ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

ناهمواری‌های استان آذربایجان شرقی

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

ویرایش در تاریخ ‏۲۰ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۳۰ توسط 172.16.1.19 (بحث)
پرش به: ناوبری, جستجو

1ـ ارتفاعات

قره داغ

جبال قره داغ (ارسباران) يا قرچه داغ كه شمالى‏ترين رشته‏هاى موازى مرزهاى ايران است به طول 220 كيلومتر از جبال آرارات شروع شده و تا كوهستان طالش در شرق استان ادامه دارد.

پهناى آن بين 30 تا 65 كيلومتر متغير است و بلندترين قله آن نشان كوه به ارتفاع 3660 متر مى‏باشد.

ميشو داغ و مورو داغ

اين كوهها در امتداد ارتفاعات قره داغ و در جنوب و جنوب غربى شهرستان مرند (22 كيلومترى جنوب غربى مرند) و در شمال درياچه اروميه در جهت شرقى و غربى كشيده شده و حداكثر ارتفاع آن در علمدار 3155 متر است.

گردنه معروف يام، در دامنه شمال شرقى اين كوهستان بر سر راه تبريز ـ مرند قرار دارد كه دامنه‏هاى آن در تابستان سرسبز و محل تفريح مردم اين ناحيه و در زمستان نيز محل مناسبى براى اسكى بازان است. اين كوه‏ها در محلى به نام صوفيان توسط تپه ماهورهايى به توده كوهستانى مورو داغ، ارتباط پيدا مى‏كند كه بلندترين نقطه آن 2210 متر از سطح دريا ارتفاع دارد.

بز غوش

اين كوهها با 3302 متر ارتفاع در 21 كيلومترى جنوب غربى و در قسمت جنوبى سبلان قرار دارد و تا حدود درياچه اروميه كشيده شده كه به قلّه آتشفشانى سهند ختم مى‏شود.

عون بن على

اين كوه كه ظاهرا منفرد است، در حقيقت دنباله جبال بزغوش مى‏باشد كه در شمال تبريز واقع شده است. اين كوه 1800 متر ارتفاع دارد و چون مقبره شاهزاده عون بن على از اولاد حضرت على عليه‏السلام در آن واقع است، به اين نام معروف شده است.

سهند

كوه آتشفشانى سهند در مركز آذربايجان و در 43 كيلومترى جنوب تبريز واقع شده كه حدود 75 كيلومتر طول دارد، و شعب رود قزل اوزن از آن سرچشمه مى‏گيرند. مخروط آتشفشانى سهند از سه قله كه در امتداد يكديگر قرار گرفته‏اند، تشكيل شده كه بلندترين آن قله سهند مركزى به ارتفاع 3710 متر مى‏باشد.

قافلان كوه

اين كوه در جنوب و جنوب شرقى شهرستان ميانه قرار دارد. قافلان كوه در جنوب ميانه توسط رود قزل اوزن به دو ضلع جدا از هم تقسيم مى‏شود. ضلع شرقى به سوى منجيل و ضلع غربى به طرف شهرستان سقز ادامه مى‏يابد. به منظور امتداد راه شوسه و راه‏آهن، در دل اين كوه تونل‏هاى متعددى حفر گرديده كه بزرگترين آن 1100 متر طول دارد.

2ـ دشت‏ها و جلگه‏ها

با اينكه آذربايجان منطقه كوهستانى است، ولى در نواحى كم وسعت، زمينهاى نسبتا هموارى ديده مى‏شود. اين اراضى كه غالبا از مواد آبرفتى و رسوبى تشكيل شده است، استعداد كشاورزى زيادى دارند كه بيشتر در ميان كوهها محاصره شده‏اند. جلگه تبريز كه در مركز استان قرار دارد با شيب ملايمى تا كنار درياى اروميه ادامه مى‏يابد. ساير جلگه‏هاى اين استان عبارتند از: جلگه مرند، سراب و مراغه.



منابع