آب و هوای استان کرمان

آب و هواى استان كرمان به علت وسعت منطقه، وجود پستى و بلنديها و شرايط خاص اقليمى در نواحى مختلف كاملاً متفاوت است. رشته جبال زاگرس، دشتهاى وسيع استان را از يكديگر جدا كرده و اين نواحى تحت تأثير جريانهاى گوناگون آب و هوايى و مجاورت با پديده‏هايى نظير كوير (در شرق) و دريا (در جنوب) داراى ويژگى‏ها و شرايط اقليمى گوناگون مى‏باشد.

به طور كلى استان كرمان داراى سه منطقه متفاوت اقليمى به شرح زير است:

1ـ اقليم نيمه استوايى (شامل نواحى جيرفت و كهنوج).

2ـ اقليم كويرى (شامل نواحى حاشيه بم و شهداد).

3ـ اقليم معتدل و سردسيرى (شامل نواحى كوهستانى).

تنوع آب و هوايى استان كرمان به دليل شرايط خاص اقليمى قابل توجه بوده، بطوريكه از آب و هواى خشك و معتدل در نواحى شمال و شمال غربى و مركزى آن گرفته تا آب و هواى گرم و مرطوب در جنوب شرقى آن به چشم مى‏خورد.

بر اساس آمار سال 1375، حداكثر درجه حرارت استان كرمان 39 درجه و حداقل آن 6/14- درجه و متوسط درجه حرارت 3/15 درجه بوده است.

استان كرمان تحت تأثير بادهاى مختلف برون منطقه‏اى و محلى است. وزش اين بادها، آب و هواى آن را دستخوش تحولات و تغييرات قابل توجهى مى‏كند. اين بادها عمدتا از نوع بادهاى موسمى خشك هستند و در ماه‏هاى اسفند، فروردين و ارديبهشت مى‏وزند و جهت وزش آنها از جنوب غربى به طرف شمال شرقى و مشرق است. همچنين بادهاى غربى و شمال غربى باعث ريزش باران در زمستان و بهار مى‏شوند.

در استان كرمان در سال 1377، ميزان بارندگى ساليانه 148 ميلى‏متر بوده كه ريزش نزولات جوى از آبان ماه تا ارديبهشت ماه است و اغلب به صورت باران و گاهى هم اندكى برف مى‏بارد.

تعداد روزهاى يخبندان در سال 1377 در اين استان 96 روز بوده است.