ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

مسائل اجتماعی در استان کهگیلویه و بویراحمد

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

(تفاوت بین نسخه‌ها)
پرش به: ناوبری, جستجو
جز (۱ نسخه)
 
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
يكى از مسائل اجتماعى استان كهگيلويه و بويراحمد، بيكارى است. بر اساس آمار موجود در سال 1375 نرخ بيكارى در اين استان 7/14 درصد بوده است  كه در سال 1379 به 1/17 درصد افزايش يافته است.
 +
 +
ميزان بيكارى در شهرستان گچساران در سال 1375 در حدود 27 درصد گزارش شده است  كه تقريبا 3 برابر نرخ بيكارى كل كشور مى‏باشد. در سال 1375 تعداد بيكاران استان 16994 نفر بوده‏اند كه در سال 1379 به 20325 نفر افزايش يافته‏اند.
 +
 +
يكى ديگر از مسائل اجتماعى اين استان مسئله طلاق مى‏باشد. ميزان طلاق در سال 1375 در اين استان 3/4 درصد بوده است و در سال 1378 به 1/5 درصد افزايش يافته است. در اين سال ميزان طلاق در شهرستان گچساران 6/6 درصد گزارش شده است.
 +
 +
با متلاشى شدن هر خانواده تعدادى كودك در جامعه آواره مى‏شوند و بستر مناسبى براى رشد انواع كجرويها مى‏باشند. با افزايش طلاق در جامعه، شاهد افزايش جرم و جنايت و اعتياد نيز خواهيم بود.
 +
يكى ديگر از مسائل اجتماعى استان، مسئله سرقت مى‏باشد. البته در گذشته در ميان ايلات و عشاير پديده غارت به وفور به چشم مى‏خورد.
 +
 +
هر از چند گاهى يكى از طوايف به طايفه ديگر يورش مى‏برده و اموال و احشام آنها را غارت مى‏كرده است و اين كار عموما به شكل دسته جمعى بوده است و با همكارى تمامى اعضاء ايل و طايفه انجام مى‏گرفته است. براى نمونه از سال 1320 غارتهايى كه بويراحمدى‏ها انجام دادند عبارتند از: غارت چرام، غارت طيبى. ايل طيبى نيز ايل آقا جارى، تركهاى لركى و طايفه چنگلوا را غارت كرده‏اند.
 +
 +
از ديگر غارت‏هايى كه توسط ايلات استان انجام گرفته مى‏توان از غارت باشت و بابويى، غارت دشمن زيارى، غارت سميرم، غارت حنا، غارت اردكان، غارت كازرون، غارت ممسنى، غارت جايزون را نام برد.
 +
 +
پديده غارت تا سال 1341 به شدت در اين منطقه رايج بوده است به گونه‏اى كه يكى از كدخدايان (كد خداى عمله ده تل زالى) مى‏گويد كه «از شهريور 1320 تا 1327 بيش از 10 بار غارت رفته است و هر دفعه هم غارت و هم اسلحه آورديم».
 +
 +
پديده غارت با پيروزى انقلاب اسلامى بطور كلى از منطقه رخت بربسته و به دست تاريخ سپرده شده است.
 +
اما مسئله دزدى در اين استان همچون ديگر استانهاى كشور يك مسئله اجتماعى است. در سال 1376 در اين استان 693 سرقت و در سال 1377 تعداد 547 مورد سرقت در اين استان واقع شده است.
 +
 +
در سال 1377، در حدود 2/54 درصد سرقتها از اماكن، 9/28 درصد سرقت از انواع وسايل نقليه، 16 درصد سرقت احشام و 9/0 درصد نيز موارد متفرقه بوده است.
 +
 
{{منابع}}
 
{{منابع}}
 
[[رده:مسائل اجتماعی]]
 
[[رده:مسائل اجتماعی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۱۹

يكى از مسائل اجتماعى استان كهگيلويه و بويراحمد، بيكارى است. بر اساس آمار موجود در سال 1375 نرخ بيكارى در اين استان 7/14 درصد بوده است كه در سال 1379 به 1/17 درصد افزايش يافته است.

ميزان بيكارى در شهرستان گچساران در سال 1375 در حدود 27 درصد گزارش شده است كه تقريبا 3 برابر نرخ بيكارى كل كشور مى‏باشد. در سال 1375 تعداد بيكاران استان 16994 نفر بوده‏اند كه در سال 1379 به 20325 نفر افزايش يافته‏اند.

يكى ديگر از مسائل اجتماعى اين استان مسئله طلاق مى‏باشد. ميزان طلاق در سال 1375 در اين استان 3/4 درصد بوده است و در سال 1378 به 1/5 درصد افزايش يافته است. در اين سال ميزان طلاق در شهرستان گچساران 6/6 درصد گزارش شده است.

با متلاشى شدن هر خانواده تعدادى كودك در جامعه آواره مى‏شوند و بستر مناسبى براى رشد انواع كجرويها مى‏باشند. با افزايش طلاق در جامعه، شاهد افزايش جرم و جنايت و اعتياد نيز خواهيم بود. يكى ديگر از مسائل اجتماعى استان، مسئله سرقت مى‏باشد. البته در گذشته در ميان ايلات و عشاير پديده غارت به وفور به چشم مى‏خورد.

هر از چند گاهى يكى از طوايف به طايفه ديگر يورش مى‏برده و اموال و احشام آنها را غارت مى‏كرده است و اين كار عموما به شكل دسته جمعى بوده است و با همكارى تمامى اعضاء ايل و طايفه انجام مى‏گرفته است. براى نمونه از سال 1320 غارتهايى كه بويراحمدى‏ها انجام دادند عبارتند از: غارت چرام، غارت طيبى. ايل طيبى نيز ايل آقا جارى، تركهاى لركى و طايفه چنگلوا را غارت كرده‏اند.

از ديگر غارت‏هايى كه توسط ايلات استان انجام گرفته مى‏توان از غارت باشت و بابويى، غارت دشمن زيارى، غارت سميرم، غارت حنا، غارت اردكان، غارت كازرون، غارت ممسنى، غارت جايزون را نام برد.

پديده غارت تا سال 1341 به شدت در اين منطقه رايج بوده است به گونه‏اى كه يكى از كدخدايان (كد خداى عمله ده تل زالى) مى‏گويد كه «از شهريور 1320 تا 1327 بيش از 10 بار غارت رفته است و هر دفعه هم غارت و هم اسلحه آورديم».

پديده غارت با پيروزى انقلاب اسلامى بطور كلى از منطقه رخت بربسته و به دست تاريخ سپرده شده است. اما مسئله دزدى در اين استان همچون ديگر استانهاى كشور يك مسئله اجتماعى است. در سال 1376 در اين استان 693 سرقت و در سال 1377 تعداد 547 مورد سرقت در اين استان واقع شده است.

در سال 1377، در حدود 2/54 درصد سرقتها از اماكن، 9/28 درصد سرقت از انواع وسايل نقليه، 16 درصد سرقت احشام و 9/0 درصد نيز موارد متفرقه بوده است.


منابع