زندگی جانوری در استان هرمزگان

زندگى وحوش در استان هرمزگان مانند استان‏هاى ديگر ايران بستگى به شرايط طبيعى دارد. از اين نظر استان هرمزگان با توجه به مجاورت با دريا كه منبع عظيم مواد غذايى است، محل زندگى پرندگان مهاجر و بومى نيز مى‏باشد.

از جمله پناهگاه‏هايى كه در اين استان وجود دارد:

ـ منطقه حفاظت شده گنو به مساحت 27500 هكتار،

ـ منطقه حفاظت شده حرا به مساحت 85686 هكتار،

ـ پناهگاه حيات وحش شتور به مساحت 160 هكتار كه على‏رغم وسعت كم، يكى از مهم‏ترين و با ارزش‏ترين پناهگاه‏هاى پرندگان و لاك‏پشت‏هاى دريايى، ماهى‏ها و دلفين‏ها در خليج‏فارس است.

در جزيره فرور كه يكى ديگر از جزاير متعلق به استان هرمزگان مى‏باشد نوعى حيوان به نام جبير زندگى مى‏كند و علاوه بر آن نوعى خارپشت (به تعداد فراوان) حيات وحش استان را تكميل مى‏كنند.

در يكى ديگر از جزاير استان به نام جزيره هرمز حيوانات ديگرى مانند آهو و «بز» (كه تعدادى از آنها به صورت وحشى در ارتفاعات زندگى مى‏كنند) وجود دارند.

گونه‏هاى غالب جانورى در مناطق حفاظت شده اين استان عبارت است از: قشى، روباه، كل و بز، انواع حواصيل، انواع پرندگان آبزى و كنار آبزى و تعدادى از گونه‏هاى نادر جانورى همچون عقاب دم سفيد.

ديگر مناطق محل زيست وحوش استان عبارتند است:

ـ تالاب بين المللى خور خوران در قشم و بندر خمير به مساحت 000/100 هكتار،

ـ پناهگاه حيات وحش و تالاب بين المللى جزيره شيدور به مساحت 870 هكتار،

ـ منطقه حفاظت شده سراج در بندر لنگه به مساحت 000/45 هكتار،

ـ منطقه شكار ممنوع گلزار و نيزار در حاجى آباد به مساحت 000/55 هكتار،

ـ تالاب بين المللى دلتاى رودهاى شور، شيرين و ميناب به مساحت 000/45 هكتار،

ـ تالاب بين المللى دلتاى رودهاى نروط در ميناب به مساحت 000/15 هكتار،

ـ منطقه قرق اختصاصى طارم و طاشكوئيه در حاجى آباد به مساحت 000/55 هكتار.