ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

باورها در استان فارس

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

ویرایش در تاریخ ‏۲۹ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۰۱ توسط Kabir (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری, جستجو

ـ بى حرمتى به سيد اولاد پيامبر گناه دارد.

ـ سفره اگر پهن شد نبايد منتظرش گذاشت.

ـ نمك ريختن روى زمين را بد مى‏دانند.

ـ دست زير چانه زدن و نشستن بد است.

ـ بچه‏ها نبايد به خانه‏اى بروند كه بوى مرده مى‏دهد.

ـ چيز داغ را پس زدن خوب نيست.

ـ پشت سر مرده نبايد حرف زد.

ـ آب دادن حيوان قبل از ذبح را لازم مى‏دانند.

ـ اگر كسى سخت بيمار باشد و روباهى در نيمه شب يا سحرگاه زوزه بكشد، آن بيمار خواهد مرد.

ـ اگر سگها نابهنگام زوزه بكشند، اتفاق بدى خواهد افتاد.

ـ اگر كسى عطسه كند، مسافرى كه قصد سفر دارد در صورت حركت و ادامه سفر به بلايى گرفتار مى‏شود.

ـ اگر ماه در آسمان هاله يا خرمن بزند كه در ميان آن ستاره‏اى پيدا شود، نشانه‏ى خشكسالى و قحطى است.

ـ اگر كسى به سفر رود، نبايد در روز سفر، خانه را جارو و نظافت كرد، زيرا سفرى شوم براى مسافر خواهد بود.

ـ اگر در هنگام طبخ نان، چانه خمير از دست پزنده نان بدر رود، مهمان مى‏آيد.

ـ اگر قد بچه را وجب كنند، بچه مى‏ميرد.

ـ اگر كف پا خاريد، مهمان خواهد آمد.


منابع