ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

موسیقی در استان سمنان

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

(تفاوت بین نسخه‌ها)
پرش به: ناوبری, جستجو
جز (۱ نسخه)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 +
موسيقى محلى بيشتر در بين جوامعى رايج است كه هنوز از بافت سنتى خود خارج نشده‏اند و به همان منوال گذشته و سنتى به زندگى خود ادامه مى‏دهند.
 +
 +
امروز جوامع شهرى و تاحدود زيادى جوامع روستايى از سبك زندگى سنتى خود خارج شده‏اند و تنها گروهى كه توانسته‏اند خوى و خصلت و سبك زندگى سنتى خود را حفظ نمايد، عشاير مى‏باشند. در بين عشاير موسيقى محلى رايج است و جزئى از زندگى آنها محسوب مى‏گردد.
 +
 +
در شهرستان گرمسار ايل اليكايى از ايلات كوچرو مى‏باشد. در اين ايل موسيقى آميزه‏اى از ساز و دهل است.
 +
 +
صداى ساز يا سورنا بلند است و مناسب استفاده در فضاهاى باز مى‏باشد.
 +
 +
ساز همواره با دهل يا دانبورك در مراسم شادى نواخته مى‏شود. بيشترين مورد كاربرد آن مراسم عروسى است. به كسى كه ساز مى‏نوازد سازچى و به دُهل زن دانبورك چى مى‏گويند.
 +
 +
يكى ديگر از آلات موسيقى در بين اين عشاير نى مى‏باشد كه يار اوقات تنهايى چوپانان عشاير است. در شب نشينى‏ها به خصوص وقتى كه آوازخوانى هم باشد از نى استفاده مى‏كنند.
 +
 +
گاهى در عزادارى‏هاى عمومى به خصوص در روزهاى تاسوعا و عاشورا همراه با نوحه خوانى نى نيز با حالت محذون نواخته مى‏شود.
  
  
 
{{منابع}}
 
{{منابع}}
 
[[رده:موسیقی]]
 
[[رده:موسیقی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۰۸

موسيقى محلى بيشتر در بين جوامعى رايج است كه هنوز از بافت سنتى خود خارج نشده‏اند و به همان منوال گذشته و سنتى به زندگى خود ادامه مى‏دهند.

امروز جوامع شهرى و تاحدود زيادى جوامع روستايى از سبك زندگى سنتى خود خارج شده‏اند و تنها گروهى كه توانسته‏اند خوى و خصلت و سبك زندگى سنتى خود را حفظ نمايد، عشاير مى‏باشند. در بين عشاير موسيقى محلى رايج است و جزئى از زندگى آنها محسوب مى‏گردد.

در شهرستان گرمسار ايل اليكايى از ايلات كوچرو مى‏باشد. در اين ايل موسيقى آميزه‏اى از ساز و دهل است.

صداى ساز يا سورنا بلند است و مناسب استفاده در فضاهاى باز مى‏باشد.

ساز همواره با دهل يا دانبورك در مراسم شادى نواخته مى‏شود. بيشترين مورد كاربرد آن مراسم عروسى است. به كسى كه ساز مى‏نوازد سازچى و به دُهل زن دانبورك چى مى‏گويند.

يكى ديگر از آلات موسيقى در بين اين عشاير نى مى‏باشد كه يار اوقات تنهايى چوپانان عشاير است. در شب نشينى‏ها به خصوص وقتى كه آوازخوانى هم باشد از نى استفاده مى‏كنند.

گاهى در عزادارى‏هاى عمومى به خصوص در روزهاى تاسوعا و عاشورا همراه با نوحه خوانى نى نيز با حالت محذون نواخته مى‏شود.



منابع