آداب ویژه ماه مبارک رمضان در استان خوزستان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
از نيمه ماه شعبان چهره تمام شهرها و روستاهاى ايران دگرگون مىشود و همه مردم در جنب و جوش و آماده ساختن خويش براى استقبال از ماه مبارك رمضان، ماه عبادت، ماه پرهيز از گناه و ماه نزديك شدن به پروردگار هستند.
از چند روز قبل از ماه رمضان مردم به نظافت و پاكسازى خانهها، مساجد و تكايا و حسينيهها مىپردازند. يكى از رسوم پسنديده ماه مبارك رمضان آشتى و ايجاد الفت بين افرادى است كه به سببى از يكديگر كدورتى به دل دارند.
اين رسم پسنديده قبل از فرا رسيدن ماه رمضان از واجبات است و عقيده بر آن است كه اگر كسى روزه بگيرد در حالى كه از بستگان يا برادر دينى خود كدورتى به دل داشته باشد روزهاش مال شيطان است و قبول درگاه خداوند نيست.
از مقدمات ديگر ماه رمضان دعوت از روحانيون براى مراسم شبهاى رمضان مىباشد. روحانى به خانه يكى از بزرگان و ريش سفيدان محل وارد مىشود.
روز اول مردم به ديدن روحانى مىآيند و خوش آمد مىگويند و هر روز يكى از اهالى محل او را براى افطار و سحرى به خانهاش دعوت مىكند و از او پذيرايى مىكند.
در اعمال سحر نيز به اين گونه است؛ قريب دو ساعت به سحر مانده اهل خانه از خواب بيدار مىشوند و قبل از هر كار وضو مىگيرند. زيرا عقيده دارند به جا آوردن اعمال سحر و خوردن سحرى با وضو ثواب بيشترى دارد. غذاى مخصوص سحر را سحرى گويند و بيشتر مردم سحر غذاهاى پختنى و گرم مىخورند. پختن سحرى زمان معينى ندارد.
در طول اين ماه در اغلب مساجد و تكايا و بسيارى از خانهها مجالس ختم قرآن برگزار مىشود. البته ختم قرآن تنها به ماه رمضان اختصاص ندارد و در تمام ماههاى سال برپا مىشود، اما در ماه رمضان صفا و جلوهاى ديگر دارد و مردها و زنها و بچهها جداگانه در مجالس ختم قرآن شركت مىكنند كه هر كدام آداب و تشريفات خاصى دارد.
افطارى دادن يكى از رسوم پسنديده است و آنهايى كه توانايى دارند چند روز از ماه رمضان را افطارى مىدهند و از روزه داران دعوت به عمل مىآورند.
افطارى دادن ثواب بسيارى دارد و بسيارى معتقدند كسى كه افطارى مىدهد با ثواب روزه مهمانانش شريك مىشود و خداوند اجر و مزد بسيار به او مىدهد.
مراسم شب قدر
در روزهاى نوزدهم، بيستم و بيست و يكم ماه مبارك رمضان و شبهاى نوزدهم، بيست و يكم و بيست و سوم مسلمانان و دوستداران مولاى متقيان در ماتم و حزن فرو مىروند و همه جا يكپارچه سياه پوش است.
كسب و كار و بازار يكسره تعطيل و تعزيه و عزادارى و سينهزنى و نوحه خوانى در همه جا برپاست.
اين ايام با شبهاى قدر مصادف است و شيعيان شب هنگام تا سحر به دعا و نيايش پروردگار مشغول مىباشند و در تمام مساجد و تكايا در سوگ امام نوحه خوانى و سينهزنى برپاست.
بعضىها شب بيست و هفتم را كه شب هفتم رحلت امام على عليهالسلام است نيز احياء مىگيرند.
بعضى در خانه و بسيارى در مساجد اعمال و مراسم احياء را به جا مىآورند.
همچنين برخى سراسر شب را بيدار مىمانند و بعضى پاسى از شب را به خواندن دعا و نيايش پروردگار اختصاص مىدهند.
در اين شبها پس از صرف افطار و كمى استراحت آنهايى كه قصد شب زندهدارى و راز و نياز با خداوند دارند براى احيا به مسجد مىروند و هر كسى جاى مناسبى را انتخاب و جانماز را پهن مىكند.
خواندن قرآن شبهاى احيا منحصر به سورههاى خاصى نيست و هر سورهاى را كه مايل باشند مىتوانند بخوانند ولى خواندن سورههاى قدر، دخان، روم و عنكبوت از شأن و منزلت خاصى برخوردار است.
آخرين عمل در شبهاى احياء قرآن به سر گذاشتن است كه با تشريفات خاصى برگزار مىشود. پيشنماز براى شروع مراسم قرآن به سر گذاشتن در محراب مىايستد و دستور مىدهد چراغها را خاموش كنند و از حاضران مىخواهد در حالى كه از گناهان خود استغفار مىكنند قرآنها را بر سر بگيرند.
