خوشنویسان استان خراسان رضوی
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | |||
| + | محمد ابريشمى | ||
| + | |||
| + | محمد ابريشمى از خوشنويسان معروف قرن دهم هجرى و از شاگردان سلطانعلى مشهدى به شمار مىرفته است و در شعر نيز دستى داشت و اشعار او سنگ قبر استاد خويش، سلطانعلى مشهدى را آراسته است. | ||
| + | |||
| + | او تا سال 929 ه .ق در قيد حيات بوده است. | ||
| + | |||
| + | سلطانعلى مشهدى | ||
| + | |||
| + | نظام الدين سلطان على مشهدى، معروف به قبلة الكتاب از استادان مسلم خط نستعليق و از شاهير خوشنويسان در سال 841 ه .ق به دنيا آمد. | ||
| + | |||
| + | او در هرات نزد اظهر تبريزى خوشنويس، به تعليم رموز خط پرداخت و در اندك مدتى سر آمد ديگران شد و به كتابت در دربار سلطان حسين بايقرا و وزير دانشمندش امير عليشير نوايى پرداخت. او بعد از بر افتادن دولت آنان به مشهد رفت و در آنجا مقيم شد. | ||
| + | |||
| + | سلطان در سال 926 ه .ق در مشهد دارفانى را وداع و در حرم رضوى مدفون گرديد. | ||
| + | |||
| + | مير على هروى | ||
| + | |||
| + | از سادات حسينى و اهل خراسان قديم بود و چندى نزد سلطانعلى مشهدى، خوشنويس معروف، مشق خط كرد بعد به هرات بازگشت. | ||
| + | |||
| + | در سال 935 ه .ق كه عبيدخان ازبك هرات را گشود وى را در زمره هنرمندان ديگر به بخارا تبعيد كرد. از آثار منظوم وى مثنوى مداد الخطوط است. در تاريخ فوت او اختلاف است و قبر او در فتحآباد بخارا در جوار مزار سيفالدين باخرزى است. | ||
| + | |||
| + | شفيعا | ||
| + | |||
| + | محمد شفيع از سادات حسينى بود و در خط شكسته داراى چنان شهرتى است كه برخى خط شكسته را به نام وى خط شفيعائى ناميدهاند. نامبرده در شعر و نقاشى و تذهيب نيز دست داشته است. وى در سال 1081 ه .ق در هرات از دنيا رفت. | ||
| + | |||
| + | سيمى معمائى | ||
| + | |||
| + | وى اهل نيشابور بود و در رنگآميزى كاغذ و سياهى ساختن و افشان و تذهيب معروف و در شعر نيز دست داشته است. او از نزديكان علاءالدوله پسر بايسنقر و در پركارى معروف بود. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:خوشنویسان]] | [[رده:خوشنویسان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۱۲
محمد ابريشمى
محمد ابريشمى از خوشنويسان معروف قرن دهم هجرى و از شاگردان سلطانعلى مشهدى به شمار مىرفته است و در شعر نيز دستى داشت و اشعار او سنگ قبر استاد خويش، سلطانعلى مشهدى را آراسته است.
او تا سال 929 ه .ق در قيد حيات بوده است.
سلطانعلى مشهدى
نظام الدين سلطان على مشهدى، معروف به قبلة الكتاب از استادان مسلم خط نستعليق و از شاهير خوشنويسان در سال 841 ه .ق به دنيا آمد.
او در هرات نزد اظهر تبريزى خوشنويس، به تعليم رموز خط پرداخت و در اندك مدتى سر آمد ديگران شد و به كتابت در دربار سلطان حسين بايقرا و وزير دانشمندش امير عليشير نوايى پرداخت. او بعد از بر افتادن دولت آنان به مشهد رفت و در آنجا مقيم شد.
سلطان در سال 926 ه .ق در مشهد دارفانى را وداع و در حرم رضوى مدفون گرديد.
مير على هروى
از سادات حسينى و اهل خراسان قديم بود و چندى نزد سلطانعلى مشهدى، خوشنويس معروف، مشق خط كرد بعد به هرات بازگشت.
در سال 935 ه .ق كه عبيدخان ازبك هرات را گشود وى را در زمره هنرمندان ديگر به بخارا تبعيد كرد. از آثار منظوم وى مثنوى مداد الخطوط است. در تاريخ فوت او اختلاف است و قبر او در فتحآباد بخارا در جوار مزار سيفالدين باخرزى است.
شفيعا
محمد شفيع از سادات حسينى بود و در خط شكسته داراى چنان شهرتى است كه برخى خط شكسته را به نام وى خط شفيعائى ناميدهاند. نامبرده در شعر و نقاشى و تذهيب نيز دست داشته است. وى در سال 1081 ه .ق در هرات از دنيا رفت.
سيمى معمائى
وى اهل نيشابور بود و در رنگآميزى كاغذ و سياهى ساختن و افشان و تذهيب معروف و در شعر نيز دست داشته است. او از نزديكان علاءالدوله پسر بايسنقر و در پركارى معروف بود.
