ضرب المثلها در استان مازندران
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشدهاست) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
+ | مردم مازندران شيرين زبان و اهل ضرب المثل هستند. مثلهاى شيرين و شنيدنى بسيارى در اين سامان وجود دارد كه به چند مورد اشاره مىكنيم: | ||
+ | ـ كارِ وِرزا كِنه، اِنّ اِنّ منگو كنه. | ||
+ | |||
+ | كار را گاو نر انجام مىدهد، نالهاش را ماده گاو مىكند. | ||
+ | |||
+ | ـ قَلندِر يك شبوئى. | ||
+ | |||
+ | درويش يك شبه هستى. | ||
+ | |||
+ | ـ فارسى قالب نكن (نَزِنْ) كئى پلاره ياد كاندى. | ||
+ | |||
+ | فارسى حرف نزن، كدو پلو يادت مىرود. | ||
+ | |||
+ | ـ فكر كاندى هميشه بهاره فكر زمستون نِى. | ||
+ | |||
+ | فكر مىكنى هميشه بهاره، به فكر زمستان نيستى. | ||
+ | |||
+ | ـ تِه كِه لالايى بلدى، شه رِه چه خُو نَورنه. | ||
+ | |||
+ | تو كه لالايى بلدى، چرا خودت را خواب نمىگيرد. | ||
+ | |||
+ | ـ خِدا خير هدا، تُور ندا؛ توره هدا، خير ندا. | ||
+ | |||
+ | خداوند خير داد، كيسه نداد؛ كيسه داد، خير نداد. | ||
+ | |||
+ | ـ امسال ميشكا، پارسال ميشكا را ياد دنا: | ||
+ | |||
+ | گنجشك امسال به گنجشك پارسال مىآموزد. | ||
+ | |||
+ | ـ امه طالعه دله خردره: | ||
+ | |||
+ | در طالع ما خر ديدهاند. | ||
+ | |||
+ | ـ اون وقت كه مان همه زومه تونه زوئه: | ||
+ | |||
+ | آن وقت كه من هى مىزدم تو نى مىزدى. | ||
+ | |||
+ | ـ بى شلوار چك محموده چك: | ||
+ | |||
+ | آدم بى شلوار پايش مثل پاى محمود است. | ||
+ | |||
+ | ـ تاريك شو وچشمك؟ | ||
+ | |||
+ | شب تاريك و چشمك؟ | ||
+ | |||
+ | ـ دولت سره بنح، بازمل اوخارنا: | ||
+ | |||
+ | از دولت سر برنج تلخه هم آب مىخورد. | ||
+ | |||
+ | ـ زن وشيه دوا، بهار سره هوا: | ||
+ | |||
+ | دعواى زن و شوهر مثل هواى اول بهار است. | ||
+ | |||
+ | ـ مردنه سار اسب، همش پياده آ: | ||
+ | |||
+ | سوار اسب مردم، هميشه پياده است. | ||
+ | |||
+ | ـ گالش ميل بوى، ورزار دوشه نه: | ||
+ | |||
+ | ميل چوپان باشد، گاو نر را هم مىدوشد. | ||
+ | |||
+ | ـ گرزه رجت دوهِ نه: | ||
+ | |||
+ | موش را به خِش مىبندد و به شخم وا مىدارد. | ||
+ | |||
+ | ـ همه را سگ گيرند ام ركوته كا: | ||
+ | |||
+ | به ديگران سگ حمله مىكند به ما توله سگ. | ||
+ | |||
+ | ـ شه يك كيله پنج كوته نه: | ||
+ | |||
+ | فقط شلتوك خود را خرمن مىكند. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:ضرب المثلها]] | [[رده:ضرب المثلها]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۲۷
مردم مازندران شيرين زبان و اهل ضرب المثل هستند. مثلهاى شيرين و شنيدنى بسيارى در اين سامان وجود دارد كه به چند مورد اشاره مىكنيم:
ـ كارِ وِرزا كِنه، اِنّ اِنّ منگو كنه.
كار را گاو نر انجام مىدهد، نالهاش را ماده گاو مىكند.
ـ قَلندِر يك شبوئى.
درويش يك شبه هستى.
ـ فارسى قالب نكن (نَزِنْ) كئى پلاره ياد كاندى.
فارسى حرف نزن، كدو پلو يادت مىرود.
ـ فكر كاندى هميشه بهاره فكر زمستون نِى.
فكر مىكنى هميشه بهاره، به فكر زمستان نيستى.
ـ تِه كِه لالايى بلدى، شه رِه چه خُو نَورنه.
تو كه لالايى بلدى، چرا خودت را خواب نمىگيرد.
ـ خِدا خير هدا، تُور ندا؛ توره هدا، خير ندا.
خداوند خير داد، كيسه نداد؛ كيسه داد، خير نداد.
ـ امسال ميشكا، پارسال ميشكا را ياد دنا:
گنجشك امسال به گنجشك پارسال مىآموزد.
ـ امه طالعه دله خردره:
در طالع ما خر ديدهاند.
ـ اون وقت كه مان همه زومه تونه زوئه:
آن وقت كه من هى مىزدم تو نى مىزدى.
ـ بى شلوار چك محموده چك:
آدم بى شلوار پايش مثل پاى محمود است.
ـ تاريك شو وچشمك؟
شب تاريك و چشمك؟
ـ دولت سره بنح، بازمل اوخارنا:
از دولت سر برنج تلخه هم آب مىخورد.
ـ زن وشيه دوا، بهار سره هوا:
دعواى زن و شوهر مثل هواى اول بهار است.
ـ مردنه سار اسب، همش پياده آ:
سوار اسب مردم، هميشه پياده است.
ـ گالش ميل بوى، ورزار دوشه نه:
ميل چوپان باشد، گاو نر را هم مىدوشد.
ـ گرزه رجت دوهِ نه:
موش را به خِش مىبندد و به شخم وا مىدارد.
ـ همه را سگ گيرند ام ركوته كا:
به ديگران سگ حمله مىكند به ما توله سگ.
ـ شه يك كيله پنج كوته نه:
فقط شلتوك خود را خرمن مىكند.