محیط زیست استان هرمزگان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
آبهاى ساحلى هرمزگان به خصوص در شهر بندرعباس از طريق فاضلاب شهرى و پسابهاى صنعتى، آلودگى شديد دارد و هرگونه برداشت آبزيان از آبهاى ساحلى و شنا كردن در اين آبها به دليل آلودگى خطرناك است.
از 85 هزار متر مكعب آب مصرفى شهر بندرعباس، 65 هزار متر مكعب آب، تبديل به فاضلاب مىشود و بدون تصفيه مستقيما به دريا مىريزد.
فاضلابها و پسابها، موجب آلودگى ميكروبى و انگلى مىشود و اين آلودگىها مستقيم و غير مستقيم به مردم سرايت مىكند.
بيشتر آلودگىها از مجتمعهاى مسكونى از جمله شهرك هديش و خوابگاه دانشجويان علوم پزشكى هرمزگان است كه از طريق خورهاى «گورسوزان»، «شيلات»، «سورو»، «دوهزار» به دريا وارد مىشود.
اين خورها به صورت كانالهاى دفع فاضلاب شهرى و صنعتى درآمده و دفع اسف بارى دارند و كانالهاى فاضلاب سه راهى جهانبار و كانال فاضلاب جنب هتل امين نيز مانند ديگر خورها فاضلابهاى شهرى را بدون هيچگونه تصفيهاى بدريا مىريزند.
در بعضى نقاط به علت افزايش مقدار فاضلاب و نفوذ در خاك، فاضلاب به صورت بركهاى درآمده و باعث به وجود آمدن گياهان مانند نىزارهاى محله گلشهر جنوبى و بيست و دوم بهمن شده است.
واحدهاى صنعتى بزرگ از جمله كارخانه سيمان هرمزگان در بندر خمير، پالايشگاه نفت و آلومينيوم المهدى بندرعباس، كارخانه گچ خمير، كارخانه آسفالت راه و ترابرى و كشتارگاه بندرعباس از عوامل آلوده كننده محيط زيست هرمزگان هستند.
براى اين واحدهاى صنعتى، سيستم تصفيه پيش بينى نشده است و همه اينها بدون ارزيابى زيست محيطى، ساخته شده است.
از سوى ديگر آغشته شدن آبهاى ساحلى جزاير تنگه هرمز به مواد زائد شيميايى و نفتى كه بيشتر در ده ساله اخير نمايان شده از مهمترين عوامل آلودگى كرانهها و در نتيجه نابودى آبزيان سطحى درياى جنوبى ايران مىباشد، حفارىهاى زير دريايى و عمليات اكتشافى جهت دست يابى به منابع جديد نفت در درياى پارس باعث شده كه مقدار زيادى از مواد نفتى بدريا سرازير شود و قشر لايه باقيمانده در سطح آبها موجبات مرگ و مير و مسموميت آبزيان را فراهم نمايد، گرچه ميزان سطح آلودگىها معين نيست ولى قدر مسلم اين است كه تخليه مخازن نفتكشها از آب تعادل در هنگام بارگيرى كه از تنگه هرمز آغاز مىگردد سطح قابل ملاحظهاى را از آب دريا آلوده خواهد كرد.
دفع فضولات مصرفى و مواد سوختى موتورخانههاى كشتىهاى بازرگانى نيز كه در حد فاصل بين جزاير و بندرعباس لنگر انداختهاند سهم قابل توجهى را در آلودگى آبهاى ساحلى به عهده دارند و ميزان آلودگى گاهى به اندازهاى است كه ماهيان صيد شده علاوه بر موارد مسموميت، طعم و مزه آن نيز نفتى مىباشد.
يكى ديگر از عوامل آلودگى سواحل كه بيشتر به خاطر نا آگاهى ساحل نشينان و اهالى آبادىهاى صيادى انجام مىپذيرد ريختن فضولات و زائدههاى مصرفى در درياست.
سواحل بنادر مملو و پوشيده از اين آلودگىهاست كه علاوه بر ايجاد امراض پوستى و عفونى زيستگاه آبزيان ساحل را نيز به خطر انداخته و شايد هم به همين دليل است كه ميزان توليد آبزيانى كه توسط «شتا» (نوعى از وسايل صيد است كه در نزديك آبادىهاى ساحلى تعبيه مىگردد) صيد مىشود به حداقل ظرفيت خود رسيده است.
