آداب ویژه ماه مبارک رمضان در استان اردبیل
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
در ماه رمضان هر جمعيت و هر گروهى با آداب و تشريفات خاص خود مراسم رمضان را برگزار مىكنند.
از چند روز قبل از ماه مبارك رمضان مردم استان اردبيل به نظافت خانهها، مساجد، تكيهها، حسينيهها و دكانها مىپردازند و در نظافت مساجد و تكايا مردم به خصوص جوانان شركت مىكنند و اين كار را ثواب مىدانند.
در اين استان نيز همانند ساير نقاط ايران، يكى از رسوم پسنديده قبل از ماه مبارك رمضان، آشتى و ايجاد الفت بين افرادى است كه به سببى از يكديگر كدورتى به دل دارند. در بسيارى از استانها از جمله اردبيل عدهاى يك روز و بعضى دو تا سه روز قبل از ماه رمضان روزه پيشوازى مىگيرند و از خدا مىخواهند كه حاجتشان را برآورده كند.
مردم اين استان با ديدن هلال ماه و يا شنيدن از رسانههاى گروهى، آغاز ماه مبارك را به همديگر تبريك مىگويند و آرزوى توفيق روزه براى خود و بستگان مىكنند.
از قديم الايام براى بيدار شدن در سحرهاى ماه مبارك رمضان و تشخيص وقت دقيق سحر از وسايل و روشهاى گوناگونى استفاده مىكردهاند از جمله: بانگ خروس، طبل و شيپور، توپ در كردن، جار كشيدن و ... كه امروزه اين روشها تقريبا منسوخ شده و زنگ ساعت، زنگ تلفن و صداى مناجات جاى آنرا گرفته است. در ماه مبارك رمضان در اغلب مساجد و تكايا و بسيارى از خانههاى اين استان ختم قرآن برگزار مىشود و مردها و زنها و بچهها جداگانه در مجالس ختم قرآن شركت مىكنند.
با فرا رسيدن وقت افطار روزهداران پس از اقامه نماز افطار مىكنند. كسانى كه در مسجد با جماعت نماز مىخوانند اغلب توسط نذر دادن بين دو نماز، روزه خود را با خرما يا شيرينىجات ديگر باز مىكنند.
از ديگر آداب پسنديده در اين استان همانند ديگر استانها، آنهايى كه توانايى دارند يك يا چند روز از ماه رمضان را افطارى مىدهند و از روزه داران دعوت به عمل مىآورند.
افطارى دادن ثواب بسيار دارد و بسيارى معتقدند كسى كه افطارى مىدهد با ثواب روزه مهمانانش شريك مىشود و خداوند اجر و مزد بسيار به او مىدهد.
در ايام شهادت حضرت على عليهالسلام كه مصادف با روزهاى نوزدهم، بيستم و بيست و يكم ماه مبارك رمضان مىباشد، تمام دوستداران مولاى متقيان در اين استان در ماتم و حزن و اندوه فرو مىروند و همه جا يكپارچه سياهپوش مىشود.
كسب و كار و بازار يكسره تعطيل و تعزيه و عزادارى و سينهزنى و نوحهخوانى در تمام سطح شهرها و روستاها برپا مىشود.
در شبهاى قدر نيز مردم اين منطقه همانند ساير مردم ايران تا سحر به دعا و نيايش پروردگار مشغول مىباشند و در تمام مساجد و تكايا در سوگ امام نوحهخوانى و سينهزنى برپا مىشود.
