آداب ویژه ماه مبارک رمضان در استان گلستان

مردم استان چند روز قبل از فرا رسيدن ماه رمضان خود را آماده استقبال از ماه خدا مى‏كنند. مساجد را مى‏آرايند و غبار آن را مى‏زدايند. برخى از مؤمنين بنابر سنت ديرين خود، از چند روز قبل با روزه گرفتن به پيشواز ماه رمضان مى‏روند. با آغاز اين ماه پر خير و بركت مردم به مساجد روى مى‏آورند و جان خويش را با كلام خدا و سخن واعظان آرامش مى‏بخشند.

از مراسم پرشكوه ماه رمضان جلسات قرائت قرآن در مساجد و منازل است. در برخى از شهرهاى استان نيز در شب‏هاى رمضان مراسم «الله رمضونى» انجام مى‏شود.

در اين مراسم، جوانان به جمع‏آورى اعانات براى مستمندان مى‏پردازند و از محل جمع‏آورى اين كمك‏ها به مستمندان افطارى مى‏دهند. (معمولاً غذاى تهيه شده را به منازل مستمندان مى‏برند.)

با فرا رسيدن شب‏هاى احياء، مساجد شور و نشاطى خاص مى‏يابد و مردم روزه‏دار با اشتياق فراوان در مساجد حضور مى‏يابند و مراسم احياء را با خواندن قرآن، دعاى جوشن كبير و قرآن بر سر گرفتن، به‏جا مى‏آورند. اين شب‏ها كه مصادف با شهادت امام اميرالمؤمنين عليه‏السلام است، دسته‏هاى عزادار در مساجد به سينه‏زنى و عزادارى مى‏پردازند.

از جشن‏هاى ماه رمضان در اين استان مى‏توان به جشن نيمه رمضان (ولادت حضرت امام حسن مجتبى عليه‏السلام) و جشن 27 رمضان (كشته شدن ابن ملجم) اشاره نمود. با فرا رسيدن ماه رمضان تركمن‏ها با آداب و رسوم خاص اين منطقه مهياى ميهمانى خدا مى‏شوند. در اين ايام مساجد گرم و پرنور مى‏شود. نماز تراويح از مهم‏ترين مناسك عبادى ماه رمضان پس از نمازهاى يوميه است. از ديگر مراسم ماه رمضان كه مختص تركمن‏هاست برگزارى مراسم «يا رمضان» است كه در شب چهاردهم رمضان و پس از اداى نماز عشاء و تراويح انجام مى‏پذيرد.

در اين مراسم دسته‏هاى چند نفرى از جوانان با خواندن سرودهايى با مضامين مذهبى از درب مساجد به سوى منازل مردم حركت مى‏كنند و در هر خانه‏اى با خواندن سرود از صاحب‏خانه تقاضاى كمك براى مستمندان را مى‏نمايند.

تركمن‏ها در شب‏هاى رمضان قربانى مى‏كنند و مردان براى ميهمانى حاضر مى‏شوند و براى زنان غذا به منزل‏ها فرستاده مى‏شود. به اين مراسم «الله يولى» يعنى در راه خدا مى‏گويند. مراسم شب قدر نيز در ميان آن‏ها از اهميت خاصى برخوردار است.

در اين شب علاوه بر عبادات معمول، اداى نمازهاى نافله و قرائت قرآن، به صله ارحام به شكل وسيع مى‏پردازند. آن‏ها براى شب بيست و هفتم ماه رمضان اهميت فراوانى قائلند و آن را «قدر گيجه» مى‏نامند.

در اين شب ميهمانى مفصلى مى‏دهند و تا سحرگاهان بيدار مى‏مانند.