ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

آب و هوای استان آذربایجان شرقی

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

(تفاوت بین نسخه‌ها)
پرش به: ناوبری, جستجو
جز (۱ نسخه)
سطر ۱: سطر ۱:
  
 +
كوهستانهاى متعدد، عرض جغرافيايى بالا، وجود درياى مازندران، درياى مديترانه، درياى سياه و درياچه اروميه و توده هواى سرد سيبرى، در آب و هواى استان نقش مهمى دارند. گرچه اين استان از نواحى سردسير كشور به شمار مى‏رود، اما آب و هواى آن را مى‏توان به سه قسمت متمايز تقسيم نمود:
 +
 +
1ـ نواحى سرد، شامل ارتفاعات بلند، مانند كوههاى سهند و بزغوش.
 +
 +
2ـ نواحى معتدل، شامل دامنه كوههايى مانند جلگه تبريز، اهر، مراغه و مرند.
 +
 +
3ـ نواحى نسبتا گرم، شامل زمين‏هاى پست و كم ارتفاع، مانند ميانه و درّه ارس.
 +
 +
با وجود تنوع اقليمى در استان، از نظر ويژگيهاى حرارتى، «سرد بودن» (در اثر ارتفاع، جريانات هوايى سرد و عرض جغرافيايى) ويژگى مشترك تمامى گونه‏هاى اقليمى استان مى‏باشد. حتى گوشه شمال شرقى منطقه كه به جهت پست بودن داراى اقليم معتدل مى‏باشد، بطور متوسط در 50 روز از سال شاهد يخبندان مى‏باشد. با وجود شدت سرما و ثبت برودتهاى كمتر از 30ـ درجه سانتى‏گراد در ايستگاههاى هواشناسى مرتفع، درجه حرارتهاى بالاى 40 درجه سانتى‏گراد نيز در گرمترين ساعات روزهاى گرم تابستان، در داده‏هاى برخى از ايستگاه‏ها چون جلفا و ميانه قابل رويت مى‏باشد. بر اساس داده‏هاى اين ايستگاه‏ها نواحى پست دره رود ارس و دره رود و دشت مغان گرمترين و ارتفاعات دامنه‏هاى شرقى سهند و دامنه‏هاى غربى بزقوش سردترين مناطق استان محسوب مى‏شوند.
 +
 +
ميزان نزولات جوى در استان بطور متوسط از 250 الى 600 ميلى‏متر در نوسان است، فصول زمستان و بهار فصول بارندگى منطقه محسوب مى‏شوند و بيشترين شدت بارندگى در بهار مشاهده مى‏شود. فصل پاييز از نظر ميزان بارندگى پس از بهار و زمستان در مرتبه سوم قرار دارد.
  
 
{{منابع}}
 
{{منابع}}
 
[[رده:آب و هوا]]
 
[[رده:آب و هوا]]

نسخهٔ ‏۲۰ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۳۰

كوهستانهاى متعدد، عرض جغرافيايى بالا، وجود درياى مازندران، درياى مديترانه، درياى سياه و درياچه اروميه و توده هواى سرد سيبرى، در آب و هواى استان نقش مهمى دارند. گرچه اين استان از نواحى سردسير كشور به شمار مى‏رود، اما آب و هواى آن را مى‏توان به سه قسمت متمايز تقسيم نمود:

1ـ نواحى سرد، شامل ارتفاعات بلند، مانند كوههاى سهند و بزغوش.

2ـ نواحى معتدل، شامل دامنه كوههايى مانند جلگه تبريز، اهر، مراغه و مرند.

3ـ نواحى نسبتا گرم، شامل زمين‏هاى پست و كم ارتفاع، مانند ميانه و درّه ارس.

با وجود تنوع اقليمى در استان، از نظر ويژگيهاى حرارتى، «سرد بودن» (در اثر ارتفاع، جريانات هوايى سرد و عرض جغرافيايى) ويژگى مشترك تمامى گونه‏هاى اقليمى استان مى‏باشد. حتى گوشه شمال شرقى منطقه كه به جهت پست بودن داراى اقليم معتدل مى‏باشد، بطور متوسط در 50 روز از سال شاهد يخبندان مى‏باشد. با وجود شدت سرما و ثبت برودتهاى كمتر از 30ـ درجه سانتى‏گراد در ايستگاههاى هواشناسى مرتفع، درجه حرارتهاى بالاى 40 درجه سانتى‏گراد نيز در گرمترين ساعات روزهاى گرم تابستان، در داده‏هاى برخى از ايستگاه‏ها چون جلفا و ميانه قابل رويت مى‏باشد. بر اساس داده‏هاى اين ايستگاه‏ها نواحى پست دره رود ارس و دره رود و دشت مغان گرمترين و ارتفاعات دامنه‏هاى شرقى سهند و دامنه‏هاى غربى بزقوش سردترين مناطق استان محسوب مى‏شوند.

ميزان نزولات جوى در استان بطور متوسط از 250 الى 600 ميلى‏متر در نوسان است، فصول زمستان و بهار فصول بارندگى منطقه محسوب مى‏شوند و بيشترين شدت بارندگى در بهار مشاهده مى‏شود. فصل پاييز از نظر ميزان بارندگى پس از بهار و زمستان در مرتبه سوم قرار دارد.


منابع