آب و هوای استان کردستان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
با توجه به عرض جغرافيايى استان، كه در منطقه معتدل شمالى قرار گرفته مىبايست داراى آب و هواى معتدل و يكنواخت باشد. اما عوامل متعدد ديگر موجب نامعتدل بودن هواى استان شده است.
در منطقه كردستان چندين نوع توده هواى مختلف مؤثر مىباشد كه عبارتند از:
1ـ توده هواى مديترانهاى
داراى درجه حرارت بالا و رطوبت زياد مىباشد كه در اثر صعود بر روى كوهستانهاى غرب و شمال، باعث بارندگىهاى زياد مىگردد، كه به طور معمول با سيستمهاى فشار كم همراه بوده و در فصلهاى زمستان و بهار و پاييز بيشتر از تابستان، استان كردستان را تحت تأثير قرار مىدهد. اصولا همين توده هوا بيشتر موجب بارندگى در غرب كشور مىشود.
2ـ تودههاى اروپايى
اين قبيل توده هوا بيشتر از شمال غرب كشور وارد مىشود. اين تودهها، در بهار و پاييز موجب رگبارهاى موقت و رعد و برق و در زمستان موجب ريزش موقت برف مىشود.
3ـ توده هواى گرم و خشك
از شمال افريقا و عربستان سعودى و نقاط مركزى در فصل تابستان منطقه را تحت تأثير قرار مىدهد و درجه حرارت اين هوا بسيار زياد و رطوبت آن بسيار كم است و 3 تا 4 ماه از سال در استان كردستان و ساير مناطق كشور ساكن است.
4ـ توده هواى سرد و خشك
ازشمال شرقى كشور وارد مىشود. منشاء اين هوا، هواى سردسيرى است. اين هواى سرد و خشك از اواسط پاييز تا اواخر زمستان و در بعضى مواقع تا اوايل بهار بطور متناوب وارد ايران مىشود. در واقع فلاتها و دشتهاى وسيع در شهرستانهاى سقز، بيجار و قروه فوق العاده سرد مىباشد و جلگههاى مريوان و بانه معتدلتر است. تابستانهاى اين استان معتدل يا كمى گرم است و فصل بهار بسيار كوتاه و بر عكس پاييز و زمستانى طولانى دارد.
در بعضى از مناطق كردستان اختلاف درجه حرارت زمستان و تابستان (30- درجه تا 40+ درجه) گاهى تا 70 درجه مىرسد. و ميزان بارندگى ساليانه بطور متوسط 500 ميليمتر بوده و شهرستان مريوان پربارانترين جاى استان مىباشد.
ميانگين بارندگى در سال 1377 حدود 9/264 ميليمتر گزارش شده است. در اين سال بيشترين ميزان بارندگى مربوط به شهرستان مريوان با 2/573 ميليمتر و كمترين مقدار مربوط به شهرستانهاى بيجار با حدود 47/23 ميليمتر بوده است.
