باورها در استان تهران
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
+ | ـ اگر بر سر زائو زن نازا بيايد چله بر سرش افتاده و ديگر آبستن نمىشود. | ||
+ | ـ اسپند اگر در خانه پاشيده شود دعوا مىشود. | ||
+ | |||
+ | ـ با هم خوردن سركه و ماست پيسى مىآورد. | ||
+ | |||
+ | ـ شلوار ايستاده پوشيدن آدم را بىآبرو مىكند. | ||
+ | |||
+ | ـ بعد از غروب، آب را نبايد از خانه كسى برد كه فقير مىشوند. | ||
+ | |||
+ | ـ كسى را كه بخواهند بر نگردد پشت سرش بايد كوزه بشكنند. | ||
+ | |||
+ | ـ اول ماه پول دادن سبب بىپولى تا آخر ماه مىشود. | ||
+ | |||
+ | ـ يك خون ناحق چهل روز كسادى مىآورد. | ||
+ | |||
+ | ـ كسى كه گوشت خوك بخورد بىغيرت مىشود. | ||
+ | |||
+ | ـ اگر غذاى كسى شور شود مادرزنش دوستش دارد. | ||
+ | |||
+ | ـ صبر كوچك خدا چهل سال است. | ||
+ | |||
+ | ـ نگه داشتن جغد اسباب مرگ و مير و خانه خرابى مىشود. | ||
+ | |||
+ | ـ مسافر را بايد از زير قرآن و آئينه رد كرد تا به سلامت بازگردد. | ||
+ | |||
+ | ـ اگر مادر كسى سيد باشد شب چهارشنبهها سيد مىشود. | ||
+ | |||
+ | ـ ناخت سفت دليل خست است. (آدم خسيس ناخنش سفت مىشود). | ||
+ | |||
+ | ـ اگر لقمه در گلو گير كند كسى دلش از آن مىخواهد. | ||
+ | |||
+ | ـ دشمن مىخنداند دوست مىگرياند. | ||
+ | |||
+ | ـ نان را با چاقو ببرند قحطى مىآيد. | ||
+ | |||
+ | ـ به آدم تنبل كه يك كار رجوع كنى صد پند پدرانه يادت مىشود. | ||
+ | |||
+ | ـ در سر سفره ممسك اشتها و كور مىشود. | ||
+ | |||
+ | ـ خرده نانى كه بر زمين افتاده باشد بايد برداشت بوسيد و خورد و يا كنار ديوار گذاشت و گفت الحمدللّه. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:آداب و رسوم و آئینها]] | [[رده:آداب و رسوم و آئینها]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۵۶
ـ اگر بر سر زائو زن نازا بيايد چله بر سرش افتاده و ديگر آبستن نمىشود.
ـ اسپند اگر در خانه پاشيده شود دعوا مىشود.
ـ با هم خوردن سركه و ماست پيسى مىآورد.
ـ شلوار ايستاده پوشيدن آدم را بىآبرو مىكند.
ـ بعد از غروب، آب را نبايد از خانه كسى برد كه فقير مىشوند.
ـ كسى را كه بخواهند بر نگردد پشت سرش بايد كوزه بشكنند.
ـ اول ماه پول دادن سبب بىپولى تا آخر ماه مىشود.
ـ يك خون ناحق چهل روز كسادى مىآورد.
ـ كسى كه گوشت خوك بخورد بىغيرت مىشود.
ـ اگر غذاى كسى شور شود مادرزنش دوستش دارد.
ـ صبر كوچك خدا چهل سال است.
ـ نگه داشتن جغد اسباب مرگ و مير و خانه خرابى مىشود.
ـ مسافر را بايد از زير قرآن و آئينه رد كرد تا به سلامت بازگردد.
ـ اگر مادر كسى سيد باشد شب چهارشنبهها سيد مىشود.
ـ ناخت سفت دليل خست است. (آدم خسيس ناخنش سفت مىشود).
ـ اگر لقمه در گلو گير كند كسى دلش از آن مىخواهد.
ـ دشمن مىخنداند دوست مىگرياند.
ـ نان را با چاقو ببرند قحطى مىآيد.
ـ به آدم تنبل كه يك كار رجوع كنى صد پند پدرانه يادت مىشود.
ـ در سر سفره ممسك اشتها و كور مىشود.
ـ خرده نانى كه بر زمين افتاده باشد بايد برداشت بوسيد و خورد و يا كنار ديوار گذاشت و گفت الحمدللّه.