پوشش گیاهی استان مازندران

جنگل‏هاى مازندران يكى از منابع مهم ثروت كشور به حساب مى‏آيند. اين جنگل‏ها در اعتدال هوا و تنظيم رودها نقش داشته و از لحاظ صنعتى نيز بسيار حائز اهميت هستند. مساحت جنگل‏هاى مازندران حدود يك ميليون هكتار برآورد شده كه اين جنگل‏ها از درختان پهن‏برگ تشكيل يافته و از ساير جنگل‏هاى ايران متمايز است. عواملى چون درياى خزر و كوهستان البرز سبب شده‏اند كه در دامنه شمالى اين رشته كوهها پوشش گياهى انبوهى پديد آيد، به طورى كه در برخى از نواحى دست انسان تاكنون به آن نرسيده است. اين پوشش گياهى در آب و هواى استان نقش بسيار مهمى دارد.

در مناطق كوهستانى در ارتفاعات بيش از 2500 متر از سطح دريا، به علت سرماى زياد، جنگل وجود ندارد. جنگلهاى مرطوب دامنه‏هاى شمال البرز در مشرق استان به جنگلهاى مينودشت و گلستان در استان گلستان متصل مى‏شود. در جنگلهاى اين استان انواع درختان جنگلى يافت مى‏شود، كه عمده‏ترين آن عبارتند از: بلند مازو و ممرز در ارتفاعات ميان‏بند، آزاد در ارتفاعات متوسط، انجيرى در ارتفاعات خيلى كم، توسكا در دره‏هاى مرطوب و كناره‏هاى جويبارها، شمشاد كه درختان آن هميشه سبزند ـ در برخى از نواحى ميان‏بند، افرا، نمدار، نارون (ملج، اوجا)، زبان گنجشك (ون)، شاه بلوط و راش.