ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

وضعیت اقتصادی استان سیستان و بلوچستان

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

ویرایش در تاریخ ‏۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۳۹ توسط Kabir (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری, جستجو

سيستان و بلوچستان يكى از مناطق زرخيز و حاصلخيز كشور است كه داراى پوشش گياهى و درختى بسيار متنوعى است تا جايى كه در برخى از مناطق آن درختان كائوچو و در برخى از نقاط ديگر انبه، انجير هندى و حتى موز رشد مى‏كند.

ناحيه بلوچستان داراى اراضى وسيع و حاصلخيزى است؛ اما به علت نداشتن آب، از زمين‏هاى آن به طرز مطلوبى استفاده نمى‏شود. به جز در ناحيه بمپور و چند نقطه ديگر كه آبيارى آن به وسيله رودخانه‏ها تأمين مى‏شود، در ساير نواحى بلوچستان، كشاورزان زمين‏هاى خود را با آب قنات و چاه مشروب مى‏سازند.

اما در ناحيه سيستان با وجود منابع آب شيرين فراوان و تابش آفتاب زياد، امكانات بالقوه خوبى براى كشاورزى وجود دارد. با اين حال استفاده مطلوبى از امكانات موجود نمى‏شود.

استان سيستان و بلوچستان فقط 54/1 درصد از اراضى زير كشت كل كشور را به خود اختصاص داده است.

در كنار كشاورزى در استان، دامپرورى سنتى نيز رواج دارد. اما اين بخش نسبت به بخش كشاورزى از فعاليت كمترى برخوردار است.


منابع