نژاد و تیره در استان بوشهر
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
استان بوشهر از آغاز، رهگذر و محل سكونت نژادهاى گوناگونى بوده است.
پيش از ورود آريائيان در منطقه بوشهر نژادهايى بومى در اين سامان مىزيستهاند و علاوه بر نژاد مديترانهاى، نژادهاى ديگر مانند: دراويدى، سياه پوست، سامى، عيلامى، سومرى، نورديك، عرب، لر و بهبهانى در سرزمين بوشهر سكونت داشته و يا به مرور به اين منطقه مهاجرت كردهاند.
اقوام كنونى اين استان عبارتند از:
ـ تنگستانى (در ناحيه تنگستان)،
ـ پاپرى (در ناحيه برازجان)،
ـ كمالى (در ناحيه برازجان)،
ـ خسروى (در ناحيه برازجان)،
ـ فراشبندى (در ناحيه برازجان و دالكى)،
ـ شبانكاره (در ناحيه شبانكاره دشتستان)،
ـ تيميمى و بالكى و آل حرم (در ناحيه دشتستان)،
ـ بوشهرىها (شامل اعراب، لرها، طوايف مختلط كه نژاد خاصى معروف به بوشهرى دارند)،
ـ انگالى (دهستان انگالى)،
ـ دموخ (دهستان چاكوتاه)،
ـ حيات داوودى (در ناحيه داوود گناوه)،
ـ دشتى و حاجيانى (در ناحيه ماندستان)،
ـ كنگانى يا آل نسوز (در ناحيه كنگان).
ديگر تيرههاى منطقه بوشهر عبارتند از:
آتشى، آنگسر، آهوچهر،
احمدى، اكبرزاده (اكبرى)، ايرانپور،
بابا چاهى، بصيرى، بلادى،
بهبهانى، بيات، پرويزى،
پور رضا، تاج دينى، جمالى.
چوبك، حاجى پور، حامدى،
حسينى، حميدى، خجسته،
دلوارى، دهدار، دهقان،
زنگويى، سعادت، شهريارى،
صديق، صفوى، طاهرى،
طيارى، علوى كنگانى، على خواه،
غريبى، كبكانى، كرمى،
كيفر، مراد زاده، مهمينى،
نبوى،
استان بوشهر فاقد عشاير بومى است، ولى طايفه شش بلوكى و تيرههايى از طوايف دره شورى و فارسيمدان ايل قشقايى فارسى، مدت هفت ماه را در اين استان به سر مىبرند و بقيه مدت سال را بدين ترتيب مىگذرانند، مدت دو ماه (يكماه رفت و يكماه برگشت) در مسير كوچ (ميان بند) و سه ماه ديگر را در ييلاق (سردسير) به سر مىبرند.
