ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

آداب ویژه ماه مبارک رمضان در استان کهگیلویه و بویراحمد

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

پرش به: ناوبری, جستجو

معمولاً يك هفته قبل از فرا رسيدن ماه مبارك رمضان مردم اين منطقه خود را براى ماه مبارك آماده مى‏كنند كه از جمله كارها خانه تكانى و شستن فرش‏ها و لباس‏ها مى‏باشد. اين امر به خاطر اطمينان از طهارت آنها براى استفاده در ماه مبارك مى‏باشد. معمولاً روز قبل از ماه مبارك را به جهت استقبال از اين ماه روزه مى‏گيرند.

اين مناطق به دليل عِرق شديد مذهبى احترام خاصى براى ماه رمضان قائل هستند. مردم اين منطقه حتى نوجوانان و گاهى كودكان 8 تا 10 ساله نيز به روزه گرفتن مشغول مى‏شوند. در اين گونه موارد معمولاً دختران پيشقدم هستند و استقبال بيشترى مى‏نمايند.

هنگام سحر تمام اهل خانه بيدار مى‏شوند و به خوردن سحرى مشغول مى‏شوند. در طول روز مردم علاوه بر كارهايى كه روزه را باطل مى‏كند، از كارهايى كه باعث پايين آمدن ثواب روزه مى‏شود نيز پرهيز مى‏كنند.

در اين ماه معمولاً كسانى كه تمكن مالى دارند، افطارى مى‏دهند و هر از چند گاهى اقوام و آشنايان مخصوصا مستمندان را براى افطارى دعوت مى‏كنند.

جهت بزرگداشت اين ماه و بهره‏مندى از فيوضات آن توجه مردم به مراسم دينى و اماكن مذهبى در اين ماه بيشتر مى‏شود. نمازهاى جمعه و جماعت هر چه با شكوه‏تر و با شركت اقشار مختلف مردم برگزار مى‏گردد. علاوه بر شركت در نمازهاى جمعه و جماعت، مردم در شبهاى اين ماه در مساجد و حسينيه‏ها دور هم جمع مى‏شوند و از سخنان وعاظ بهره‏مند مى‏شوند و همچنين دعاهاى مخصوص اين ماه، مخصوصا دعاى افتتاح را قرائت مى‏كنند.

شب‏هاى مبارك قدر نزد مردم اهميت ويژه‏اى دارد و تقريبا تمام مردم در مجالس مربوط به اين شب‏ها شركت مى‏كنند. در اين شب‏ها ابتدا وعاظ و مداح به مرثيه خوانى براى شهادت مولاى متقيان مشغول مى‏شوند و سپس مراسم مخصوص احيا برگزار مى‏شود.

اين مراسم عبارت است از: قرائت دعاى جوشن كبير، قرآن بر سر گرفتن و نماز خواندن. دعاها را به صورت جمعى مى‏خوانند، ولى نمازها را فقط بعضى از مردم به جا مى‏آورند.

در اين ماه معمولاً كسانى كه تمكن مالى دارند، افطارى مى‏دهند و هر از چند گاهى اقوام و آشنايان مخصوصا مستمندان را براى افطارى دعوت مى‏كنند. كسانى كه تمكن افطارى دادن را ندارند نيز بوسيله صدقه و دستگيرى از مستمندان، در اين ماه آنها را نوازش مى‏دهند.

افطارى در اين مناطق معمولاً غذاى حاضرى مى‏باشد و براى تهيه آن از سبزيجات، لبنيات، ميوه جات، خرما و شير، خورشت بادمجان و كوكو و... استفاده مى‏كنند. در مقابل غذاى سحر مفصل‏تر مى‏باشد و معمولاً همه خانواده‏ها برنج استفاده مى‏كنند و مطابق شأن هر خانواده‏اى خورشتى نيز همراه آن تهيه مى‏كنند. البته اگر خانواده‏اى ميهمان داشته باشد معمولاً غذاى افطارى را عوض مى‏كنند و براى پذيرايى برنج با خورشت و يا كباب تهيه مى‏كنند. معمولاً در اين بخش روزه را با خرما يا آب جوش و گاهى هم شير افطار مى‏كنند.

در غروب آخرين روز ماه رمضان مردم به پشت بام‏ها مى‏روند تا هلال ماه شوال را رؤيت نمايند. به محض رؤيت ماه با صلوات فرستادن و دعا كردن اين پديده را گرامى مى‏دارند.



منابع