ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

پوشش گیاهی استان فارس

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

ویرایش در تاریخ ‏۲۱ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۴۵ توسط 192.168.110.133 (بحث)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری, جستجو

استان فارس داراى پوشش گياهى متنوعى از جمله استپى، نيمه استپى و جنگلى مى‏باشد. پوشش گياهى استپى بيشتر در جنوب و شرق استان مشاهده مى‏شود و معروف‏ترين گياهان آن درمنه، گز، گون، اسپند، تلخ بيان و اسفناج است.

پوشش نيمه استپى منطبق بر منطقه خشك بوده و به علت استفاده بى‏رويه از آن رستنى‏هاى طبيعى‏اش اغلب از بين رفته و علف‏هاى هرز جانشين آنها گرديده است.

مهمترين گياهان اين ناحيه: كنگر، جاشير، شيرين بيان، بومادران، خارشتر، شاطره، چوبك و انواع گون مى‏باشد.

درختان اين ناحيه عبارتند از: چنار، بيد، كاج، سرو، زبان گنجشك.

در گذشته جنگلهاى طبيعى از بلوط در قسمت زاگرس فارس وجود داشته كه بيشتر آن توسط انسان تخريب شده و علاوه بر آن جنگل‏هاى مصنوعى با فواصل مشخص در ارتفاع بين 800 تا 2600 مترى غرس گرديده است.

بر اساس آمار سال 1374، اين استان داراى 1200000 هكتار جنگل و 8500000 هكتار مرتع بوده است.

جنگل‏هاى اين استان بيشتر از نوع بلوط، بادام، ارژن، تنگس، بنه و كنار (سدر) مى‏باشد. متأسفانه ميزان مراتع در سطح استان به علل مختلف رو به كاهش است.



منابع