مسائل اجتماعی در استان مازندران
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
يكى از مهمترين مسائل اجتماعى اين استان همچون ساير نقاط كشور، مسئله بيكارى است. بر اساس آمار موجود، در سال 1355 در حدود 542/68 نفر بيكار در اين استان وجود داشته است. ميزان بيكارى اين استان از ميزان متوسط بيكارى در كل كشور نيز بيشتر بوده است. ميزان بيكارى در مناطق شهرى استان بيش از مناطق روستايى گزارش شده است.
اگر از برنامههاى تلويزيونى كشورهاى تازه استقلال يافته شوروى سابق بگذريم كه اشاره شد، مسأله بسيار مهم رواج اعتياد در اين استان است. هواى مرطوب كه بطور طبيعى خستگىآور است زمينه اعتياد بسيارى از افراد را فراهم آورده است. متأسفانه در سالهاى اخير مواد مخدر و ساير محرمات به ويژه در مجالس جشن مانند عروسى و محافل دوستانه رواج يافته و نسل جوان را به شدت تهديد مىكند.
بر اساس تحقيقات انجام شده، بيشترين درصد معتادين بىسواد و يا داراى سواد كمتر از ديپلم مىباشند. بنابراين سطح آگاهى آنها بسيار پايين است و همانگونه خود معتادين در نظرخواهىها اعلام داشتهاند، يكى از مهمترين عوامل اعتياد آنها عدم آگاهى از عواقب اعتياد بوده است.
از ديگر عوامل اعتياد، گروههاى مرجع مىباشند. اينكه دوستان فرد يا يكى از اعضاء خانواده او به مواد مخدر اعتياد داشته باشند، احتمال معتاد شدن فرد نيز بالا مىرود. وضع نابسامان خانواده نيز يكى ديگر از عوامل اعتياد مىباشد.
از مسائل مهم ديگر رفت و آمد مسافران و گردشگران به اين استان است كه تأثير منفى زيادى در مردم به ويژه نسل جوان دارند.
سواحل درياى خزر كه از جاذبه بالايى براى جذب گردشگران برخوردار است، براى مردم مازندران باعث بعضى گرفتارىهاى اجتماعى است.