ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

آب و هوای استان کردستان

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

پرش به: ناوبری, جستجو

با توجه به عرض جغرافيايى استان، كه در منطقه معتدل شمالى قرار گرفته مى‏بايست داراى آب و هواى معتدل و يكنواخت باشد. اما عوامل متعدد ديگر موجب نامعتدل بودن هواى استان شده است.

در منطقه كردستان چندين نوع توده هواى مختلف مؤثر مى‏باشد كه عبارتند از:

1ـ توده هواى مديترانه‏اى

داراى درجه حرارت بالا و رطوبت زياد مى‏باشد كه در اثر صعود بر روى كوهستان‏هاى غرب و شمال، باعث بارندگى‏هاى زياد مى‏گردد، كه به طور معمول با سيستم‏هاى فشار كم همراه بوده و در فصل‏هاى زمستان و بهار و پاييز بيشتر از تابستان، استان كردستان را تحت تأثير قرار مى‏دهد. اصولا همين توده هوا بيشتر موجب بارندگى در غرب كشور مى‏شود.

2ـ توده‏هاى اروپايى

اين قبيل توده هوا بيشتر از شمال غرب كشور وارد مى‏شود. اين توده‏ها، در بهار و پاييز موجب رگبارهاى موقت و رعد و برق و در زمستان موجب ريزش موقت برف مى‏شود.

3ـ توده هواى گرم و خشك

از شمال افريقا و عربستان سعودى و نقاط مركزى در فصل تابستان منطقه را تحت تأثير قرار مى‏دهد و درجه حرارت اين هوا بسيار زياد و رطوبت آن بسيار كم است و 3 تا 4 ماه از سال در استان كردستان و ساير مناطق كشور ساكن است.

4ـ توده هواى سرد و خشك

ازشمال شرقى كشور وارد مى‏شود. منشاء اين هوا، هواى سردسيرى است. اين هواى سرد و خشك از اواسط پاييز تا اواخر زمستان و در بعضى مواقع تا اوايل بهار بطور متناوب وارد ايران مى‏شود. در واقع فلات‏ها و دشت‏هاى وسيع در شهرستان‏هاى سقز، بيجار و قروه فوق العاده سرد مى‏باشد و جلگه‏هاى مريوان و بانه معتدلتر است. تابستانهاى اين استان معتدل يا كمى گرم است و فصل بهار بسيار كوتاه و بر عكس پاييز و زمستانى طولانى دارد.

در بعضى از مناطق كردستان اختلاف درجه حرارت زمستان و تابستان (30- درجه تا 40+ درجه) گاهى تا 70 درجه مى‏رسد. و ميزان بارندگى ساليانه بطور متوسط 500 ميليمتر بوده و شهرستان مريوان پرباران‏ترين جاى استان مى‏باشد.

ميانگين بارندگى در سال 1377 حدود 9/264 ميليمتر گزارش شده است. در اين سال بيشترين ميزان بارندگى مربوط به شهرستان مريوان با 2/573 ميليمتر و كمترين مقدار مربوط به شهرستانهاى بيجار با حدود 47/23 ميليمتر بوده است.



منابع