راه‌های ارتباطی استان سیستان و بلوچستان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
== راه آهن == | == راه آهن == | ||
| سطر ۷: | سطر ۵: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:راه‌های ارتباطی]] | [[رده:راه‌های ارتباطی]] | ||
| + | == راه‌های زمینی == | ||
| + | |||
| + | راههاى استان تا سال 1377، حدود 7129 كيلومتر شامل 1632 كيلومتر راه اصلى، 2680 كيلومتر راه فرعى آسفالته، 685 كيلومتر راه فرعى شنى و 2132 كيلومتر ساير راههاى آسفالته و شنى بوده است. | ||
| + | |||
| + | همچنين طول راههاى روستايى اين استان تا سال 1377 حدود 1933 كيلومتر بوده كه از اين مقدار 1144 كيلومتر آسفالته و 789 كيلومتر شوسه بوده است. | ||
| + | |||
| + | راه آهن در سال 1297 ه .ش به وسيله انگليسىها ساخته شد و آنان قصد داشتند راه آهن زاهدان را به مشهد متصل كنند. | ||
| + | |||
| + | راه آهن در استان سيستان و بلوچستان، در حال حاضر از اهميت چندانى برخوردار نيست و از خط مرزى «ميل 72» تا زاهدان كشيده شده است و زاهدان را به پاكستان متصل مىكند. | ||
| + | |||
| + | در سال 1377 طول خطوط راه آهن استان جمعا 529/112 كيلومتر و تعداد ايستگاههاى راه آهن 10 ايستگاه بوده است. | ||
| + | |||
| + | در حال حاضر هر هفته يك قطار مسافربرى و تعدادى قطار بارى در مسير پاكستان به ايران و بالعكس در تردد هست. | ||
| + | |||
| + | در استان سيستان و بلوچستان حمل و نقل دريايى نيز از اهميت ويژهاى برخوردار است. بندر تجارى، صيادى چابهار با داشتن تأسيسات بندرى قابل توجه چون اسكله شهيد بهشتى، اسكله شهيد كلانترى و اسكله شهداى هفت تير داراى قابليتهاى استراتژيك عمده براى ترانزيت كالا به كشورهاى ديگر و داخل ايران است. | ||
| + | |||
| + | در سالهاى اخير بنادر صيادى رمين، پريس و اسكلههاى دو منظوره صيادىـ تجارى پسابندر و كنارك نيز احداث شدهاند و به قابليتهاى حمل و نقل دريايى استان افزودهاند. | ||
| + | |||
| + | == راه‌های هوایی == | ||
| + | |||
| + | خطوط هوايى سيستان و بلوچستان در گذشته، منحصر به مسير زاهدان بود و تنها فرودگاه زاهدان در اين شبكه ارتباطى فعاليت داشت؛ ولى اخيرا خطوط هوايى گسترش يافته و برخى ديگر از مراكز شهرى استان را نيز در بر گرفته است. | ||
| + | |||
| + | زاهدان به عنوان مركز استان طى سالهاى اخير در شبكه خطوط هوايى كشور اهميت ويژهاى يافته است. | ||
| + | |||
| + | در سالهاى پس از پيروزى انقلاب اسلامى، علاوه بر فرودگاه زاهدان، فرودگاههاى ايرانشهر و چابهار در منطقه بلوچستان و فرودگاه زابل در منطقه سيستان فعال شده و كار حمل و نقل بار و مسافر به مقصد تهران و ديگر شهرهاى كشور را به عهده گرفته است. | ||
| + | همچنين يك فرودگاه نظامى در كنارك وجود دارد كه متعلق به نيروى هوايى است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۱۹
محتویات |
راه آهن
منابع
راه‌های زمینی
راههاى استان تا سال 1377، حدود 7129 كيلومتر شامل 1632 كيلومتر راه اصلى، 2680 كيلومتر راه فرعى آسفالته، 685 كيلومتر راه فرعى شنى و 2132 كيلومتر ساير راههاى آسفالته و شنى بوده است.
همچنين طول راههاى روستايى اين استان تا سال 1377 حدود 1933 كيلومتر بوده كه از اين مقدار 1144 كيلومتر آسفالته و 789 كيلومتر شوسه بوده است.
راه آهن در سال 1297 ه .ش به وسيله انگليسىها ساخته شد و آنان قصد داشتند راه آهن زاهدان را به مشهد متصل كنند.
راه آهن در استان سيستان و بلوچستان، در حال حاضر از اهميت چندانى برخوردار نيست و از خط مرزى «ميل 72» تا زاهدان كشيده شده است و زاهدان را به پاكستان متصل مىكند.
در سال 1377 طول خطوط راه آهن استان جمعا 529/112 كيلومتر و تعداد ايستگاههاى راه آهن 10 ايستگاه بوده است.
در حال حاضر هر هفته يك قطار مسافربرى و تعدادى قطار بارى در مسير پاكستان به ايران و بالعكس در تردد هست.
در استان سيستان و بلوچستان حمل و نقل دريايى نيز از اهميت ويژهاى برخوردار است. بندر تجارى، صيادى چابهار با داشتن تأسيسات بندرى قابل توجه چون اسكله شهيد بهشتى، اسكله شهيد كلانترى و اسكله شهداى هفت تير داراى قابليتهاى استراتژيك عمده براى ترانزيت كالا به كشورهاى ديگر و داخل ايران است.
در سالهاى اخير بنادر صيادى رمين، پريس و اسكلههاى دو منظوره صيادىـ تجارى پسابندر و كنارك نيز احداث شدهاند و به قابليتهاى حمل و نقل دريايى استان افزودهاند.
راه‌های هوایی
خطوط هوايى سيستان و بلوچستان در گذشته، منحصر به مسير زاهدان بود و تنها فرودگاه زاهدان در اين شبكه ارتباطى فعاليت داشت؛ ولى اخيرا خطوط هوايى گسترش يافته و برخى ديگر از مراكز شهرى استان را نيز در بر گرفته است.
زاهدان به عنوان مركز استان طى سالهاى اخير در شبكه خطوط هوايى كشور اهميت ويژهاى يافته است.
در سالهاى پس از پيروزى انقلاب اسلامى، علاوه بر فرودگاه زاهدان، فرودگاههاى ايرانشهر و چابهار در منطقه بلوچستان و فرودگاه زابل در منطقه سيستان فعال شده و كار حمل و نقل بار و مسافر به مقصد تهران و ديگر شهرهاى كشور را به عهده گرفته است. همچنين يك فرودگاه نظامى در كنارك وجود دارد كه متعلق به نيروى هوايى است.
