ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

عزاداری‌های استان زنجان

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

ویرایش در تاریخ ‏۹ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۴۲ توسط Kabir (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری, جستجو

عزادارى ماه محرم

اهالى اين استان به خاندان عصمت و طهارت عشق و علاقه فراوان دارند و از مريدان و ارادتمندان ائمه معصومين عليه‏السلام هستند و عزادارى ايام محرم و عاشورا را به نحو باشكوه و شور و حال فراوان برگزار مى‏نمايند.

از اول ماه محرم تا دهم و در برخى مناطق تا دوازدهم و در برخى مناطق تا شانزدهم محرم مراسم عزادارى در مساجد و تكايا و منازل برقرار است و در همين ايام دادن خرجى، و نذرى به صور مختلف وجود دارد و هر كسى به نحوى در اين مراسم شركت مى‏كند و تلاش و كوشش مردم و محلات مختلف در اين زمينه چشمگير است و هر كسى به حد وسع خود از جان مال مايه مى‏گذارد.

در گذشته عزادارى شامل سينه‏زنى، زنجيرزنى، قمه‏زنى، قفل‏زنى، مرثيه‏خوانى، بوده و از وسائلى مانند سنج، طبل، شيپور استفاده مى‏شد و اشعار ارائه شده به زبان تركى و از ديوان اشعار تركى قديمى بود. هم اكنون قمه زنى و قفل زنى منسوخ گرديده است و كسى به طور علنى اقدام به اين اعمال نمى‏نمايد.

عزاداران پيراهن بلند مشكى و يا سبز مى‏پوشيدند. آنها كه زنجير زن بودند. دو طرف پشت پيراهن آنها باز بود و با دگمه بهم وصل مى‏نمودند. آنها كه سينه زن بودند هنگام عزادارى دگمه‏ها را باز و آماده براى عزادارى مى‏شدند.

عَلَم‏ها و بيرق‏ها نيز در هر مسجدى وجود داشت و آنها را مردم با توجه به نذرى كه مى‏كردند به مسجد هديه مى‏دادند كه پس از آماده شدن طى مراسمى با حضور مردم و با عزادارى از منزل اهداء كننده به طرف مسجد برده مى‏شد.

اين علم‏ها در هنگام عزادارى در قسمت جلو حركت داده مى‏شد، و اكثرا در روى آنها نام و فاميل اهداء كننده تاريخ اهداء نقش بسته بود.

برنامه عزادارى تا روز عاشورا به اضافه مراسم روضه خوانى، سينه زنى در مساجد و منازل و شبيه خوانى در منازل بعضى افراد ادامه دارد و تمام مساجد كه در محلات مختلف هستند در اين ايام آماده و فعال مى‏شوند و با يارى مردم همان محله فرش و زيرانداز و وسايل مختلف پذيرائى براى مسجد آورده مى‏شود و علم‏ها و بيرق‏ها در بيرون مسجد و در ميدان قرار داده مى‏شود و پس از مراسم منبر و سخنرانى دستجات به راه مى‏افتند.

در صبح روز تاسوعا و عاشورا مردم دسته دسته با آمادگى در نقاط مختلف جمع مى‏شوند و بعد دسته‏هاى سينه زن، زنجير زن و شبيه خوان‏ها كه هر كدام به لباس و وسايل خود مجهز هستند، سوار بر اسب و شتر همراه عزاداران حركت مى‏كنند و به مساجد جامع يا امام زاده‏ها اطراف مى‏روند و پس از مدتى عزادارى مراسم در آنجا خاتمه مى‏يابد.

عصر عاشورا بعد از غروب آفتاب كه شام غريبان سالار شهيدان است، در اغلب مناطق استان منجمله شهرستان ابهر مراسمى اجرا مى‏گردد.

تمام محلات و مساجد دسته‏هاى كوچكى آماده مى‏نمايند و فانوس‏ها و شمع‏ها را به دست مى‏گيرند و از مقابل مساجد مى‏گذرند و عزادارى مى‏نمايند.

اشعارى در رابطه با تنها ماندن فرزندان و اهل بيت امام حسين عليه‏السلام در دشت كربلا خوانده مى‏شود.

بعضى از مساجد در اين شب اسبها را زين كرده و شمشير و چكمه و سپر به دو طرف زين اسب آويزان نموده و پارچه سفيدى كه لكه‏هاى قرمز رنگ بر روى آن است بر روى اسب مى‏كشند كه به نشانه ذوالجناح حضرت ابا عبد الله همراه خود در شهر مى‏گردانند.

در روز سوم شهادت امام كليه هيئت‏هاى عزادار صبح به مسجد جامع در محله پائين و طرف عصر به مسجد نور در محله بالا مى‏روند در مسير نيز عزادارى مى‏نمايند در مسجد با چاى و قهوه و خرما و گلاب از مهمانان پذيرائى مى‏شود و پس از سخنرانى و عزادارى توسط امام جمعه يا امام جماعت دوباره با عزادارى به محل خود بر مى‏گردند.

در چهلم امام و بيستم ماه صفر هم عزاداران مساجد و محلات به سينه زنى و زنجير زنى مى‏پردازند و مسير خيابان‏ها را مى‏پيمايند و تا ظهر ادامه دارد.

لازم به ذكر است در دو ماه محرم و صفر مردم عزادار هستند و از عروسى كردن و شادى و سرور پرهيز مى‏كنند.

مجلس ترحيم

وقتى شخصى از دنيا مى‏رود، بلافاصله اقوام و آشنايان با همكارى و هم يارى مقدمات دفن را فراهم مى‏نمايند.

متوفى را در غسالخانه شسته و غسل مى‏دهند و سپس بر جنازه نماز مى‏گذارند. در برخى نقاط مثل ابهر پس از نماز ميت، جنازه را به منزل بر مى‏گردانند تا اقوام و آشنايان و بازماندگان با او وداع نمايند. سپس او را به قبرستان منتقل كرده و دفن مى‏نمايند و بر مزارش فاتحه‏اى مى‏خوانند و ضمن طلب مغفرت براى او، به منزل بر مى‏گردند.

در برخى نقاط نيز پس از دفن ميت، مردم به منزل متوفى بر مى‏گردند و از سوى صاحبان عزا پذيرايى مى‏شوند. به پذيرايى از شركت كنندگان در مراسم خاك سپارى «حلاليق آلماق» مى‏گويند كه با كيفيت عالى برگزار مى‏شود.

در ابهر صبح روز بعد اقوام و آشنايان جمع شده و به سر تربت متوفى مى‏روند و فاتحه مى‏خوانند به اين مراسم منزل مباركى مى‏گويند.

فرداى آن روز در مسجد و منزل محل از ساعت 2 الى 4 بعد از ظهر مجلس ختم بر پا مى‏شود. زنان در منزل متوفى جهت عرض تسليت و قرائت فاتحه و مردان در مسجد مجتمع مى‏شوند. هر فرد با خواندن فاتحه و صرف يك چاى مسجد را ترك مى‏نمايد. تا دو الى سه شب مردم جهت عرض تسليت و قرائت فاتحه به منزل متوفى مى‏روند و پس از خواندن فاتحه منزل را ترك مى‏نمايند.

در شهرستان زنجان روز بعد از خاك سپارى، خانواده متوفى با دعوت ريش سفيدان و خويشان مجلس «صلاح لاشماق» را بر پا مى‏كنند و در ارتباط با نحوه برگزارى عزادارى تصميم مى‏گيرند.

مراسم ختم را معمولاً روز پنج شنبه و يا جمعه برگزار مى‏كنند. اگر پنج شنبه مراسم باشد با شام و اگر جمعه باشد با ناهار همراه خواهد بود. از ميهمانان به طور شفاهى و برخى كتبى دعوت به عمل مى‏آيد و ميهمانان قبل از رسيدن تقسيم بندى مى‏شوند و هر كسى موظف به سكنى دادن ميهمانان در خانه خود مى‏گردد. قاريان قرآن نيز يك روز قبل از مراسم دعوت مى‏شوند و در روز مراسم اين افراد موظفند يك جلد كلام الله را به پايان برسانند.

در روز مراسم پس از صرف ناهار افراد منزل متوفى را ترك مى‏نمايند و بعد از ظهر جمعه نبايد كسى در منزل متوفى باقى بماند، اگر باقى بماند بايد تا روز يكشنبه آنجا باشد.

در اين مراسم هر كس مبلغى را به عنوان «ياس» به ريش سفيدان مجلس تقديم مى‏كند كه پس از جمع آورى به صاحبان عزا تقديم مى‏شود.

در ابهر يكى دو روز پس از مراسم ختم، نزديكان جمع مى‏شوند و آن افرادى از فاميل كه مغازه‏دار مى‏باشند را همراه خود مى‏برند وپس از قرائت فاتحه درب مغازه‏ها را به احترام متوفى بسته بودند، باز مى‏كنند.

اولين پنج شنبه نيز در ابهر مجلس فاتحه خوانى در مسجد بر پا مى‏شود كه حدود 2 ساعت به طول مى‏انجامد، پس از آن بر سر قبر متوفى مى‏روند و پس از آن تا چهلم ديگر مراسمى ندارند. اما در زنجان تا روز چهلم مهمانان براى عرض تسليت به خانه متوفى مى‏آيند و صاحبان عزا بايد از آنها پذيرايى نمايند.

در زنجان چند روز مانده به چهلم، صاحبان عزا را از عزا در مى‏آورند. براى اين امر، اقوام و خويشان با آوردن پارچه‏هاى رنگى مجلس تحت عنوان «قره آچاق» ترتيب مى‏دهند و لباس صاحبان عزا را عوض مى‏نمايند. صاحبان عزا نيز پس از بيرون آوردن لباس سياه خود، به خانه اقوام و دوستان و آشنايان مى‏روند و با تقديم پارچه‏اى رنگين به آنها، اجازه بيرون آوردن لباس سياه را به ديگران مى‏دهند.

اما در ابهر اين مراسم يكى دو روز پس از چهلم انجام مى‏شود. براى انجام اين مراسم اقوام و آشنايان جمع شده و به حمام مى‏روند و سر و صورت مردان را اصلاح و بر دستهاى زنان حنا مى‏گذارند و با صرف چاى و شربت و ميوه به منزل بر مى‏گردند.

مراسم چهلم نيز همانند مراسم ختم برگزار مى‏شود. در زنجان اين مراسم با ناهار همراه است و معمولاً روز پنجشنبه برگزار مى‏شود.

پس از مراسم چهلم، مراسم سالگرد برگزار مى‏شود. البته اگر عيدى تا قبل ازسالگرد متوفى فرا برسد، در آن روز نيز مجلس در خانه متوفى بر پا خواهد شد و دوستان و آشنايان از خانه و خانواده متوفى ديدن مى‏نمايند. مراسم سالگرد نيز همچون مراسم ختم و چهلم برگزار مى‏شود. مراسم زنان در منزل متوفى و مجلس مردان در مسجد برگزار مى‏شود.

همچنين لازم به ذكر است كه وقتى مردان به مجلس ختم مى‏روند و پس از خواندن فاتحه، قارى قرآن با گفتن فاتحه، همگان را به بلند شدن و عرض تسليت دعوت مى‏نمايد و پس از اينكه از جا بلند شدن در حالى كه به صاحبان عزا تسليت مى‏گويند از مسجد خارج مى‏شوند.

در اين هنگام كسانى كه قصد داخل شدن به مسجد را دارند بايد دقايقى را در بيرون مسجد بايستند تا ديگران خارج شوند و سپس وارد مسجد گردند.

همچنين در مدتى كه مراسم در مسجد برگزار است صداى بلندگو تمام محله را فرا مى‏گيرد.



منابع