پوشش گیاهی استان خوزستان

بر اثر تنوع آب و هوا و نوع خاك، برخى از مناطق خوزستان را جنگلهاى تنك و بوته‏زار، درختچه و درختان پوشانيده و به صورت چراگاههايى پديدار گشته است.

خوزستان در ادوار گذشته داراى پوشش جنگلى انبوه‏ترى بوده به طورى كه سياحان نوشته‏اند كه كرانه‏هاى كارون بين خرمشهر و اهواز با درختان تبريزى و گز و انواع ديگر كاملاً مشجر بوده كه قسمت عمده آن از بين رفته است. در خوزستان در سال 1379، 774565 هكتار جنگل و بيشه، 3523430 هكتار مرتع وجود داشته است.

جنس درختان جنگلى بيشتر از نوع بلوط است كه 95 درصد جنگل را شامل مى‏شود، 5 درصد بقيه از نوع بادام وحشى و گونه‏هاى ديگر آن است.

مراتع خوزستان از نوع مراتع قشلاقى و نامرغوب مى‏باشد كه در مناطق كوهستانى از پوشش گياهى غنى‏ترى برخوردار است. در نواحى مرطوب، جنس گياهان از نوع گل سنگ، قارچ و خزه است و در نواحى غير مرطوب، انواع مختلف گياهان بومى خاص اين منطقه مى‏رويد.

پوشش گياهى در كوهستانهاى بختيارى موجب گرديده كه كوچ نشينان اين ناحيه به پرورش دام بپردازند. اين قسمت به عنوان مراتع گرمسيرى ايل بختيارى مورد استفاده قرار مى‏گيرد. پوشش گياهى شمال و شمال شرقى به گونه استپ كوهى و كوهپايه‏اى است و داراى درختانى همانند: بلوط، بن، انجير، بادام كوهى، كنار (سدر) و بوته‏هايى از نوع گون است.