است مراسم ويژه‏اى در روزها و شبهاى نوزدهم، بيستم و بيست و يكم ماه مبارك رمضان برگزار مى‏شود.

در اين ايام مسلمانان و دوستداران مولاى متقيان در ماتم و حزن و اندوه فرو مى‏روند و همه جا يكپارچه سياه پوش مى‏شود. چون اين ايام با شبهاى قدر مصادف است. شيعيان شب هنگام تا سحر به دعا و نيايش پروردگار مشغول شده و در تمام مساجد و تكايا در سوگ امام خود، نوحه خوانى و سينه زنى مى‏نمايند.

در برخى نقاط استان در صبح روز بيست و يكم در مسجد روضه مى‏خوانند و بعد از تمام شدن روضه جمعيت حاضر دو دسته مى‏شوند و در حال سينه زنى و نوحه خوانى از مسجد بيرون مى‏آيند و دور حسينيه و يا در خيابانها مى‏گردند و عزادارى مى‏كنند.

دراين روز شهر به‏حالت تعطيل درمى‏آيد و مغازه‏ها و بازارها تعطيل‏مى‏شوند.

در بعضى از مناطق شاهرود زنان در شب بيست و يكم ماه رمضان در منبر خانه جمع مى‏شوند و ابتدا دعاى جوشن كبير مى‏خوانند و سپس قرآن به سر مى‏گيرند و در پايان چراغها را خاموش مى‏كنند و ملاهاى زنانه شبيه قنبر و حضرت على عليه‏السلام را در مى‏آورند.

هنگام اذان صبح روز بيست و يكم، از هر مسجدى دسته‏اى به سوى قبرستان شهر حركت مى‏كند. مردان با لباس سياه و پاى برهنه دست به سر مى‏گذارند و يك صدا مى‏گويند: «واى على كشته شد» ... سپس طبق يك رسم ديرينه، اكثر مردم به زيارت امام‏زاده محمد در بسطام مى‏روند.

بعد از ظهر اين روز دسته‏هاى سينه زنى از مساجد شهر حركت مى‏كنند و در قبرستان قديمى شاهرود «نزديك قبر مرحوم آقا مير مطلب» اجتماع مى‏كنند.

تعداد زيادى از مردم، در شب و روزهاى نوزده، بيست و يك و بيست و سوم ماه رمضان، از كار كردن يا خريد و به طور كلى از هر كارى به جز عبادت، خوددارى مى‏كنند.

در بيست و هفتم ماه رمضان معمولاً در اين شب كله پاچه مى‏خورند به اين باور كه كله ابن ملجم را خورده باشند.

رسم است كه زنان حنا خيس مى‏كنند و در ميان آن نقلى مى‏گذارند و حنا را بين خويشان تقسيم مى‏كنند. بعضى‏ها نيز تسبيح به دست مى‏گيرند و صد مرتبه مى‏گويند: «لعن دمادم بر ابن ملجم».



منابع