ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

راه‌های ارتباطی استان سمنان

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

ویرایش در تاریخ ‏۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۱۸ توسط 172.16.1.19 (بحث)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری, جستجو

محتویات

راه‌های زمینی

راه‌های هوایی

راه آهن

منابع

استان سمنان بين راه تهران ـ مشهد قرار گرفته است و از زمان‏هاى قديم محل رفت و آمد مسافرينى بوده است كه از شرق و غرب كشور به پايتخت مسافرت داشته‏اند و در حال حاضر نيز از اهميت به سزايى برخوردار است.

استان سمنان از 373 كيلومتر آزاد راه، 424 كيلومتر راه اصلى و 828 كيلومتر راه فرعى (شامل 748 كيلومتر راه آسفالته و 80 كيلومتر راه شنى) برخوردار است.

همچنين 1560 كيلومتر راه روستايى شامل (998 كيلومتر راه آسفالته و 562 كيلومتر راه شنى) و 2790 كيلومتر راه عشايرى در اين استان وجود دارد.

(راه روستايى راهى است با رويه شنى كه پلهاى آن حتى المقدرى با لوله و آبنما جايگزين شده و در عرض 4 تا 5/9 متر احداث مى‏شود).

علاوه بر راههاى شوسه، راه آهن نيز در حمل و نقل اين استان نقش عمده‏اى ايفا مى‏نمايد. سابقه تاريخى راه آهن سمنان به زمان رضاشاه پهلوى مى‏رسد كه در آن زمان براى بهره‏بردارى از ذغال سنگ سمنان، خطوط راه آهن را به تهران راه اندازى نمودند و به مرور زمان راه‏هاى ارتباطى آن به ساير نقاط متصل گرديد. در مجموع 879 كيلومتر طول خطوط راه آهن استان با 28 ايستگاه بين راهى مى‏باشد.