ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

ناهمواری‌های استان یزد

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

ویرایش در تاریخ ‏۲۱ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۴۶ توسط 172.16.1.19 (بحث)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری, جستجو

ناهموارى‏هاى منطقه

استان يزد جزئى از فلات مركزى ايران است كه كويرهاى ايران نيز عمدتا در اين فلات جاى دارند. بخش بزرگى از مساحت محدوده استان را قسمت‏هايى از كويرهاى مختلف پوشانده است.

كويرها

بيش از 7/13 مساحت استان را كوير پوشانده است كه مساحتى در حدود 9214 كيلومتر را دربر مى‏گيرد. عمده‏ترين كويرهاى استان عبارتند از:

كوير اردكان «سياه كوير»

مهمترين و وحشتناكترين كويرهاى منطقه بشمار مى‏رود كه به شكل يك نعل اسب كه با جهت شمال‏غرب، جنوب‏شرق در شمال‏شرق اردكان قرار دارد. اين منطقه كويرى بين دوكوه منفرد «هِرِش» به ارتفاع 1939 متر در جنوب و «سياه كوه» به ارتفاع 2050 متر در شمال قرار دارد و مكان مناسبى براى جذب جريان‏هاى آبى و سيلاب‏هايى است كه از دامنه اين دو كوه سرازير مى‏شود.

كوير ابرقو و تاغستان

يكى از معروف‏ترين مناطق كويرى كشور محسوب مى‏شود كه به شكل دايره‏اى بين دو رشته كوهستان قرار دارد و به فاصله كمى از آن كوير تاغستان واقع است.

كوير دره انجير

سومين منطقه مهم كويرى در يزد به شمار مى‏رود كه با مساحت تقريبى 1500 كيلومتر در شرق استان قرار دارد.

كويرهاى ديگر

كوير هرات و مروست با مساحت تقريبى 500 كيلومتر مربع و نسبتا مرطوب، كوير بهادران واقع در جنوب شرق مهريز، از جهت شمال غرب به جنوب شرق و كويرهاى ساغند، حاجى آباد و زرين و كوير اله آباد و كفه مهدى آباد.

استان يزد از نظر پستى و بلندى داراى تنوع است. تراكم ارتفاعات در سه رشته مجزا كه عمدتا رشته جبال مركزى ايران را دنبال مى‏كند ديده مى‏شود كه روند آنها شمال غربى ـ جنوب شرقى است. علاوه بر اين، كوه‏هاى جنوبى و شمالى جدا مانده نيز در سطح استان به طور پراكنده وجود دارند.

بلندترين ارتفاعات در جنوب غربى يزد قرار دارد كه از نظر اقليمى نيز بر منطقه تاثير مى‏گذارد. وجود اين ارتفاعات استان را از نظر ژئومرفولوژيكى تنوع بخشيده و عليرغم كويرى بودن، مناطق ييلاقى در ارتفاعات استان قابل ملاحظه‏اند.

نقاط مرتفع اطراف استان به ترتيب از منتهى اليه شمال غربى و در جهت حركت عقربه‏هاى ساعت، كوه سلطان پير 2271 متر، كوه بيخى سياه كوه 2050 متر، در شمال كوه بياضيه 2330 متر به طرف شرق كوه‏هاى چاه مگو و دمترينگ 1983 متر، در شرق كوه‏هاى قلعه و گلرنگ 2084 متر و در جنوب نقاط ارتفاعى 1694 متر و 2354 متر و سپس در غرب كوه عيش 1621 متر و كوه سياه 1725 متر تشكيل شده است. در داخل استان نيز كوه‏هاى منفردى وجود دارد.

در شهرستان اردكان بلندترين نقطه كوه خونزا با ارتفاع 3158 متر از سطح دريا قرار دارد كه به وسيله كوه‏هاى سفيد، انجير آوند، باغى، نيوك و حوض جعفر احاطه شده است.

در شهرستان بافق كوه بن لخت با ارتفاع 3002 متر از سطح دريا بلندترين نقطه بوده و در شهرستان تفت كوه گل سرخ با ارتفاع 3509 متر و كوه شيركوه با ارتفاع 4055 متر از سطح دريا بلندترين نقطه در شهرستان يزد كوه تلخستان با ارتفاع 2953 متر بلندترين نقطه در شهرستان مى‏باشد.

شيركوه

كوهستان شير كوه عبارت است از مجموعه كوه‏هايى واقع در استان يزد كه مساحتى معادل 3 هزار كيلومتر مربع را در بر گرفته است. اين كوهستان كه از 55 كيلومترى مغرب شهر يزد شروع شده و رو به سوى شرق جنوبى تا 73 كيلومترى جنوب شرقى شهر مزبور گسترش يافته است در مغرب يزد به پهناى 10 كيلومتر و در جنوب شهر يزد به پهنايى معادل حدود 40 كيلومتر مى‏رسد و طول آن از شرق به غرب به 75 كيلومتر بالغ مى‏گردد.

كوهستان شيركوه از كوه‏هاى متعددى تشكيل يافته كه ارتفاع آن در بلندترين نقطه واقع در 43 كيلومترى جنوب غربى يزد به 4055 متر مى‏رسد.

قلل بلند منطقه عبارتند از برفخانه تورجان 4000 متر، قله منشاد 3900 متر، آسمان نما، گاو و گوساله، بيدم، مهريز و بنادك. اين كوهستان كه غالبا در زمستان از برف پوشيده مى‏گردد كه آب بخش اعظمى از استان يزد را تامين مى‏كند.

كوهستان ساغند

كوهستان كوچكى است در شهرستان اردكان مركب از كوه‏هاى آديرو، نى‏باز، گچ سنگى و ساغند كه مساحتى معادل 130 كيلومتر مربع در غرب روستاى ساغند را فرا گرفته است.

كوه‏هاى خرانق

اين كوه‏ها، در ناحيه مركزى استان يزد، در شمال شهر يزد قرار دارند. بلندترين نقطه آن، كوه خونزا، هترا، به بلندى 3158 متر است ستيغ‏هاى معروف آن، كوه اشترى، خوانزا، بندر، بزكوه، چك چك و هامانه است.

كوه‏هاى خاورى

اين كوه‏ها، در نواحى خور و بيابانك، جندق و رباط پشت بادام قرار دارند. بلندى آنها از كوه‏هاى ديگر كمتر بوده و در ستيغ بن لخت به 3 هزار و دو متر مى‏رسد. بن لخت، كوهستانى به پهنه حدود 1250 كيلومتر مربع است و از كوه‏هاى كوشك، زار كوه، خوريان، دو هله، سياه كوه شبستان، نبيز، اورس، قلعه، ريز جروئيه، ده بدن، كمر آسيا، كمر گيترى و باب خام تشكيل شده است. اين كوهستان از سوى شمال باخترى به سوى جنوب خاورى گسترده شده و روستاهاى بسيارى را در پناه خود، جاى داده است. بلندترين ستيغ اين كوهستان، كوه ده بدن است كه در 11 كيلومترى شمال باخترى كوه بنان قرار دارد.

بخش بزرگ روستاهاى دهستان مهاباد شهرستان بافق، در بخش‏هاى شمالى اين كوهستان و بخش شبيتر روستاهاى دهستان كوه بنان، در بخش جنوبى آن قرار دارند.

كوهستان‏هاى بن لخت و درارسو را مى‏توان جزو كوهستان پلوار شمرد و آن‏ها را همانند ديواره‏هاى طبيعى، كه كوير لوت را از بخش‏هاى مركزى ايران جدا مى‏سازد به شمار آورد.

دشت‏ها

دشت‏هاى استان يزد، در بين كوه‏هاى شير كوه، خرانق و خاورى قرار دارد و عبارتند از:

1ـ دشت يزد ـ اردكان

دشت يزد ـ اردكان دشت پهناورى است، كه شهرهاى مهريز، يزد، اشك زر، ميبد و اردكان در آن قرار دارند. اين دشت از جهت غرب و جنوب غربى به كوهستان شيركوه و از جهت شرق به كوه‏هاى خرانق پايان مى‏يابد. در شمال اين دشت، باطلاق نمك اردكان ـ نايين (چاله عقدا) قرار دارد و جنوب آن، به كفه بهادران مى‏پيوندد.

2ـ دشت بافق

دشت بافق بين رشته كوه مركزى خرانق و كوه‏هاى شرقى قرار گرفته و بلندى آن از سطح دريا حدود 995 متر است. اين دشت، كويرى بوده و بيابان‏هاى آن بدون پوشش گياهى است.



منابع