آب و هوای استان یزد
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | استان يزد به سبب موقعيت جغرافيايىاش در فلات مركزى ايران، داراى آب و هواى اقليمى ـ گرم و خنك بيابانى ـ است، اما شرايط محلى، پارهاى دگرگونىهاى محدود در آن پديد آورده است. از يك سو ارتفاعات شيركوه (با قله 4075 مترى) تا شعاع وسيعى از منطقه را تحت تاثير عوامل مثبت خود قرار مىدهد، به گونهاى كه در درهها و كوهپايههاى آن هوا نسبتا ملايم و داراى ويژگىهاى ييلاقى است. اما از سوى ديگر در مركز و مشرق استان وجود كويرهاى نمك و دشتهاى وسيع لخت و عريان بر ميزان درجه خشكى و شدت شرايط كويرى افزوده است. | ||
| + | |||
| + | استان يزد از نظر آب و هوا به سه منطقه تقسيم مىشود: | ||
| + | |||
| + | ـ مناطق كويرى و بيابانى كه در آن قريب 6 ماه از سال گرم، قريب 3 ماه معتدل و سه ماه ديگر از سال سرد محسوب مىشود. | ||
| + | ـ مناطق كوهپايهاى كه با حدود 3 ماه گرم، 4 ماه معتدل و 2 تا 3 ماه سرد و بسيار سرد است. | ||
| + | |||
| + | ـ مناطق مرتفع كه حدود 4 ماه از سال معتدل، 2 ماه سرد و 4 تا 6 ماه از سال بسيار سرد است. | ||
| + | |||
| + | بخش اعظم بارندگى استان در زمستان رخ مىدهد و پس از بارندگىهاى بهاره و سپس پاييزه، بارندگىهاى تابستانه در مناطق پست صفر و در مناطق مرتفع بسيار ناچيز است. نوسانات درجه حرارت در زمستان و تابستان و حتى در شب و روز بسيار زياد است. | ||
| + | |||
| + | در سال 1379 درجه حرارت ماكزيمم و مينيمم بين 5/44 درجه سانتىگراد بالاى صفر و 16 درجه سانتىگراد زير صفر نوسان دارد. | ||
| + | |||
| + | ميزان بارندگى | ||
| + | |||
| + | استان يزد به طور كلى از نظر بارشهاى جوى داراى محدوديت شديد است و همواره كسرى آب در آن وجود دارد. مقدار متوسط بارندگى سالانه در قسمتهاى مختلف استان متغير و با ارتفاع افزايش مىيابد ولى ميزان تغيير يكسان نمىباشد. | ||
| + | |||
| + | بر اساس نقشههاى باران سالانه، بارندگى استان يزد در مناطق كويرى مانند كوير سياه كوه، ريگ زرين و درانجير از 500 ميلى متر در سال كمتر و خط هم باران 100 ميلى متر كوهپايههاى استان را به طور متوسط در ارتفاعات 1300 تا 1500 مترى محصور مىسازد. | ||
| + | |||
| + | بارندگى سالانه استان در بلندىهاى شير كوه به 350 ميلى متر در سال و در منطقه بوانات و باجگان به 300 ميلى متر و بالاخره در كوههاى انجيره و خرانق به 200 الى 250 ميلى متر بالغ مىگردد ولى وسعت مناطقى كه اين ارقام را دريافت مىكنند بسيار محدود مىباشد. | ||
| + | |||
| + | بخش اعظم بارندگى استان در زمستان رخ مىدهد و پس از آن بارندگىهاى بهاره و سپس پاييزه، بارندگىهاى تابستانه در مناطق پست، صفر و در مناطق مرتفع نيز بسيار ناچيز است. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:آب و هوا]] | [[رده:آب و هوا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۴۷
استان يزد به سبب موقعيت جغرافيايىاش در فلات مركزى ايران، داراى آب و هواى اقليمى ـ گرم و خنك بيابانى ـ است، اما شرايط محلى، پارهاى دگرگونىهاى محدود در آن پديد آورده است. از يك سو ارتفاعات شيركوه (با قله 4075 مترى) تا شعاع وسيعى از منطقه را تحت تاثير عوامل مثبت خود قرار مىدهد، به گونهاى كه در درهها و كوهپايههاى آن هوا نسبتا ملايم و داراى ويژگىهاى ييلاقى است. اما از سوى ديگر در مركز و مشرق استان وجود كويرهاى نمك و دشتهاى وسيع لخت و عريان بر ميزان درجه خشكى و شدت شرايط كويرى افزوده است.
استان يزد از نظر آب و هوا به سه منطقه تقسيم مىشود:
ـ مناطق كويرى و بيابانى كه در آن قريب 6 ماه از سال گرم، قريب 3 ماه معتدل و سه ماه ديگر از سال سرد محسوب مىشود. ـ مناطق كوهپايهاى كه با حدود 3 ماه گرم، 4 ماه معتدل و 2 تا 3 ماه سرد و بسيار سرد است.
ـ مناطق مرتفع كه حدود 4 ماه از سال معتدل، 2 ماه سرد و 4 تا 6 ماه از سال بسيار سرد است.
بخش اعظم بارندگى استان در زمستان رخ مىدهد و پس از بارندگىهاى بهاره و سپس پاييزه، بارندگىهاى تابستانه در مناطق پست صفر و در مناطق مرتفع بسيار ناچيز است. نوسانات درجه حرارت در زمستان و تابستان و حتى در شب و روز بسيار زياد است.
در سال 1379 درجه حرارت ماكزيمم و مينيمم بين 5/44 درجه سانتىگراد بالاى صفر و 16 درجه سانتىگراد زير صفر نوسان دارد.
ميزان بارندگى
استان يزد به طور كلى از نظر بارشهاى جوى داراى محدوديت شديد است و همواره كسرى آب در آن وجود دارد. مقدار متوسط بارندگى سالانه در قسمتهاى مختلف استان متغير و با ارتفاع افزايش مىيابد ولى ميزان تغيير يكسان نمىباشد.
بر اساس نقشههاى باران سالانه، بارندگى استان يزد در مناطق كويرى مانند كوير سياه كوه، ريگ زرين و درانجير از 500 ميلى متر در سال كمتر و خط هم باران 100 ميلى متر كوهپايههاى استان را به طور متوسط در ارتفاعات 1300 تا 1500 مترى محصور مىسازد.
بارندگى سالانه استان در بلندىهاى شير كوه به 350 ميلى متر در سال و در منطقه بوانات و باجگان به 300 ميلى متر و بالاخره در كوههاى انجيره و خرانق به 200 الى 250 ميلى متر بالغ مىگردد ولى وسعت مناطقى كه اين ارقام را دريافت مىكنند بسيار محدود مىباشد.
بخش اعظم بارندگى استان در زمستان رخ مىدهد و پس از آن بارندگىهاى بهاره و سپس پاييزه، بارندگىهاى تابستانه در مناطق پست، صفر و در مناطق مرتفع نيز بسيار ناچيز است.
