ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

زراعت و باغداری در استان گلستان

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

پرش به: ناوبری, جستجو

تنوع اقليمى استان گلستان موجب كشت انواع محصولات كشاورزى را فراهم آورده است. مجموع اراضى زيركشت انواع زراعت‏هاى سالانه اعم از محصولات زراعى و باغى به 628 هزار هكتار مى‏رسد كه حدود 5/4 درصد از سطح زيركشت كشور را شامل مى‏شود.

از اين مقدار در حدود 51 درصد مربوط به كشت گندم و جو، 5 درصد به كشت انواع برنج (شلتوك) و 29 درصد مربوط به انواع زارعت‏هاى صنعتى (پنبه، سويا و...) مى‏باشد.

همچنين 250 هزار هكتار در شمال رودخانه گرگان و حاشيه اترك به صورت ديم كاشت مى‏شود. هر سال 60 درصد از پنبه كشور در اين منطقه توليد مى‏شود و در اين رابطه گرگان و گنبد سرزمين طلاى سفيد ايران لقب گرفته است.

ميزان توليد گندم و جو در سال 1376، 648، شلتوك 105 و انواع زراعت‏هاى صنعتى 275 هزار تن بوده است.

بر اساس طرح پيشنهادى ايجاد كانال سراسرى آبرسانى از مازندران به گلستان 300 هزار هكتار از اراضى استان زير كشت آبى خواهد رفت.

از نظر باغدارى نيز استان جايگاه مناسبى دارد، ولى نسبت به زراعت و كشاورزى، باغدارى توسعه چندانى ندارد.

در بخش باغدارى درختانى چون انواع مركبات، سيب، گردو، زيتون و انواع آلو كاشت مى‏شود. كاشت زيتون در استان به ويژه در بخش راميان و آزادشهر در سال‏هاى اخير رونق خوبى پيدا كرده است و بخش آزاد شهر به عنوان قطب زيتون استان گلستان اعلام شده است.

به طورى كه با اجراى طرح توسعه كشت زيتون از سال 1371 سطح زيركشت اين محصول از 40 هكتار به 2508 هكتار در سال 1376 افزايش يافته است.