ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

آداب ویژه ماه مبارک رمضان در استان فارس

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

ویرایش در تاریخ ‏۱۵ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۴۱ توسط Kabir (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری, جستجو

آداب ويژه ماه رمضان

چند روز قبل از فرا رسيدن ماه رمضان مردم استان فارس خود را براى ميهمانى خداوند آماده مى‏كنند. در اغلب روستاها و شهرستان‏ها، ديوارهاى خانه‏ها را سفيد مى‏كنند. در واقع با عمل خانه تكانى ظاهر محيط خود را نيز براى ماه رمضان آماده مى‏كنند.

همچنين يكى دو ماه قبل از ماه رمضان مايحتاج ماه رمضان را از قبيل خواروبار، ادويه جات و عرقيات تهيه مى‏كنند. در اين ماه عرق گاو زبان بيشتر مصرف مى‏شود.

در اين ماه روحانيون به اين استان اعزام مى‏شوند و در روستاها و شهرهاى اين استان به تبليغ دين اسلام مى‏پردازند و ضمن برشمردن فوايد روزه و عبادت، احكام نماز و روزه و خمس را نيز براى مردم بازگو مى‏كنند. روز آخر شعبان را در اكثر نقاط ايران كلوخ اندازان گويند. در اين روز مردم دور هم جمع مى‏شوند و به شادى مى‏پردازند.

در آباده مردم در اين روز به باغ‏هاى اطراف شهر مى‏روند. در شيراز نيز اين روز را به شادى مى‏گذرانند و انواع خوراكى‏ها را مى‏خورند.

در گذشته براى ديدن ماه مراسم خاصى داشتند. از جمله بر پشت بام‏ها و نقاط بلند مى‏رفتند و پس از رؤيت ماه، از گلدسته مساجد آغاز ماه را اعلام مى‏كردند. در بعضى جاها نيز با شليك توپ رؤيت هلال را اعلام مى‏داشتند.

با آغاز ماه رمضان مجالس ختم قرآن در سراسر استان برگزار مى‏شود. مجالس مردانه و زنانه جداگانه برگزار مى‏شود.

معمولاً پس از اداى نماز مغرب و عشا مردم افطار مى‏كنند. از خوراكى‏هاى افطار در اين استان مى‏توان از رنگينك، آش ماست، پلو ترش، كته، حلواى نشاسته، حلواى نبات، حلواى سمن، بلگ انجير، اسپن، اوكشك ... نام برد. غذاى ويژه سحر در شيراز قنبر پلو مى‏باشد.

افطارى دادن يكى از رسوم پسنديده‏اى است كه در اين استان رايج است. بعضى از خانواده‏ها براى افطارى روزه‏داران را دعوت مى‏كنند و يا اينكه در داخل مساجد پس از نماز مغرب و عشا با خرما و يا شيرينى از مردم پذيرايى مى‏كنند.

در ايام ضربت خوردن حضرت على در مساجد استان مراسم نوحه خوانى و عزادارى برپاست.

در شبهاى قدر كه به «شو الغوث» مشهورى است مردم در مساجد جمع شده و پس از خواندن سوره‏هايى از قرآن، دعاى جوشن كبير و در بعضى جاها دعاى ابوحمزه ثمالى را مى‏خوانند و پس از بر سر گذاشتن قرآن و خواندن نمازهاى قضا و مستحبى به منازل خود باز مى‏گردند. در اين شبها در كمتر مسجدى مى‏توان جايى را براى نشستن پيدا كرد.

در برخى جاها پس از مراسم احيا، به حاضران سحرى مى‏دهند و پس از خوردن سحرى و اقامه نماز صبح به منزل برمى‏گردند.

روز جمعه آخر ماه رمضان را شيرازى‏ها «جمعه الوداعى» مى‏نامند. در اين روز تعدادى از مردم، در مسجد جامع جمع مى‏شوند و پس از نماز ظهر و عصر و اتمام وعظ و سخنرانى، عده زيادى از زنان اطراف منبر جمع مى‏شوند و هر كسى خواسته‏اى را از خداوند طلب مى‏كند و پس از آن به مسجد فتح مى‏روند و در آنجا شمعى را روشن مى‏كنند.

عده‏اى از زنان هم در صحن مسجد مشغول پختن حلوا مى‏شوند و هر حاجتمندى برگى از درخت نارنج وسط حياط مى‏چيند و به حوض آب مى‏اندازند و سپس دو ركعت نماز تهيت مسجد مى‏خوانند و به منازل برمى‏گردند.


منابع