ضرب المثلها در استان یزد
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
ـ آسيابش همه چى خرد مكنه.
ـ يه لاش سر نمرسه، دو لاش مكنه.
شبيه، توى ده راهش نمىدهند، احوال خانه كدخدا را مىگيرد.
ـ علفه دم آخور تلخه.
شبيه، ماست در خانه ترش است.
ـ الهى تنبون مرد دوتا نشه.
كنايه از پرهيز از ازدواج مجدد است.
ـ يه وختى دريا در مره، يه وختى سر سوزنم در نمره.
شبيه يك موقع از دروازه تو نمىرود، يك موقع مىخواهد از ته سوزن وارد شود.
ـ سگ كه سير ميشه، قليه ترش مشه.
ـ اگه كور بازار نره، بازار مگنده.
ـ ديك شريكى، جوش نمىياد.
ـ لب هر چى نوشيده مخاد.
شبيه هرچى چشمش ببيند مىخواهد.
ـ خرش بى كرايه راه نمره.
شبيه، هيچ گربهاى محض رضاى خدا موش نمىگيره.
ـ هيش سر ترازويى وانمسه.
شبيه دنيا هميشه اينطورى نمىماند.
ـ اينم ته گادوشش ماسيه.
ـ كارى از او ساخته نيست.
ـ تا لقمه تو در لپم بود، مهر تو در دلم بود.
شبيه، تا پول دارى رفيقتم، قربون بند كيفتم.
