پوشش گیاهی استان چهارمحال و بختیاری
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
با توجه به تنوع آب و هوا، خاك و ارتفاع، پوشش گياهى متنوع و متفاوتى در استان وجود دارد. پوشش گياهى اين منطقه از شمال غربى به جنوب شرقى تغيير مىكند. در شمال، در ناحيه شرق دره زاينده رود، قسمت اعظم كوهها به سبب نبودن خاك كافى وشيب زياد از پوشش گياهى تهى مىباشد.
در غرب زاينده رود، در ارتفاعات شمالى و قسمت اعظم دشت لار و دامنه كوهها، هر چند زمين از جنگل و بوتههاى دائمى خالى است، ولى در بهار در دامنههاى كم شيب آن انواع و اقسام پوشش نباتى از جمله گلها و گياهان دارويى و چراگاههاى مساعد به چشم مىخورد.
در قسمت غرب و جنوب غربى كه از ميزان ارتفاعات كاسته مىشود، پوشش گياهى «تنگ» جاى خود را به درختچهها و بالاخره به جنگلهاى وسيع مىدهد.
اين جنگلهاى دامنه دار رشته كوههاى زاگرس به طول 1600 كيلومتر از كردستان تا فارس كشيده شدهاند.
مساحت جنگلهاى استان در حدود 307 هزار هكتار است. جنگلهاى طبيعى استان به صورت نوارى از كوههاى بازفت شروع و به ارتفاعات فلارد ختم مىشود. پنج منطقه بازفت، اردل، لردگان، دوراهان و فلارد كانونهاى عمده جنگلى استان هستند.
98 درصد پوشش عمده جنگلى را در اين مناطق بلوط غرب تشكيل مىدهد. همراه با بلوط، ديگر گونههاى جنگلى نظير زبان گنجشك، پسته وحشى (بند)، زالزالك، گردو، كيكم، داغداغان، بادام، انجير كوهى، سماق و پلاخور در منطقه يافت مىشود.
