آب و هوای استان قم
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
استان قم كه در غرب منطقه مركزى ايران قرار گرفته، به علت ارتفاع كم از سطح دريا و مجاورت با كوير، تابستانى گرم و خشك و زمستانى معتدل دارد. كمترين دماى سالانه در ايستگاه قم 4- درجه سانتىگراد (در بهمن ماه) و بيشترين دماى سالانه در ايستگاه قم 47درجه سانتىگراد (در تير ماه) بوده است. با توجه به عوامل مؤثّر بر اقليم و عناصر آب و هوايى استان قم، به طور كلّى سه نوع آب و هوا را مىتوان به شرح زير در سطح استان مشخص نمود:
1ـ آب و هواى كوهستانى
اين نوع آب و هوا در نواحى غربى و جنوبى استان در ارتفاعات بالاتر از 1500 مترى ديده مىشود و به دو نوع معتدل و سرد كوهستانى تقسيم مىشود، كه سرد كوهستانى بر قلههاى بيش از 3000 متر استان منطبق است.
2ـ آب و هواى نيمه بيابانى
آب و هواى نيمه بيابانى بر نواحى كوهپايهاى و دشتهاى استان از جمله دشت قم منطبق است كه داراى تابستانهاى گرم و خشك و زمستانهاى سرد مىباشد.
3ـ آب و هواى گرم و خشك بيابانى
اين نوع آب و هوا در شرق استان و در سواحل درياچه نمك وجود دارد كه داراى تابستانهاى بسيار گرم و خشك و زمستانهاى سرد و خشك مىباشد. كمى بارش (كمتر از 100 ميليمتر) و شدت تبخير و دما در تابستان از ويژگىهاى برجسته آن است.
هر قدر از غرب به شرق و از جنوب به شمال حركت مىكنيم از مقدار بارش كاسته مىشود. در حالى كه در پستترين نقطه استان (در نواحى ساحلى درياچه نمك) كمتر از 100 ميلىمتر بارندگى در سال داريم، در ارتفاعات جنوب و جنوب غربى بارندگى به بيش از 450 ميلىمتر مىرسد.
فصل بارش بيشتر در اين مناطق، در فصل زمستان و پاييز و به صورت برف است. متوسط بارندگى در استان طبق گزارش سازمان هواشناسى 87/8 ميلىمتر در سال مىباشد.
در بين نواحى كوهستانى و كوهپايهاى استان نسيم كوه به دره و بالعكس جريان دارد و جنبه محلى دارد، به طورى كه جهت نسيم از ارتفاعات در روز به سمت دره و در شب به طرف ارتفاعات مىباشد.