پوشش گیاهی استان چهارمحال و بختیاری

با توجه به تنوع آب و هوا، خاك و ارتفاع، پوشش گياهى متنوع و متفاوتى در استان وجود دارد. پوشش گياهى اين منطقه از شمال غربى به جنوب شرقى تغيير مى‏كند. در شمال، در ناحيه شرق دره زاينده رود، قسمت اعظم كوه‏ها به سبب نبودن خاك كافى وشيب زياد از پوشش گياهى تهى مى‏باشد.

در غرب زاينده رود، در ارتفاعات شمالى و قسمت اعظم دشت لار و دامنه كوه‏ها، هر چند زمين از جنگل و بوته‏هاى دائمى خالى است، ولى در بهار در دامنه‏هاى كم شيب آن انواع و اقسام پوشش نباتى از جمله گل‏ها و گياهان دارويى و چراگاه‏هاى مساعد به چشم مى‏خورد.

در قسمت غرب و جنوب غربى كه از ميزان ارتفاعات كاسته مى‏شود، پوشش گياهى «تنگ» جاى خود را به درختچه‏ها و بالاخره به جنگل‏هاى وسيع مى‏دهد.

اين جنگل‏هاى دامنه دار رشته كوه‏هاى زاگرس به طول 1600 كيلومتر از كردستان تا فارس كشيده شده‏اند.

مساحت جنگل‏هاى استان در حدود 307 هزار هكتار است. جنگل‏هاى طبيعى استان به صورت نوارى از كوه‏هاى بازفت شروع و به ارتفاعات فلارد ختم مى‏شود. پنج منطقه بازفت، اردل، لردگان، دوراهان و فلارد كانون‏هاى عمده جنگلى استان هستند.

98 درصد پوشش عمده جنگلى را در اين مناطق بلوط غرب تشكيل مى‏دهد. همراه با بلوط، ديگر گونه‏هاى جنگلى نظير زبان گنجشك، پسته وحشى (بند)، زالزالك، گردو، كيكم، داغداغان، بادام، انجير كوهى، سماق و پلاخور در منطقه يافت مى‏شود.